บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 11

เมเดลีนกลับมายังที่คฤหาสน์ที่เงียบเหงาว่างเปล่า เธอคิดถึงเรื่องหย่า บวกกับคำตอบที่เจเรมี่ทำให้หัวใจเธอทวีคูณความปวดร้าวเหมือนถูกแทงด้วยมีด

ความคิดที่ว่าเจเรมี่จะเกลียดเธอมากขนาดนี้นั้นไม่เคยมีอยู่ในสมองเธอเลย เขาใจร้ายมากที่บอกให้เธอทำแท้งได้อย่างง่ายดาย

เมเดลีนรู้สึกกลัว ถ้าเจเรมี่ต้องการทำมันจริง ๆ​ เธอควรทำอย่างไร?

ในเวลาเดียวกันมีเสียงดังมาจากประตูหน้าบ้าน เจเรมี่กลับมาแล้ว เขายังคงยืนตัวตรงและดูสง่างามเช่นทุกครั้ง

ความประหลาดใจเกิดขึ้นในใจ เมเดลีนรู้สึกกังวลมากขึ้น

เธอกลัวมากว่าเจเรมี่จะบังคับให้เธอทำแท้ง เธอค่อนข้างประหลาดใจที่เจเรมี่ไม่ได้เอ่ยถึงการหย่าร้าง หรือการทำแท้งใด ๆ ในทางกลับกันเขาย้ำให้เธอกลับไปที่คฤหาสห์วิทแมนพร้อมกับเขา ในวันที่จะถึงนี้ในฐานะภรรยาของเขา ซึ่งเป็นวันเกิดครบรอบ 50 ปีแม่ของเขา

ความประหลาดใจเกิดขึ้นในใจเธออีกครั้ง นี่หมายความว่าเขาพยายามจะยอมรับเธอหรือเปล่า?

อย่างไรก็ตามความหวังที่เพ้อเจ้อนั่น ถูกเขาบดขยี้ลงทันที ดวงตาของชายคนนั้นเย็นชาเช่นเดียวกับคำพูดต่อมาเช่นกัน “เมเดลีนอย่าแม้แต่คิดว่าใจของฉันจะเปลี่ยนไป คงไม่มีวันที่ฉันตกหลุมรักผู้หญิงที่ไร้ยางอายอย่างเธอ”

ถ้อยคำที่เเสนร้ายกาจนั่นแทรกซึมเข้าไปในหัวใจของมาเดลีนดั่งคมมีด

ในความรู้สึกของเมเดลีน เธอรู้สึกว่าเรื่องพวกนี้น่าขบขันเสียจริง เธอมองไปที่เจเรมี่รอยยิ้มซุกซนถูกฉีกออกบนใบหน้าที่บริสุทธิ์ของเธอ “ฉันช่างไร้ค่าจริง ๆ​ ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ตัวเองมัวหมองด้วยการไล่ตามผู้ชายที่ไม่มีวันรักฉัน อย่างนั้นแล้วฉันจะไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงที่คุณรัก​ ด้วยระดับที่ต้อยต่ำแบบนี้ได้อย่างไร"

ชายคนนั้นตัวแข็งทื่อทันที ในขณะที่เขาถอดเสื้อสูทออก เขาหันกลับมาด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาที่ถูกปกคลุมไปด้วยความโกรธ “เมเดลีน​ เธอต้องการที่จะโดนขยี้ให้เป็นกลางผุยผงใช่ไหม?”

“ฉันพูดความจริง เจเรมี่ คุณรู้ไหมว่าทำไมคุณถึงหลับนอนกับฉันเมื่อสามเดือนก่อน”

เธอเดินตรงเข้ามาหาเขา และดวงตาของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ขณะที่เธอพูดว่า “มันเป็นเพราะเมเรดิธ​ เธอเป็นคนบงการแผนการทั้งหมด"