เมเดลีนยิ้มเบา ๆ “ลืมแล้วเหรอคะ? ย้อนกลับไปตอนนั้นเจเรมี่ฆ่าพ่อกับแม่ของฉัน และเมื่อเป็นแบบนั้นฉันก็หย่ากับเขา หลังจากนั้นทุกคนในเกลนเดลก็รู้เรื่องที่ฉันแต่งงานกับไรอันหลังจากหย่ากับเขา แล้วคุณไม่รู้เรื่องนี้เลยเหรอคะ?”
“...” คาเลนผงะ และโต้กลับไปว่า “นั่นไม่ใช่ภารกิจของอินเตอร์โพลหรือไง? ไรอันกับเธอไม่ใช่สามีภรรยากันจริง ๆ สักหน่อย!”
“เมื่อก่อนไม่ใช่ แต่ตอนนี้เราเป็นสามีภรรยากันแล้ว” เมเดลีนตอบทันควัน
คาเลนตกตะลึง เธอกำลังมองไปที่เมเดลีนอย่างไม่เชื่อสายตา
“เธอเป็นอะไรไป เอวลีน? เธอรักเจเรมี่มากขนาดนั้น…”
“ค่ะ ฉันรักเขาจริง ๆ แต่หลายปีมานี้ฉันสามารถมีช่วงเวลาที่มีความสุขร่วมกันกับเขาได้กี่วันกันเชียว?”
เมเดลีนเย้ยหยันและแสดงความไม่พอใจออกมา
“พ่อแม่ของฉันถูกเขาฆ่าตาย และที่ลิลลี่ต้องเป็นใบ้ก็เพราะเขา ตอนนี้เขามีส่วนเกี่ยวข้องในการฆาตกรรมอีก ทั้งหุ้นของมอนต์โกเมอรี เอนเตอร์ไพรส์ก็ได้รับผลกะทบอย่างหนักจากเขาด้วยเหมือนกัน ฉันพอแล้วล่ะค่ะ”
“เจเรมี่ไม่ได้ฆ่าใคร! เขาถูกใส่ร้าย! เธอเองก็ไม่เชื่อในตัวเขาเหรอ?” คาเลนเริ่มกระสับกระส่ายขณะที่พยายามจับมือเมเดลีนแล้วเอ่ยว่า “เอวลีน เธอกับเจเรมี่ผ่านอะไรมาด้วยกันตั้งมากมาย เธอจะทิ้งเขาไปในตอนนี้ไม่ได้นะ!”
เมเดลีนผลักมือของคาเลนออกไปราวกับว่ารังเกียจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเย็นชา
“ถ้าฉันเชื่อเขาแล้วมันจะมีอะไรเกิดขึ้นล่ะ? มีหลักฐานตั้งมากมายที่ปรักปรำเขา และถ้าเขาถูกจับ ชีวิตของเขาก็คงจบสิ้นลงแล้วถึงเขาจะไม่ได้รับโทษประหารชีวิตก็ตาม ทำไมฉันถึงต้องอยากอยู่กับผู้ชายแบบนั้นเหรอคะ? ฉันเสียเวลาชีวิตกับเขาไปมากกว่าสิบปี ฉันไม่อยากเสียเวลาชีวิตไปมากกว่านี้อีกแล้ว”
ใบหน้าของเธอเย็นชาขณะปฏิเสธคาเลน และน้ำเสียงของเธอก็ไร้อารมณ์อย่างเห็นได้ชัด
“จากนี้ไปนอกจากลูกสามคนที่เรามี ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องระหว่างเราอีกแล้ว ไม่สำคัญว่าเขาจะตายหรือมีชีวิตอยู่ หรือถูกจับหรือไม่ถูกจับ มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉัน…”
เพียะ!
ก่อนที่เมเดลีนจะพูดจบประโยค คาเลนก็ตบหน้าเธออย่างแรง
เมเดลีนไม่ได้รู้สึกเจ็บบนใบหน้าที่โดนตบ ตรงกันข้ามเธอกลับเจ็บปวดที่หัวใจเป็นอย่างมาก
“เอวลีน มอนต์โกเมอรี ฉันมองเธอผิดไปจริง ๆ !”
ใบหน้าของคาเลนเต็มไปด้วยความผิดหวังขณะที่ตำหนิเมเดลีน
“ฉันคิดว่าฉันคงตาบอดไปเองที่เข้าใจและกล่าวหาเธอผิด ๆ ในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ แต่ตอนนี้ฉันก็ยังตาบอดอยู่เหมือนเดิม ฉันคิดไปเองจริงจังว่าเธอเป็นลูกสะใภ้ผู้แสนดี! เอวลีน ฉันขอบอกเธอไว้เลยนะว่า อย่าคิดแม้แต่จะเอาเด็ก ๆ ไปดูแลเอง เพราะหลานของฉันต้องไม่มีแม่ที่เลือดเย็นอย่างเธอ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...