บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1214
ขณะที่พูดเขาก็เริ่มเดินเร็วขึ้นเพื่อเอายาทั้งหมดไปทิ้ง
เมเดลีนคว้าตัวเขาไว้ได้แล้วก็รีบเข้าไปขวางข้างหน้าเขาไว้ “เจเรมี่ ฉันไม่ใช่แค่ผู้หญิงของคุณ แต่ฉันเป็นภรรยาของคุณ! คุณเข้าใจไหม? ฉันเป็นภรรยาของคุณ! การที่ต้องเสียสละเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปเพื่อสามีของฉันแล้วมันจะยังไงล่ะ? ฉันไม่รู้สึกเสียใจเลย สำหรับฉันมันคุ้มค่า!” เธอตะโกนใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ลมหายใจสั่นอย่างรุนแรง
เจเรมี่มองเข้าไปในดวงตาสีแดงของเมเดลีนแล้วกำหมัดแน่นจนได้ยินเสียงข้อนิ้วมือดังออกมา
“เจเรมี่ ถ้าคุณกล้าทิ้งน้ำยาถอนพิษพวกนั้น ฉันจะกระโดดลงทะเลต่อหน้าคุณให้ดู!”
“ลินนี่!”
“ถ้าคุณกล้าทำ ฉันก็กล้าโดด!” ดวงตาของเธอจริงจังมาก “สำหรับฉันแล้ว ในตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่ายาถอนพิษพวกนั้น!”
เจเรมี่เห็นความมุ่งมั่นในแววตาของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน
เมเดลีนคิดไว้อยู่แล้วว่าเขาจะมีปฏิกิริยาที่รุนแรงเช่นนี้ นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่เคยบอกเขา ทว่าตอนนี้เธอก็ไม่สามารถซ่อนมันจากเขาได้อีกต่อไปเรื่องจึงกลายมาเป็นแบบนี้
เธอสังเกตเห็นว่าปฏิกิริยาของเธอดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวบนชายหาดมากมายไปด้วย
อีกทั้งใบหน้าของเจเรมี่นั้นก็น่าดึงดูดใจเกินไปจนเธอกลัวว่าคนเหล่านั้นจะจดจำเขาได้
“เจเรมี่ที่นี่มีคนมากเกินไป เราไปหาที่อื่นคุยกันดีกว่า” เมเดลีนจับมือของเขาให้หมุนตัวเดินตามมา
ทว่าร่างสูงก็ทำราวกับเป็นเด็กดื้อ เขาพยายามหนีจากการเกาะกุมของเธอ และเดินนำไปเพียงลำพัง
เมเดลีนรู้สึกใจสลายเมื่อเห็นความดื้อรั้นและอ่อนแอของเขา
ในขณะนี้เองที่ฟาเบียนโทรมาถามว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่
แต่นี่คงเป็นศักดิ์ศรีลูกผู้ชายเสี้ยวสุดท้ายสำหรับเขา
เมเดลีนตัดสินใจเลิกคุยกับเขา เธอมองไปยังใบหน้าซีดเซียวด้วยดวงตาที่แดงก่ำก่อนจะปล่อยให้น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างอิสระ “เจเรมี่ ฉันสัญญาว่าเราจะได้พบกันอีกในชาติหน้า และเราจะอยู่เคียงข้างกันไปตลอดชีวิต”
เจเรมี่ยิ้มในขณะที่รู้สึกสบายใจมากขึ้น จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ ดึงร่างบางเข้ามาในอ้อมแขนกว้างของตัวเอง “ลินนี่ ความพึงพอใจและความสุขที่สุดในชีวิตของผมคือการได้พบคุณ รักคุณ และคิดถึงคุณนะ
“แต่ถึงแม้ว่าผมจะตาย ผมก็จะไม่ตายในขณะที่ถูกตราหน้าว่าเป็นฆาตกร” เขาปล่อยแขนและโยนน้ำยาถอนพิษที่เหลือลงในถังขยะ ก่อนจะจับมือของเมเดลีนแล้วเดินออกไป
“เจเรมี่ เราจะไปไหนกันคะ?” เมเดลีนถามด้วยความสงสัย
เจเรมี่อุ้มเธอขึ้นมอเตอร์ไซค์อีกครั้ง “ลินนี่ เราจะอยู่เฉย ๆ ไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นเราต้องลงมือทำอะไรสักอย่างเดี๋ยวนี้”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...