เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1239

เมเดลีนมองชายที่วิ่งเข้ามาหาเธอด้วยความประหลาดใจ และก่อนที่เธอจะขยับปากก็ถูกชายคนนั้นปิดปากเอาไว้อย่างนุ่มนวล

ชายคนนั้นคว้าเอวบางของเธอไว้แน่นแล้วรีบพาออกไปจากตรงนั้นทันที

ไรอันและชายผิวขาวอีกคนรีบเดินออกมาจากด้านหลังกำแพง

ลูกน้องที่ตามมาหลังพวกเขามาด้วยเอาไฟฉายส่องไปทั่วบริเวณพื้น จากนั้นพวกเขาก็เจอลูกแมวตัวหนึ่งที่กำลังเหยียบขวดพลาสติกและร้องเหมียวใส่พวกเขาอยู่

“แค่แมวครับนาย” ว่าแล้วชายคนนั้นก็เดินเข้าไปเตะเพื่อไล่ลูกแมวออกไป

เขามองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะหันกลับไปพร้อมกับไรอัน

เมเดลีนยืนอยู่หลังต้นไม้และเห็นทั้งหมดว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น

โชคดีที่ลูกแมวปรากฏตัวขึ้นตรงนั้นและช่วยแก้ไขสถานการณ์วิกฤตของเธอเอาไว้ได้

ทว่าลูกแมวตัวนั้นต้องถูกเตะก็เพราะเธอ หญิงสาวจึงรู้สึกไม่ดีเล็กน้อย

“ผมรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไร คุณจะพาลูกแมวตัวนี้ออกไปด้วยก็ได้” เสียงทุ้มและแหบห้าวดังมาจากด้านหลังเธอ

เมเดลีนหันกลับไปมองอีกฝ่ายภายใต้แสงจันทร์จาง ๆ

“ทำไม? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”

“ตอนนี้ผมไม่มีเวลาอธิบายให้คุณฟัง คุณควรกลับไปก่อน เพราะที่นี่มันอันตรายเกินไป” ชายคนนั้นพูดพร้อมกับเดินออกไปอย่างรวดเร็วหละงจากพูดจบ จากนั้นเขาก็ส่งลูกแมวที่ซูบผอมและกำลังจะตายให้กับเมเดลีน

“เร็วเข้า”

“ไม่ ฉันปล่อยให้คุณ…”

“ไปสิ!” เขากดเสียงเข้มแล้วเอ่ยอย่างเคร่งขรึมด้วยเสียงเบา

เมเดลีนอุ้มลูกแมวไว้ในอ้อมแขนและมองผู้ชายที่หันหลังให้เธอไปแล้ว เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรีบไปจากตรงนี้

ทว่าหลังจากที่ออกมาเธอก็รู้สึกกังวลอย่างมาก ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถกลับไปโดยปราศจากการวางแผนอย่างรอบคอบไม่ได้

หลังจากที่เธอส่งลูกแมวให้สัตวแพทย์ดูแล เมเดลีนก็รีบกลับไปยังบ้านของไรอันทันที เพราะกลัวว่าไรอันจะกลับมาถึงก่อนเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ