“...”
‘อยากจะอ้วก’
ไรอันไม่รู้ว่านั่นคือสิ่งที่เมเดลีนมีต่อเขา
ตลอดมาในสายตาทุกคน เขาคือผู้ชายที่ร่ำรวยและสง่างาม เขาไม่เคยถูกใครมองว่าเป็นคนน่ารังเกียจสักครั้ง
เมื่อเห็นว่าเมเดลีนกำลังจะจากไป ไรอันก็เข้าไปขวางทางเอาไว้ทันที และด้วยแรงที่มากกว่าเขาก็พยายามเข้าไปกดจูบเธอ
“อย่าทำให้ฉันต้องดูถูกคุณไปมากกว่านี้เลยไรอัน” คราวนี้เธอไม่หลบเลี่ยงหรือต่อสู้ แต่เพียงแค่โพล่งออกมาด้วยความสงบ
การกระทำของไรอันที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจได้หยุดชะงักทันที
“ไรอัน คิดว่าคุณจะเอาความสกปรกมาเปรอะเปื้อนตัวฉันได้งั้นเหรอ? แล้วไงถ้าคุณชนะเจเรมี่ได้? คุณไม่เก่งขนาดนั้นหรอก ถ้ายังใช้วิธีทำให้คนอื่นไม่พอใจอยู่แบบนี้”
คำพูดของเมเดลีน ทำให้ดวงตาลึกล้ำของไรอันแสดงความไม่พอใจออกมา
เธอผลักเขาออกเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าไรอันกำลังจ้องมองมาที่เธอนิ่ง ก่อนจะเดินจากเขามา
เธอรู้ว่าตอนนี้ไรอันเป็นคนที่มีความมั่นใจสูงเกินไป และวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับผู้ชายประเภทนี้ก็คือการโจมตีจุดอ่อนทางด้านจิตใจของเขา
“ว้าว ผู้หญิงคนนี้หุ่นโครตดีเลยว่ะ!”
“เฮอะ ถ้าฉันรู้ ฉันคงจะลงไปช่วยเธอก่อน!”
เมื่อได้ยินความคิดเห็นที่น่าขยะแขยงเหล่านั้น เมเดลีนก็สังเกตได้ว่ามีคนมากมายกำลังจับจ้องพวกเขาอยู่ บางคนถึงกับใช้โทรศัพท์ถ่ายรูปเธอเอาไว้
มันเป็นฤดูร้อน และเธอไม่ได้สวมเสื้อผ้าหนานัก การอยู่ในน้ำก่อนหน้านี้ทำให้เธอเปียกโชกจนเห็นถึงเนื้อหนังด้านใน เมเดลีนรีบใช้กระเป๋าปิดหน้าอกของเธอเอาไว้ แล้วเดินผ่านชายที่กำลังยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเธอ
“ลบทุกสิ่งที่คุณถ่ายออกซะ!” เธอกล่าวขอร้องด้วยน้ำเสียงดุดัน แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นได้ถ่ายเอาอะไรไปแล้วบ้าง แต่เมื่อพิจารณาจากความคิดเห็นต่ำ ๆ พวกนั้น เธอก็คาดเดาสถานการณ์ได้ไม่ยาก
มีกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งกำลังมองมาที่เมเดลีนด้วยสาตาแทะโลมและตื่นเต้น
“ยิ่งดูใกล้ ๆ เธอก็นิ่งดูสวยมากเลยนะ เสียดายจริง ๆ ที่ไม่ได้กระโดดลงแม่น้ำเร็วกว่านี้! ต้องยกเครดิตทั้งหมดให้กับไอ้หน้าอ่อนคนนั้นจริง ๆ!”
“เรียกใครไอ้หน้าอ่อน?” ทันใดนั้นไรอันก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเมเดลีน
ในวันธรรมดาเขาอาจจะดูเป็นเศรษฐีหนุ่มมารยาทดี แต่ในขณะนั้นดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความรุนแรง ร่างกายของเขาห้อมล้อมไปด้วยบรรยากาศหนาวเย็น และทำให้ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกเย็นยะเยือก
“ภาพที่คุณถ่ายภรรยาผมเอาไว้ ลบทิ้งให้หมด ไม่อย่างนั้นคงต้องไปเจอกันที่ศาล” ไรอันขู่
ชายสองสามคนไม่พอใจ แต่เมื่อได้ยินไรอันอ้างว่าเมเดลีนเป็นภรรยา ก็ทำให้พวกเขาเชื่อฟังและลบรูปภาพอย่างเงียบ ๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองเดือดร้อน
เมเดลีนไม่ต้องการเสียแรงอธิบายให้ผู้ชายเหล่านั้นฟังความจริง แม้จะรู้ว่าพวกเขาต้องเข้าใจผิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับไรอันแน่ แต่เมื่อรู้ว่าพวกเขาลบรูปของเธอไปแล้ว เธอก็ไม่ได้ใส่ใจอีก
ไรอันไม่พอใจที่เห็นเมเดลีนออกไปจากจุดเกิดเหตุ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอยากเอาชนะ
…
เมเดลีนกลับเข้าไปในรถแล้วหยิบผ้าขนหนูเช็ดหน้าอย่างลวก ๆ ก่อนจะสตาร์ทรถเพื่อกลับบ้านทันที
ในบางครั้งเธอก็จะมองไปที่กระเป๋าเงินที่วางอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารข้างตัว ราวกับต้องการเช็คอยู่ตลอดว่ายาถอนพิษยังอยู่ปลอดภัยดี
ยาถอนพิษนี้มีค่ากับเธอมากและต่อให้มีเงินมากมายก็ไม่สามารถแลกมันมาได้
เธอยินดีจ่ายในราคามหาศาลเพื่อให้ได้มันมาครอบครองด้วยซ้ำ
ความวิตกกังวลของเมเดลีนทั้งหมดพุ่งไปยังเจเรมี่ คืนนี้เธอจะต้องให้ยากับเขาเป็นครั้งที่สาม เธอหันหลังกลับไม่ได้อีกแล้ว
ขณะที่เธอกำลังขับรถไปนั้นจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกราวกับว่าพลังงานทั้งหมดที่มีกำลังจะหมดลง และสติของเธอใกล้จะดับวูบไป
เธอส่ายหัวเรียกสติและนึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ก่อนเธอจะเอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำแร่มาดื่ม จากนั้นเธอก็พยายามสงบสติอารมณ์
หลังจากผ่านไปสิบนาที ในที่สุดเธอก็มาถึงคฤหาสน์วิทแมน
เมเดลีนหยิบกระเป๋าเงินของเธอแล้วลงมาจากรถ เธอเห็นแจ็คสันและลิเลียนกำลังเล่นอยู่ในลานบ้าน ขณะที่เจเรมี่ก็กำลังมองดูพวกเขาเงียบ ๆ จากบริเวณใกล้ ๆ
เขาทำได้เพียงแค่นั่นเพราะทุกครั้งที่เข้าใกล้ ลิเลียนจะต่อต้านเขาทันที
ในเวลานั้นเจเรมี่สังเกตเห็นว่าเมเดลีนกลับมาแล้ว เขาไม่รู้เลยว่าเธอไปไหนมา แต่ก็สังเกตเห็นว่าเธอเปียกโชกไปทั้งตัว ภายใต้แสงของพระอาทิตย์ตกดิน ใบหน้าของเธอซีดขาวราวกับหิมะ
เจเรมี่กังวลและวิ่งไปหาเมเดลีนทันที “เป็นอะไรไปหรือเปล่า ลินนี่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ