บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1174

ถึงอย่างนั้นลิเลียนก็เอาแต่ส่ายหัวและเริ่มร้องไห้หนักกว่าเดิม

เจเรมี่รู้สึกว่าหัวใจของเขาแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อเห็นน้ำตาของลิเลียน

‘เด็กน้อยคนนี้คงต้องผิดหวังอย่างมากที่มีพ่ออย่างฉัน’

เขายิ้มเยาะให้กับตัวเอง และคิดว่านี่คือผลพวงจากการกระทำของเขาทั้งหมด

ลิเลียนร้องไห้เป็นเวลานานในอ้อมแขนของเมเดลีน ก่อนที่ในที่สุดเธอก็สลบไปคงเพราะด้วยความเหนื่อยล้า

แพทย์เข้ามาตรวจอาการของลิเลียนอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบความผิดปกติอะไร

เมื่อหมอขอตัวออกไปแล้วเมเดลีนก็ปลอบโยนเจเรมี่ที่กำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ “อย่าอารมณ์เสียไปเลยนะคะ แกยังเด็ก”

“เพราะลูกยังเด็ก อารมณ์ทั้งหมดที่แสดงออกจึงเป็นความจริงที่สุดแล้ว” เจเรมี่เอ่ย เขามองดูเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่นอนหลับสนิทด้วยความรู้สึกหดหู่

“เจเรมี่”

“ลินนี่ ผมจะไม่โทษตัวเองอีกแล้ว” เจเรมี่จับมือเมเดลีน “ผมจะดูแลลิเลียนอย่างดี ผมจะทำให้เด็กคนนี้รู้ว่าผมรักเธอจริง ๆ”

เมเดลีนยิ้มเมื่อได้ยินคำสัญญาจากเขา จากนั้นเธอก็ไปจัดเตรียมสิ่งของจำเป็นสำหรับใช้ในชีวิตประจำวัน

วันนั้นเจเรมี่และเมเดลีนอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อคอยดูแลลิเลียน

ลิเลียนดูเหมือนจะสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอไม่มีอาการร้องไห้เวลาที่ต้องเจอกับเจเรมี่อีก

แต่เด็กน้อยยังคงปฏิบัติต่อเจเรมี่อย่างเย็นชา เธอไม่สนใจและไม่มองเขาเลย สิ่งที่เธอต้องการคือให้เมเดลีนอุ้มก็เท่านั้น

เจเรมี่ได้แต่ต้องทนอยู่กับความเศร้านี้ตามลำพัง เพราะเขารู้ว่าทั้งหมดเป็นผลมาจากการกระทำของตัวเขาเอง

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ พวกเขาก็ส่งลิเลียนเข้านอน ขณะที่เมเดลีนกำลังทำความสะอาดจานชามอยู่นั้น ไรอันก็โทรหาเธอ

เธอไม่อยากให้เจเรมี่เข้าใจผิด ดังนั้นจึงรีบรับสายทันที “ได้ค่ะ ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้...”

หลังจากวางสาย เธอก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และโกหกเจเรมี่โดยกล่าวว่า “เจเรมี่ มีเรื่องด่วนที่บริษัท ฉันต้องรีบกลับไปเดี๋ยวนี้ ฝากคุณดูแลลิเลียนทีนะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ