บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1144

เธอเสียศักดิ์ศรีมามากพอแล้วกับสร้อยข้อมือปลอมที่สวมอยู่ หากไม่เซ็นเช็คตอนนี้ภาพลักษณ์ของเธอก็จะยิ่งดูแย่ลงไปอีก

แต่ด้วยจำนวนเงินที่เธอเพิ่งใช้ไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอจึงใช้เช็คถึงขีดจำกัดแล้ว และไม่สามารถจ่ายค่าเครื่องประดับได้อีก!

เมื่อเห็นทุกคนกำลังรอให้เธอเขียนเช็ค นาญ่าก็ยิ่งอับอายมากขึ้น และดึงนามบัตรของเธอออกมาโยนให้พนักงาน “พรุ่งนี้มาหาฉันที่นี่ วันนี้ฉันไม่ได้เอาสมุดเช็คมาด้วย!”

เธอหยิบกระเป๋าเงินและจากไปด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดง นาญ่าจ้องมองเอวาและเมเดลีน ก่อนจะเดินผ่านพวกเขาไปพลางเอ่ยเตือน “รอก่อนเถอะ!”

เมื่อนาญ่าจากไป เมเดลีนและเอวาก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นทันที

นาญ่ากลายเป็นคนละคนอย่างชัดเจน ต่างจากนาญ่าที่เคยรู้จักในงานเลี้ยงที่ตระกูลเกรแฮมนัก

“แกต้องยึดมั่นและเชื่อใจแดนนะ เอวา ยัยนาญ่าคนนี้ดูจะรับมือยากทีเดียว” เมเดลีนเตือนด้วยความหวังดี เธอบอกได้หลังจากเห็นการกระทำของนาญ่า “สร้อยข้อมือนั่นก็เหมือนกัน เธอรู้ว่ามันเป็นของปลอมมาตลอด”

“ฉันรู้” เอวาเริ่มรื้อฟื้นความจำของตัวเองขึ้นมา “ครั้งแรกที่ฉันเห็น ชุดที่เธอใส่และเข็มกลัดที่เธอให้แม่ของแดนต่างก็เป็นของปลอมเหมือนกัน แต่แม่ของแดนไม่รู้ และเอาแต่ขอบคุณนาญ่าที่ทั้งใจดีและมีน้ำใจ”

เอวายิ้มและถอนหายใจ “ฉันไม่เข้าใจว่าคนอย่างนั้นคิดอะไรอยู่ พวกเขาเป็นคนที่มีของปลอม แต่กลับกล่าวหาคนอื่นว่าทำเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีเงินซื้อของแท้ด้วยซ้ำ เพราะเธอก็มาจากตระกูลร่ำรวยขนาดนั้น”

เมเดลีนเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน

โลกนี้เต็มไปด้วยผู้คนที่แปลกประหลาด ส่วนเมเรดิธและลาน่าต่างเป็นคนประหลาดที่ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อน

แต่พวกเขาก็มีความคล้ายคลึงกันอยู่ นั่นคือขาดพื้นฐานการเป็นมนุษย์ สองคนนั้นเป็นพวกที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่พวกเขาต้องการไม่ว่าสิ่งนั้นจะต้องใช้วิธีการไหนก็ตาม

สุดท้ายเมเดลีนก็ไม่ได้เลือกของขวัญให้ไรอัน แม้ว่าเอวาจะหาชุดคู่รักให้เธอและแดเนียลได้แล้วก็ตาม

เมื่อเห็นสีหน้าของคนมีความรักอย่างเอวา เมเดลีนเองก็อยากซื้อเสื้อคู่บ้าง แต่เธอก็ต้องหยุดตัวเองเมื่อตระหนักได้ว่าเธอเลยจุดที่จะตกหลุมรักอย่างหัวปักหัวปำแล้ว

ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนเธอจะจินตนาการไม่ออกเลยว่าผู้ชายเย็นชาอย่างเจเรมี่ใส่ชุดแบบนั้นคู่กับเธอแล้วจะดูเป็นอย่างไร

ถึงอย่างนั้น เมเดลีนก็ซื้อมาเผื่ออยู่ดี เผื่อว่าจะมีโอกาสที่เขาจะยอมสวมมัน

เมื่อเห็นเขากำลังจะถอดเสื้อ เมเดลีนก็เดินไปที่บันได “ฉันขอไปที่ห้องก่อนนะคะ เจเรมี่”

“โอเค”

เขาไม่ได้สงสัยเธอ ในขณะที่กำลังลองเสื้อผ้าอยู่ในห้องนั่งเล่น

เมเดลีนรีบขึ้นไปห้องนอนชั้นบนและตรวจดูถังขยะเพื่อหาทิชชู่ แต่กลับไม่เจออะไร เธอจึงเดินไปที่ห้องหนังสือ และพบกับคอมพิวเตอร์ที่เปิดค้างไว้อยู่บนโต๊ะ หญิงสาวเดินไปที่ถังขยะข้างโต๊ะอย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบตรงจุดนั้นแทน

เมเดลีนนั่งลงแล้วเอื้อมมือเข้าไปข้างในถังขยะโดยไม่สนใจว่ามันจะสกปรกหรือไม่ ก่อนจะหยิบทิชชู่ที่ใช้แล้วออกมา ในขณะนั้นนิ้วมือของเธอเริ่มสั่นเทาอย่างหาสาเหตุไม่ได้ขณะที่หัวใจของเธอก็เต้นรัว

เมเดลีนสูดหายใจเข้าลึกและตั้งใจสงบสติอารมณ์ขณะที่คลี่ก้อนทิชชู่ ในตอนที่เปิดมันออกขาเรียวทั้งสองของเธอก็เหมือนจะไร้เรี่ยวแรง เธอทรุดนั่งลงคุกเข่ากับพื้นในทันที...