เจเรมี่ไม่เคยลืมว่าลาน่าต้องการแลกเปลี่ยนสิ่งนี้กับเขามากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่สนใจแล้ว
ตอนนี้เขาต้องการให้คนที่ทำลายความสัมพันธ์ของเขากับเมเดลีนหายไปจากโลกนี้เท่านั้น
ในขณะที่มองใบหน้าของนาโอมิซึ่งเริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วง จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงโวยวายของเมเดลีนดังขึ้นมาในหัว “เจเรมี่ หยุดทำผิดพลาดซ้ำ ๆ ได้แล้ว”
‘ไม่ ลินนี่ ผมจะไม่ทำผิดพลาดแบบเดิมอีก
‘ถ้าคุณไม่ชอบให้ผมทำอะไรที่เกินขอบเขต ผมก็จะไม่ทำ’
นาโอมิกำลังจะหยุดหายใจ ในขณะที่คิดว่าเธอกำลังเดินทางไปพบพระเจ้า เจเรมี่ก็ปล่อยมือของเขาออก
หญิงสาวนอนอยู่บนพื้นพลางหอบหายใจ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นร่างสูงยืนอยู่เหนือเธอราวกับเป็นซาตาน ขณะเดียวกันเธอก็กำลังขดตัวจนกลมเป็นลูกบอล
“ฉัน… ฉันจะหยุดสร้างปัญหาให้เอวลีน ดะ… ได้โปรด ปล่อยฉันไปนะคะ คุณวิทแมน…”
เจเรมี่มองนาโอมิที่กำลังตัวสั่นอย่างรุนแรงด้วยท่าทางมุ่งร้ายแต่ก็เฉยเมย “ลาน่าบอกอะไรเธอบ้าง?”
นาโอมิกลืนน้ำลาย “เธอบอกว่าคุณมียาพิษที่ออกฤทธิ์ช้าอยู่ในตัวและกำลังจะตายในไม่ช้า”
“แล้ว?”
“และ…”
นาโอมิเบนสายตาและพยายามจะเปลี่ยนเรื่อง แต่รังสีเย็น ๆ ของเจเรมี่กำลังกดดันเธอ จนเธอเผลอย่นคอหนีโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่เธอจะโพล่งออกมาอย่างลนลาน “เธอบอกฉันว่าเธอจ้างคนไปจุดไฟ คุณ… แค่ก แค่ก… คุณไม่ใช่คนที่จุดไฟ!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจเรมี่ก็รู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนทำให้เขากลายเป็นก้อนน้ำแข็งเย็น ๆ ที่ยังมีชีวิต
เขายืนอยู่ท่ามกลางสายฝนขณะที่ประสาทสัมผัสทั้งหมดของเขาดับวูบลงทันที ในขณะนั้นสิ่งเดียวที่เขาเห็นคือคฤหาสน์มอนต์โกเมอรีที่กำลังถูกไฟลุกท่วม
นาโอมิมองไปที่เจเรมี่ซึ่งยืนตัวแข็งอยู่กับที่ จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและวิ่งหนีไป
ฝนตกหนักขึ้น แต่เจเรมี่ก็ยังยืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานมาก ทันใดนั้นเองเขาก็ระเบิดหัวเราะออกมา
รอยยิ้มขมขื่นอย่างอธิบายไม่ได้ปรากฏบนใบหน้าซีดเซียวของชายหนุ่ม
เขาไม่ได้เป็นคนจุดไฟงั้นเหรอ?
เขาไม่ใช่คนที่จุดไฟเผาคฤหาสน์มอนต์โกเมอรีจริง ๆ ใช่ไหม?
เธอไปที่ห้องซึ่งพวกเขาเคยอยู่ด้วยกันไม่ขาดเลยสักวัน แต่เจเรมี่ก็ไม่เคยปรากฏตัวอีกเลย
เธอเริ่มปรารถนาให้ฝนตกอีกครั้ง และเมื่อไรก็ตามที่ฝนตกเธอจะอยากออกไปตากฝน เพราะคิดว่าถ้าเธอป่วยเจเรมี่ก็คงจะปรากฏตัว แต่ผู้ชายคนนี้ก็ไม่เคยปรากฏตัวอีกครั้งเลยแม้ฤดูหนาวจะมาถึงแล้วก็ตาม
เมเดลีนหมกมุ่นอยู่กับงานและพยายามใช้สิ่งนี้เบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง
เธออยากจะยุ่งวุ่นวาย และบอกกับตัวเองว่าดีแล้วที่ไม่ได้ข่าวคราวจากเจเรมี่เลย
เธอจินตนาการว่าเขายังมีชีวิตอยู่ และตอนนี้ทั้งเขาและเธอต่างก็กำลังมองท้องฟ้าแผ่นเดียวกัน
จากนั้นไรอันก็บอกเธอว่าลาน่าและโยริคได้ถูกส่งตัวไปที่เมืองเอฟเพื่อสอบปากคำเพิ่มเติมแล้ว ในท้ายที่สุดเมเดลีนจึงรู้สึกคลายความเกลียดชังลงได้เล็กน้อย
เธอดูถูกลาน่าและต้องการให้ผู้หญิงคนนี้ได้รับโทษประหารโดยเร็วที่สุด
โดยเฉพาะเมื่อเธอเห็นลิเลียนซึ่งยังคงพูดไม่ได้ เธอก็ยิ่งอยากจะลงโทษผู้หญิงเจ้าเล่ห์คนนั้นเสียเหลือเกิน
วันนี้เมเดลีนกำลังจะพาลิเลียนไปบำบัด แต่ทันทีที่ออกจากประตูบ้านมา เธอก็เจอฟาเบียนซึ่งดูเหมือนกำลังรอพวกเธออยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...