เมื่อแม่ของไรอันได้ยินอย่างนั้น ก็รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายหมายถึงตัวเอง
อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไรอันก็หยุดไว้ทันที “แม่กลับห้องไปก่อนเถอะครับ”
“ไรย์ อย่าลืมว่าลูกเป็นสามีของเอวลีนนะ!” มาดามโจนส์เตือนเขา “อย่าไปสนใจผู้ชายคนนี้ ไม่ว่าจะเป็นทายาทจากครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดของเกลนเดลอะไรก็ตาม คิดว่าคนตระกูลโจนส์จะกลัวอย่างหรือไง?”
เจเรมี่จ้องมองแม่ของไรอันอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ไม่กลัวก็ดี”
“...” แววตาแข็งกร้าวของเจเรมี่ เริ่มทำให้หญิงมีอายุเริ่มกลัวขึ้นมาจริง ๆ และไม่กล้าพูดอะไรอีก
“กลับไปที่ห้องเถอะครับ” ไรอันบอก
ผู้เป็นแม่จึงไม่พูดอะไรอีก เธอรีบเดินออกไปจากตรงนั้นและขึ้นไปยังชั้นบนทันที
เมื่อเธอสังเกตเห็นความก้าวร้าวในตัวเจเรมี่ เธอก็รู้ได้ในทันทีว่าอีกฝ่ายต้องการมาหาเรื่องไรอัน เธอจึงเดินไปที่บันไดชั้นสองและคอยจับตาดูเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นในห้องนั่งเล่น
ในตอนที่เธอหันกลับมา เจเรมี่ก็โยนซองจดหมายใส่ไรอันทันที
รูปถ่ายหลุดออกมาจากซองประมาณสิบรูป และกระจายไปบนพื้น
“ดูผลงานชิ้นเอกของคุณสิ”
น้ำเสียงของเจเรมี่นั้นเยือกเย็น เขาเลิกคิ้วขึ้น และแสดงความเกลียดชังออกมาจากแววตาอย่างชัดเจน
“จะบอกว่านี่เป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดงั้นเหรอ?” เขาถาม
ไรอันมองดูรูปถ่ายที่กระจัดกระจาย แล้วหยิบใบหนึ่งขึ้นมาดู
ภาพไหล่เปลือยเปล่าของเมเดลีนปรากฎอยู่ในนั้น ดูเหมือนเธอกำลังหมดสติและนอนอยู่บนเตียงเดียวกับไรอัน
หลังจากมองภาพนั้นไรอันก็ขมวดคิ้ว “ผมเดาว่าคงมีคนถ่ายรูปแบบนี้แล้วจงใจเอามาให้คุณ เจเรมี่ คุณอย่าโทษเอวลีนนะ เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย”
เจเรมี่ฟังคำขู่ของอีกฝ่ายด้วยความสงบ ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ
“ทำไมฉันต้องขอโทษคนสารเลวที่แย่งภรรยาของฉันไป แล้วตอนนี้ก็แสร้งทำว่าตัวเองสูงส่งยิ่งใหญ่ด้วยล่ะ?” เจเรมี่เอ่ยถาม
“...” แม่ของไรอันมึนงง “นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน?”
“ไร้สาระงั้นเหรอ?” เจเรมี่ยิ้มเหยียด “บอกแม่นายสิไรอัน ว่าฉันพูดไร้สาระหรือเปล่า?”
ไรอันเช็ดเลือดที่มุมปาก “เจเรมี่ วิทแมน อย่าเอาครอบครัวของเรามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ดีกว่า”
สายตาของเจเรมี่จ้องเขม็ง “ตอนนี้นายกำลังจะบอกว่าครอบครัวไม่ควรมีส่วนเกี่ยวข้องสินะ แต่มันสายไปแล้วล่ะ” เขากล่าว
จู่ ๆ เจเรมี่ก็ดึงปืนพกออกมาจากเสื้อกั๊กและกดเข้าไปที่หัวใจของไรอันอย่างไม่เกรงกลัว
“ทะ… ทำอะไรน่ะ?!” มาดามโจนส์ผู้เป็นแม่กรีดร้องเสียงหลง ขณะที่ใบหน้าของเธอซีดเผือดเพราะความกลัวในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...