อะไรนะ?
สีหน้าของนาญ่าเปลี่ยนไปจนเป็นสีเขียวสลับแดงกับราวกับไฟบนต้นตริสต์มาส
เธอจ้องเมเดลีนอย่างไม่อยากจะเชื่อ และในที่สุดก็เข้าใจว่าทำไมเมเดลีนถึงได้มั่นใจมากนัก
ในขณะเดียวกันสายตาที่ตกตะลึงและชื่นชมก็เริ่มจับจ้องไปที่เมเดลีน
“ดีไซเนอร์ชั้นนำของมิสแอลเลดี้เหรอเนี่ย เธอสวยมากเลยนะ ไม่น่าแปลกใจที่การออกแบบจะเป็นที่ชื่นชอบขนาดนี้”
“ฉันซื้อเครื่องประดับของแบรนด์เธอมาไม่น้อยเหมือนกัน เพราะว่าการออกแบบที่ไม่เหมือนใคร”
“ฉันก็ซื้อของจากแบรนด์พวกเขาเหมือนกัน แต่พอเปลี่ยนดีไซเนอร์ ฉันก็หยุดซื้อแล้วล่ะ”
เอวาภูมิใจในตัวเพื่อน เมื่อได้ยินความคิดเห็นเหล่านั้น
ในทางกลับกันเมเดลีนกลับเริ่มรู้สึกเขินอาย “เบาหน่อยเอวา”
เอวายักไหล่และจ้องกลับไปที่นาญ่าด้วยความโกรธเคือง “ไม่ใช่ความผิดของฉันนะ เธอเป็นคนเริ่มก่อน”
“...” ริมฝีปากของนาญ่ากระตุก เธอเริ่มประท้วงเมื่อรู้สึกว่าภาพลักษณ์ของตัวเองเริ่มแตกสลาย
“คุณเป็นดีไซเนอร์ชั้นนำของมิสแอลเลดี้แล้วไง? แต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาใส่ร้ายฉัน! พ่อของฉันเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในเกลนเดล เราไม่ได้ไม่มีอันจะกินแล้วทำไมฉันต้องซื้อของปลอมด้วย? คุณแค่ใส่ร้ายฉันเพื่อช่วยเอวาก็เท่านั้น!”
เธอเอ่ยด้วยสีหน้าเวทนาเพื่อดึงฝูงชนให้เข้าข้างเธอ
“วีล่า ควินน์ ใช่ไหม? เพราะคุณเป็นคนออกแบบมัน งั้นก็มาดูหมายเลขซีเรียลบนสร้อยข้อมือของฉันสิ! ทำไมฉันต้องใส่ของปลอมด้วยล่ะ ในเมื่อฉันเป็นลูกสาวของนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงน่ะ?”
เมเดลีนยังคงสงบ “ฉันไม่รู้ว่าคุณต้องการหรือเปล่านะคะ แต่ฉันอยากบอกความจริงที่ว่าหมายเลขซีเรียลเป็นการพิสูจน์ว่าสร้อยข้อมือเส้นนี้เป็นของปลอมค่ะ หมายเลขซีเรียลเหล่านี้เป็นระบบที่ออกแบบมาโดยเฉพาะจากผู้ผลิตของปลอม สร้อยข้อมือจริงไม่มีหมายเลขซีเรียลอะไรหรอกค่ะ ฉันสามารถดึงข้อมูลออกมาให้คุณดูได้นะ ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน”
“อะไรนะ…” การแสดงออกของนาญ่าสลดลงเป็นอย่างมากหลังจากได้ยินคำอธิบาย
ตอนแรกเอวาจะมาขอเงินคืน แต่ตอนนี้เธอกลับมีความคิดที่ดีกว่านั้นผุดพรายขึ้นมา
“หยุดเปลืองน้ำลายเถอะ คุณเมนเดซ ความประมาทเลินเล่อของคุณทำให้ทรัพย์สินของฉันเสียหายอย่างร้ายแรง คุณมีสองทางเลือกเท่านั้น คือเซ็นเช็คและจ่ายเงินให้ฉันตอนนี้ หรือจะรอจดหมายจากทนายความของฉันก็ได้”
“เธอ…” นาญ่าโกรธมาก
“คุณไม่ใช่ลูกสาวของนักธุรกิจมีชื่อหรอกเหรอคะ? ฉันแน่ใจว่าคุณพกสมุดเช็คติดตัวไปด้วยทุกที่ไม่ใช่หรือไง? งั้นก็รีบจัดการให้เรียบร้อย อย่าทำให้คนอื่นต้องเสียเวลาเลยค่ะ”
“...”
นาญ่ากำหมัดแน่น ใบหน้าสวยของเธอบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...