เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1097

พูดจบเขาก็วางสายไป

เมื่อเมเดลีนโทรหาเขาอีกครั้ง เธอก็พบว่าเขาปิดเครื่องไปแล้ว

หญิงสาวเริ่มร้องไห้เมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์ที่ดับลง

เธอรู้สึกได้ถึงหนามคมที่แทงลึกเข้าไปในหัวใจ แม้มองไม่เห็น แต่มันก็ทำให้รู้สึกเหมือนมีเลือดไหลออกมามากมาย

ไรอันกอดไว้เมเดลีนอย่างอ่อนโยน เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้น บางทีการไม่พูดอะไรอาจเป็นการปลอบประโลมความเจ็บปวดในใจของเธอได้

เมเดลีนร้องไห้อยู่เป็นเวลานาน แต่ไม่ว่าอย่างไรมันก็ไม่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดที่เสียดแทงลึกเข้าไปถึงหัวใจของเธอได้เลย

หญิงสาวพยายามกลั้นน้ำตาและข่มอารมณ์ขณะที่ผละตัวเองออกจากอ้อมแขนของไรอัน “ไรย์ ฉันรู้ว่ามันไม่ยุติธรรมที่จะทำอย่างนี้กับคุณ แต่ฉันหวังว่าคุณจะให้เวลาฉันนะ ฉันต้องการไปตามหาเขา และถ้าเขารักษาไม่หายจริง ๆ ก็ได้โปรดให้ฉันได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเขานะคะ”

ไรอันยิ้มบาง ๆ และเช็ดน้ำตาให้เมเดลีนอย่างอ่อนโยน

“อันที่จริง เหตุผลสำคัญที่ผมแต่งงานกับคุณก็เพื่อปกป้องคุณ” เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา “ผมรู้ว่าใครคือคนที่คุณรักจริง ๆ ดังนั้นผมจะไม่บังคับคุณ ไปทำในสิ่งที่คุณต้องการเถอะ ไปหาเขา”

เมเดลีนเงยหน้าขึ้นด้วย้ำตาที่เอ่อล้น “ขอบคุณนะคะ ไรย์”

หลังจากที่เธอขอบคุณเขา เธอก็จากไปอย่างรีบร้อน

เมเดลีนติดต่อกับผู้คนมากมายที่เธอรู้จัก เพื่อถามพวกเขาเกี่ยวกับที่อยู่ของเจเรมี่ ซ้ำยังตรวจสอบทุกเที่ยวบิน แต่ก็ไม่พบอะไรเลย

เธอถามไรอันเกี่ยวกับที่อยู่ของเจเรมี่ แต่ไรอันบอกเธอเพียงว่าเขาเห็นเจเรมี่กำลังซื้อตั๋วเครื่องบินไปต่างประเทศ อย่างไรก็ตามเขาเองก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะไปที่ไหน

เมเดลีนยืนอยู่ที่สนามบินนานาชาติเกลนเดลพลางมองฝูงชนที่ผ่านไปมา แม้ว่าจะยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่เธอก็ยังรู้สึกเหงาเป็นอย่างมาก

เธอพยายามโทรหาเขา แต่ก็ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถติดต่อเขาได้เลย และถึงเธอจะโทรติด แต่เขาก็ไม่รับสาย

เมเดลีนส่งข้อความถึงเจเรมี่หลายข้อความ แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเขาได้อ่านหรือเปล่า สิ่งเดียวที่เธอรู้คือทุกครั้งที่เธอพิมพ์ข้อความ เธอจะรู้สึกราวกับว่าเธอได้สูญเสียเขาไปแล้ว

ตอนนี้เมเดลีนตามหาเจเรมี่มาได้สองสามวันแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ได้รับข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับเขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ