ตอน บทที่ 1187 จาก บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1187 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ที่เขียนโดย เด็กลำดับที่สิบหก เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เมเดลีนตะโกนสุดเสียงเพื่อหยุดอีกฝ่าย แต่มันก็สายไปแล้ว
ผู้หญิงคนนั้นตั้งใจโยนยาถอนพิษทิ้ง!
เมเดลีนรีบกระโจนไปจับขวดยา แต่มันถูกโยนออกไปนอกระเบียงและตกลงไปบนพื้นแล้วเรียบร้อย
เธอเอื้อมมือไปคว้าไว้ได้เพียงความว่างเปล่าในอากาศ “ไม่นะ!”
เมื่อเห็นภาพนั้นจากหน้าต่างบานเล็กที่ประตู เจเรมี่ก็รีบเปิดประตูและวิ่งไปหาเมเดลีนทันที
ผู้หญิงสวมแว่นกันแดดตกใจเมื่อเห็นเจเรมี่รีบวิ่งเข้ามา
เมื่อเห็นว่าเจเรมี่ไม่รับรู้ถึงการมีอยู่ของเธอเลยเธอก็โล่งใจ แต่ก็ไม่พอใจเช่นกัน
เจเรมี่รีบดึงเมเดลีนเข้ามาในอ้อมแขนของเขาด้วยความตกใจ ขณะที่มองดูเธอเอื้อมมือไปหยิบยาถอนพิษ
“ลินนี่! นี่คุณกำลังทำอะไร?” เจเรมี่กุมใบหน้าของเธอไว้ขณะที่ความเจ็บปวดแล่นเข้ามาในดวงตาของเขาเช่นกัน เขาจ้องมองดวงตาที่แดงก่ำและตื่นตระหนกของเธอนิ่ง “มันคืออะไรกันแน่? ทำไมคุณถึงต้องร้อนรนขนาดนี้ด้วย?”
เมเดลีนไม่สามารถตอบคำถามเจเรมี่ได้ เธอผลักเขาออกไปและไม่สนใจอาการบาดเจ็บที่ขาแล้ววิ่งออกไปทันที
เจเรมี่หันกลับมาพบว่าผู้หญิงคนนั้นหายไปแล้ว
เขารีบตามเมเดลีนไปโดยไม่ลังเล
ท้องฟ้ามืดลงนานแล้วและไฟถนนก็แทบจะไม่เพียงพอต่อการส่องแสงสว่างได้ครอบคลุมทั่วบริเวณ
เมเดลีนดูเหมือนจะลืมความจริงที่ว่าเธอเป็นผู้ป่วยอยู่ เธอวิ่งไปที่พื้นชั้นล่างของโรงพยาบาล โดยไม่สนใจอาการบาดเจ็บของตัวเอง เธอเริ่มควานหาที่แปลงดอกไม้ทันที
เพราะไม่มีลมและด้วยน้ำหนักของขวด มันไม่มีทางที่จะปลิวไปตามลมแน่นอน
มันต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งตรงบริเวณนี้
เมเดลีนเงยหน้าขึ้น เพื่อกะระยะจากห้องที่เธอพัก แต่เธอก็ได้รู้ว่าตัวเองพักอยู่ชั้นไหน
ทางเลือกเดียวของเธอคือภาวนาให้ยาตกลงไปในแปลงดอกไม้ เพราะหากตกพื้นขวดคงแตกไปแล้วแน่นอน
ไม่มีทาง!
“ฉันไม่ไป!” เมเดลีนปฏิเสธและผลักเขาออกไปอีกครั้ง “ปล่อยฉันไว้คนเดียวเถอะ!”
เจเรมี่ไม่รู้ว่าเมเดลีนเอาพลังมาจากไหน เพราะแรงผลักของเธอทำเอาเขาเกือบเสียสมดุลเซถอยหลัง
เมเดลีนกลับไปที่แปลงดอกไม้และก้มลงค้นหาต่อไป
เจเรมี่ไม่สามารถทนเห็นได้อีกต่อไป เขาจึงเดินเข้าไปหาเธออีกครั้งแล้วอุ้มตัวเธอขึ้นมา “ลินนี่!”
เมเดลีนโกรธขณะที่ผลักเจเรมี่อย่างแรง “ฉันบอกให้ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! ไปให้พ้นนะ!”
“...”
เจเรมี่ยืนอยู่ข้างหลังเมเดลีนด้วยความรู้สึกเสียใจ เขานึกไม่ถึงว่าวันหนึ่งเธอจะโกรธมากถึงขนาดผลักไสเขาออกไป
หัวใจที่อ่อนล้าของเขารู้สึกเหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจนเลือดท่วมอก ขณะที่ทั้งแขนขาของเขาเย็นเฉียบ
เมเดลีนก็ไม่ได้สังเกตว่าเธอใช้คำพูดและการกระทำที่รุนแรงมากเกินไป สิ่งเดียวที่สำคัญกับเธอในตอนนี้คือยาถอนพิษเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...