บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1138

ในทันใดนั้นเองเมเดลีนก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่ของไรอันที่บอกให้เธอเดินทางไปคฤหาสน์ตระกูลโจนส์

เมเดลีนไปที่นั่น แต่เพียงเพราะมีสิ่งที่เธอต้องจัดการให้เสร็จก็เท่านั้น

หลังจากเข้ามา เธอก็พบกับพ่อและแม่ของไรอันที่นั่งทำหน้าเคร่งขรึมอยู่บนโซฟารออยู่ก่อนแล้ว

เมื่อเห็นเมเดลีนเข้ามา มาดามโจนส์แม่ของไรอันก็หยิบนิตยสารที่อยู่ข้างตัวปามาทางเมเดลีนโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวในทันที

“ดูซะสิ เอวลีน มอนต์โกเมอรี!” ผู้เป็นแม่เอ่ยอย่างอัดอั้นภายในใจ

เมเดลีนไม่ได้ใส่ใจท่าทีของมาดามโจนส์ เธอเอื้อมมือไปหยิบนิตยสารขึ้นมาดู หน้าปกพูดถึงการที่เธอกลับมาอยู่กับอดีตสามีอย่างเจเรมี่ วิทแมน และทั้งสองคนซื้อบ้านหลังใหม่รวมถึงตอนนี้พวกเขาก็ได้ย้ายเข้ามาลงหลักปักฐานด้วยกันแล้ว

หน้าปกเป็นภาพของพวกเขาสองคนจับมือกันขณะเดินเล่นอย่างอ่อนหวานใต้แสงจันทร์

“เธอเคยคิดถึงความรู้สึกของไรย์บ้างไหม เอวลีน? เธอเป็นภรรยาของไรอันนะ!” มาดามโจนส์กล่าว

สีหน้าของนายท่านโจนส์ผู้เป็นพ่อเคร่งขรึม ในขณะที่เริ่มดุด่าเมเดลีนอย่างไร้ความปรานี “ตอนที่ไรย์บอกว่าจะแต่งงานกับเธอ ฉันก็รู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ! ฉันได้ยินมาว่าเธอยังคงไป ๆ มา ๆ กับเจเรมี่ วิทแมนอยู่ ไม่แน่ว่าบางทีไรย์คงถูกล้างสมองและหลอกล่อในตอนที่เขาบอกว่าอยากจะแต่งงานกับเธอ ผู้หญิงที่หย่าแล้วและมีลูกตั้งสามคน”

เมเดลีนรับฟังคำพูดที่เกรี้ยวกราดคนทั้งสองนิ่ง ๆ ขณะที่เริ่มอธิบายอย่างตรงไปตรงมาว่า “ตอนที่เราแต่งงานกัน เราได้ไตร่ตรองทุกอย่างดีแล้วค่ะ มันก็แค่นั้น…”

“ว่าไงนะ? เธอเป็นผู้หญิงที่หย่าแล้วและมีลูกสามคน แถมพ่อกับแม่ของเธอก็ตายไปแล้ว ไรย์ไม่สนใจเรื่องพวกนั้นด้วยซ้ำ แล้วเธอจะแก้ตัวยังไงอีกล่ะ?” ผู้เป็นแม่เดินเข้ามาเตือนเมเดลีนอย่างเกรี้ยวกราด

“ฉันบอกเธอไว้เลยนะเอวลีน ว่าเธอควรจะทำทุกอย่างให้ชัดเจน หยุดคบหากับเจเรมี่ ผู้ชายคนนั้นมันเสียสติไปแล้ว! เขามีปืนอยู่กับตัวด้วยซ้ำ! จัดการกับปัญหานี้ซะ ไม่อย่างนั้นเราจะจัดการกับเรื่องนี้ด้วยตัวของเราเอง ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าไม่มีอะไรน่ายินดีกับการอยู่ในฐานะภรรยาที่นอกใจ!”

“พอได้แล้วครับ” เสียงของไรอันดังมาจากทางบันไดเพื่อขัดจังหวะแม่ของเขา

ขาของไรอันยังต้องการการฟื้นตัว ดังนั้นเขาจึงจับราวบันไดในขณะที่ค่อย ๆ ลงมาหาเมเดลีนด้วยตัวเองอย่างยากลำบาก “มากับผมเอวลีน”

เมเดลีนตามไป เพราะต้องการจะยุติปัญหานี้เช่นกัน

“ผมต้องขอโทษแทนพ่อกับแม่ด้วยนะ” สิ่งแรกที่ไรอันทำคือขอโทษ

แต่เมเดลีนส่ายหัว “ฉันเองก็ตอบตกลงที่จะหย่ากับคุณ ฉันเองก็มีส่วนร่วมในเรื่องนี้เช่นกันไรอัน”

เมเดลีนอยู่ในห้องทำงานของเธอที่มอนต์โกเมอรีเอ็นเตอร์ไพรส์ เธอได้รับโทรศัพท์จากเจเรมี่ที่ถามว่าเธอกำลังยุ่งอยู่หรือเปล่า เมเดลีนหาข้ออ้างที่ดูโกหกน้อยที่สุดว่าเธอติดประชุมและตอนนี้ไม่สามารถพบกันได้

แต่เมื่อวางสาย เจเรมี่ก็ปรากฎตัวขึ้นหน้าประตูห้องทำงานของเธอแล้ว

โทรศัพท์ของเมเดลีนยังคงยกค้างอยู่ที่หูในตอนที่เธอเห็นเจเรมี่เดินเข้ามาในห้อง เธอรู้สึกตกใจจนลุกจากเก้าอี้ทันที “เจเรมี่! คุณมาทำอะไรที่นี่? ฉัน... ฉันกำลังจะไปประชุม”

“นี่คุณไม่อยากเจอผมเหรอ?” เขาถามอย่างตรงไปตรงมา นัยน์ตาลึกล้ำของเขาจ้องมองไปยังคนที่กำลังลุกลี้ลุกลน

เมเดลีนส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ฉันจะไม่อยากเจอคุณได้ยังไงคะ?”

“งั้นทำไมล่ะ?” เขาดูอารมณ์เสียขณะที่ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น

เมื่อรู้ว่าเธอไม่สามารถซ่อนมันได้อีกต่อไป เมเดลีนจึงเล่าเรื่องทุกอย่างให้เจเรมี่ฟัง

หลังจากที่ได้ยินอย่างนั้น รอยยิ้มเย้ยหยันอันสง่างามก็ถูกส่งออกมาบนใบหน้าชายผู้มีเสน่ห์คนนี้ ในไม่ช้าสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นจริงจังอีกครั้ง เขามองเมเดลีนและเอ่ยอย่างอ่อนโยนว่า “มีบางอย่างที่ผมจะต้องบอกคุณ ลินนี่”