ในตอนแรกเมเดลีนคิดว่าเป็นสายจากคนร้าย แต่เสียงที่ส่งมาจากปลายสายกลับเป็นเสียงผู้หญิง
“กำลังตามหายัยลูกใบ้อยู่เหรอเอวลีน?”
เมเดลีนหยุดเดินในทันใดและถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เธอเป็นใคร?”
“ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร เธอแค่ต้องรู้เอาไว้ว่าลูกใบ้ของเธอกำลังจะได้พบพ่อกับแม่ของเธอในเร็ว ๆ นี้แหละ ฮึ” ผู้หญิงคนนั้นเยาะเย้ย แล้ววางสายโดยไม่พูดอะไรอีก
เจเรมี่เข้าไปในรถและเห็นเมเดลีนยืนเหม่ออยู่ในระยะไกล เขาจึงลงจากรถและเดินเข้าไปหาเธออีกครั้ง “ลินนี่ คุณอยู่บ้านกับแจ็คเถอะ เดี๋ยวผมจะพาลิเลียนกลับมาอย่างปลอดภัยเอง”
ในตอนนั้นเองเมเดลีนจึงได้สติและจับมือเจเรมี่เอาไว้ “เจเรมี่”
“ไม่ต้องกังวล” เขาเข้าใจความกังวลในดวงตาของเมเดลีนจึงปลอบโยนเธอด้วยความรัก และมองเข้าไปในดวงตาทรงเสน่ห์ของเธอเพื่อสร้างความมั่นใจ “เชื่อผม ผมจะพาลูกสาวตัวน้อยของเรากลับบ้านอย่างปลอดภัยแน่นอน”
‘ลูกสาวตัวน้อยของเรา’
ขอบตาของเมเดลีนร้อนผ่าว และในขณะนี้เธอรู้สึกได้ว่าเจเรมี่ห่วงใยลิเลียนอย่างแท้จริง
เธอไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้า “ค่ะ ฉันจะรอคุณรับลูกสาวของเรากลับบ้าน”
“โอเคครับ” เจเรมี่ลูบศีรษะของเธอเบา ๆ แล้วขับรถออกไป
เมเดลีนกลับมาที่บ้านทั้งยังคงกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของลิเลียน และสายจากผู้หญิงปริศนาที่โทรมาก่อนหน้านี้ก็กำลังทำให้เธองงงวย
เสียงของผู้หญิงคนนั้นฟังไม่คุ้น บางทีเธอน่าจะไม่เคยได้ยินมาก่อน
แต่ฟังน้ำเสียงของผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนว่าจะจงเกลียดจงชังเธอจริง ๆ
เมเดลีนรีบเช็คเบอร์แล้วก็พบว่าเป็นเบอร์โทรจากต่างประเทศ
เธอนั่งลงบนโซฟาอย่างอ่อนแรง ขณะรู้สึกกังวลและรู้สึกได้ถึงตวามมืดมนที่กดดันเธออย่างมาก
“แม่ครับ”
เธอบอกให้แจ็คสันอยู่ในบ้านอย่างเชื่อฟังและเตรียมตัวที่จะออกไป ทว่าแจ็คสันกลับรั้งเธอไว้
“แม่ครับ ก้มลงมาหน่อยได้ไหม?”
เมเดลีนไม่รู้ว่าทำไมแจ็คสันพูดอย่างนั้น แต่ก็ก้มตัวลงไปเล็กน้อย
จากนั้นแจ็คสันก็หยิบเข็มกลัดเล็ก ๆ ที่เป็นรูปดอกกุหลาบออกมาจากกระเป๋าของตัวเอง และกลัดไว้ตรงหน้าอกของเมเดลีน
“ผมทำสิ่งนี้ในคาบกิจกรรมเสริม หวังว่าแม่จะชอบมันนะฮะ”
เมเดลีนมองไปที่เข็มกลัดเล็ก ๆ แล้วยิ้มอย่างมีความสุข “สวยมากเลยจ้ะ แม่ชอบมาก ถ้างั้นรอแม่ในบ้านอย่างเชื่อฟังนะแจ็ค”
แจ็คสันมองเข็มกลัดแล้วพยักหน้า “ได้ครับ!”
เมเดลีนหันหลังกลับและเดินไปที่รถด้วยความระมัดระวัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...