บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1237

เขาเอ่ยในขณะที่ค่อย ๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้ใบหน้าของเมเดลีน

ในดวงตาสีเทานั้นแสดงออกถึงความต้องการเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน

นิ้วเรียวยาวของเขาแตะที่กระดุมบนปกเสื้อของเมเดลีนแล้วปลดออกช้า ๆ

ทว่าเมเดลีนยกมือขึ้นผลักมือเขาออกอย่างใจเย็น และมองไรอันด้วยความเย็นชา

เธอไม่พูดอะไรแล้วลุกขึ้นเดินไปชั้นบน

ไรอันหดมือกลับอย่างหมดอารมณ์ ขณะที่มองแผ่นหลังอันสง่างามของเมเดลีนด้วยความชื่นชมที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นภายในดวงตาของเขา

หลังจากที่เมเดลีนกลับมาที่ห้อง เธอก็รีบอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีเพื่อลบล้างสัมผัสจากไรอัน

เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำเธอก็อยากหาชุดสูทของเขาอีกครั้ง และเมื่อเธอกำลังจะเดินผ่านห้องทำงาน เธอก็ได้ยินเสียงของไรอันดังมาจากข้างในอย่างแผ่วเบา

“นี่เป็นราคาที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว คุณโทมัส”

‘ราคา?

‘หรือว่านี่จะเป็นการคุยเรื่องธุรกิจ?’

เมเดลีนมองเข้าไปในห้องทำงานอย่างสงสัย เธอเห็นไรอันยืนอยู่ข้างหน้าต่างขณะที่มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋าและยืนด้วยความสง่างาม เขาดูสงบเสงี่ยมเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าผู้คนอื่น ทว่าตอนนี้กลับดูเย็นชาและหยิ่งผยอง

เมเดลีนคิดว่าไรอันกำลังช่วยพ่อของเขาคุยงานที่บริษัทจึงหันหลังเพื่อเดินจากไป

แต่หลังจากที่เดินไปได้ไม่กี่ก้าว เธอก็ได้ยินไรอันเอ่ยถึงโยริค

เมเดลีนพิงผนังและตั้งใจฟัง จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงของไรอันอีกครั้ง

“คุณโทมัส คุณคงยังไม่รู้สินะ ว่าโยริคตายแล้ว ถ้ายังอยากให้ของถึงมือตามกำหนดคุณก็ต้องตกลงยอมรับราคานี้ ผมแน่ใจว่าถึงแม้โยริคจะฟื้นกลับมา เขาก็จะให้ราคานี้กับคุณเหมือนกัน” ไรอันเอ่ยแล้วกลั้วหัวเราะเบา ๆ

“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าผมเป็นใคร แค่ต้องรู้ไว้ว่านี่ยังไม่ใช่จุดจบของสเตเจี่ยน จอห์นสัน ผมยังสามารถช่วยคุณให้ได้รับในสิ่งที่ต้องการได้นะ”

เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ไรอันสนทนา

‘แก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันยังไม่ล่มสลายไปอีกเหรอ?

“สบายดี วันนี้ฉันพาไปหาเจเรมี่และเธอเรียกเขาว่า ‘แดดดี้’ ได้แล้ว”

“ลิลลี่พูดได้แล้วเหรอ?” ฟาเบียนรู้สึกตื่นเต้น

แน่นอนว่าเมเดลีนเองก็อยากให้ลิเลียนกลับมาพูดได้ตามปกติ แต่นอกจากคำว่า ‘แดดดี้’ แล้วเธอก็ไม่พูดอะไรอีก

“ฟาเบียน ฉันขอถามอะไรหน่อย” เมเดลีนเบาเสียงลง “คุณรู้เรื่องแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันมากแค่ไหน?”

“อาจจะมากพอ ๆ กับคุณ โยริคไม่เคยให้ฉันเข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับบริษัทเลย ตอนที่ฉันลักพาตัวเธอไปที่บาร์เพื่อข่มขู่เฟลิเป้ ตอนนั้นโยริคก็ดุฉันแรงอยู่เหมือนกัน”

ฟาเบียนถอนหายใจ อาจเป็นเพราะเขาพูดถึงโยริค

“ทำไมถึงถามฉันแบบนี้ เอวลีน? สเตเจี่ยนจอห์นสันไม่มีอีกแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ไม่” เมเดลีนปฏิเสธ “พวกเขายังอยู่ แม้ว่าพี่ของนายจะตายไปแล้ว แต่ยังมีใครคนหนึ่งดูแลธุรกิจของสเตเจี่ยน จอห์นสันอยู่ และกำลังใช้ชีวิตอย่างสุขสบายเลยล่ะ”

“ว่าไงนะ?” ฟาเบียนตกใจอย่างมาก “เธอกำลังจะบอกว่าหัวหน้าของแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันไม่ใช่พี่ชายของฉันงั้นเหรอ?”