เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1119

“คุณเรียกเขาว่า ‘ไรย์’ อย่างอ่อนหวานและสนิทสนมเชียวนะ” คำพูดของเจเรมี่เต็มไปด้วยความหึงหวง

เมเดลีนมองเข้าไปในดวงตาอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว “ค่ะ ฉันเรียกเขาว่าไรย์เพราะฉันเห็นเขาเป็นเพื่อนสนิทของฉัน

“ตอนนั้นคุณจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ และปฏิเสธที่จะเจอฉัน ก่อนจะส่งฉันให้เขา คุณเคยคิดบ้างไหมว่าการประทำแบบนั้นจะทำให้ฉันรู้สึกยังไง?”

ในขณะที่พูดอย่างนั้นดวงตาของเมเดลีนก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและเริ่มสะอื้น

“ตอนที่คุณไม่อยู่เขาเป็นคนดูแลฉันกับลูก เขาไม่เคยขออะไรจากฉันเลย แล้วยังบอกอีกว่าถ้าคุณกลับมา เขาก็จะหย่ากับฉันให้

“เจเรมี่ ไรย์ไม่ใช่คู่แข่งของคุณ หยุดคิดมากได้แล้ว” เมเดลีนพยายามทำให้จิตใจที่ขุ่นเคืองของอีกฝ่ายสงบลง

หลังจากที่ได้ยินอย่างนั้น ความเย็นชาในดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ จางหายไป

เขาผละออกจากเมเดลีนแล้วจับเธอไว้เบา ๆ “เอวลีน ถ้าผมเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน คุณจะยังรักผมไหม?”

เมเดลีนสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับคนที่เธอรัก เธอจึงไม่ลังเลเลยที่จะตอบเขาอย่างจริงจังว่า

“ตราบใดที่คุณยังเป็นเจเรมี่ วิทแมน ไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ความรู้สึกของฉันจะไม่เปลี่ยนแปลง”

เจเรมี่ยิ้มกว้างเมื่อได้รับคำตอบนั้น

…

ณ สวนสาธารณะ

แจ็คสันจับมือลิเลียนขณะที่เดินไปตามทางเดินซึ่งปูด้วยหิน

เมื่อแจ็คสันเห็นลิเลียนกำลังเศร้า เขาจึงซื้อขนมสายไหมจากแผงขายริมถนนเพื่อให้กำลังใจเธอ ทว่าลิเลียนปฏิเสธ

ลิเลียนนั่งบนม้านั่งแล้วเหวี่ยงเท้าไปมา เธอยังคงสงสัยว่าทำไมเจเรมี่ถึงเย็นชาต่อเธอ

‘ดูเหมือนว่าคุณสุดหล่อจะไม่ชอบฉันแล้ว

‘ฉันเคยเป็นเด็กไม่ดีหรือเปล่านะ?’

เธอครุ่นคิด ทว่ายิ่งคิดเธอก็ยิ่งเศร้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ