บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1185

เจเรมี่มองลงไปยังขวดยาขนาดเล็กแล้วก้มลงหยิบมันขึ้นมา

ขวดใสมีขนาดประมาณนิ้วหัวแม่มือของเขาและบรรจุของเหลวที่ไม่มีสีไม่มีกลิ่นไว้ ไม่มีคำอธิบายบนขวดด้วย

เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เขาจำภาพที่เมเดลีนฉีดบางอย่างเข้าไปในตัวเขาสองครั้งตอนที่เขาหลับได้

เขาจึงหันไปหาเมเดลีนซึ่งยังไม่ได้สติ ความสับสนเกิดขึ้นในสายตาที่อ่อนโยนของเขาทันที

‘นี่คือสิ่งที่คุณฉีดให้ผมใช่ไหมลินนี่?

‘มันคืออะไร?

‘การที่คุณจะต้องกระโดดลงไปในแม่น้ำเพื่อรักษามันไว้ มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?’

เจเรมี่คิดกับตัวเอง แต่ก็หาข้อสรุปไม่ได้ ถึงอย่างนั้นเขาเองก็ไม่ได้วางแผนที่จะถามเมเดลีนด้วย

เขากำลังจะเก็บของกลับเข้าไปในกระเป๋า ตอนนั้นเองที่เจเรมี่เห็นใครบางคนจ้องเข้ามาจากหน้าต่างประตูห้องด้วยหางตาของเขา

เขารีบหันไปมอง แต่คนคนนั้นกลับหันหลังหนีไปแล้ว

เจเรมี่พบว่าพฤติกรรมนี้มันดูแปลก

เขาลุกขึ้นและเดินออกจากห้องไป และตามคนคนนั้นเดินไปก่อนที่สุดท้ายเขาก็ไม่เจอใคร

เจเรมี่ไม่ได้ตามหาต่อว่าเป็นใคร เพราะเขากังวลเกี่ยวกับเมเดลีนที่ยังไม่ฟื้นคืนสติมากกว่า

เขาเข้าไปในห้องพักฟื้นและพบว่าเปลือกตาของเมเดลีนกระตุกราวกับว่าเธอกำลังจะตื่น

“ลินนี่” เจเรมี่เดินไปที่เตียงเพื่อจับมือของเธอเอาไว้

เธอกะพริบเปิดตาที่เหนื่อยล้าด้วยสายตาพร่ามัว พลางจ้องมองไปที่ท่าทางกังวลของเจเรมี่

“เจเรมี่…” เธอเรียกชื่อเขาอย่างแผ่วเบาและพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่หัวของเธอรู้สึกหนักอึ้งเหลือเกิน