สรุปตอน บทที่ 1251 – จากเรื่อง บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก
ตอน บทที่ 1251 ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดยนักเขียน เด็กลำดับที่สิบหก เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อของไรอันชะงักค้าง หลังจู่ ๆ เมเดลีนเอ่ยแบบนั้นออกมา
เขาหันศีรษะไปมองเมเดลีนที่กำลังยิ้มอย่างสงบ ก่อนความสงสัยมากมายจะก่อเกิดขึ้นภายในใจเขา
‘หลักฐานใหม่?
‘เธอมีหลักฐานใหม่อะไร?’
ผู้พิพากษามองเมเดลีนอย่างพิจารณา “คุณเป็นใครครับ?”
เมเดลีนจึงโค้งคำนับอย่างสุภาพ “ฉันเป็นภรรยาของเจเรมี่ วิทแมนค่ะ ชื่อเอวลีน มอนต์โกเมอรี”
ไรอันขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินเมเดลีนแนะนำตัวเองไปแบบนั้น รวมถึงชาวเน็ตที่กำลังชมการถ่ายทอดสดและคนที่เข้ามานั่งฟังการพิจารณาคดีในห้องเองก็เช่นเดียวกัน ทุกคนต่างกำลังส่งสายตาแปลก ๆ และพูดคำที่ฟังดูไม่สุภาพใส่เมเดลีนอีกครั้ง
ผู้หญิงคนนี้เสียสติไปแล้วหรือไง?
เมื่อกี้เธอบอกว่าเจเรมี่เป็นสามีของตัวเอง แต่ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ยังเห็นเธออยู่กับไรอันอยู่เลย แล้วตอนนี้เธอยังมีหน้ามาอ้างว่าตัวเองเป็นภรรยาของเจเรมี่อย่างนั้นหรือ?
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
อัยการรีบตอบโต้ในทันที “ศาลที่เคารพ หลักฐานที่ยังไม่ได้รับการตรวจสอบ ไม่ได้รับอนุญาตให้แสดงเป็นหลักฐานในชั้นศาล นี่ไม่สมเหตุสมผลนะครับ!”
“กฎเป็นสิ่งตายตัว แต่ในฐานะมนุษย์ที่มีจิตสำนึกผิดชอบชั่วดีเรามีความยืดหยุ่น หากความจริงจะล่าช้าไปเพราะหลักฐานชิ้นนี้และทำให้ชีวิตคนคนหนึ่งถูกข้อกล่าวหาที่ไม่เป็นธรรม คุณแน่ใจนะว่าจะรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตามมาได้?” เมเดลีนเอ่ยแล้วมองไปทางอัยการอย่างใจเย็น
ไรอันเองก็มองเมเดลีนที่ใจเย็นและสำรวมเงียบ ๆ ในทันใดนั้นเขารู้สึกได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง
ดูเหมือนเธอจะเตรียมตัวมา
เขาจึงมีความสงสัยในใจ ทว่าก็ไม่แน่ใจ
เขาพยายามมองเข้าไปในดวงตาของเมเดลีน แต่สายตาที่เย่อหยิ่งและสงบนิ่งของเธอกลับจับจ้องมาอย่างเฉยเมย ก่อนจะผละไปมองเจเรมี่แทน
เมเดลีนมองผู้ชายที่นั่งข้าง ๆ ก่อนจะยื่นมือออกไปหาเขา
ผู้คนภายในห้องต่างก็อ้าปากค้าง รวมถึงชาวเน็ตจำนวนมากเช่นกัน
ไรอันมองเมเดลีนอย่างไม่อยากจะเชื่อ ทว่าเขาประหลาดใจยิ่งกว่าที่ลาน่าได้เขียนตัวอักษรนั้นเอาไว้ก่อนจะสิ้นลมหายใจ
“ขอคัดค้าน!” ก่อนที่ไรอันจะได้พูด อัยการก็ตอบโต้ต่อหลักฐานของเมเดลีนทันที “คุณมอนต์โกเมอรี คุณบอกว่าคุณเข้าไปในห้องของผู้ตายโดยบังเอิญ คุณบังเอิญเข้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่? มีใครอยู่ในที่เกิดเหตุอีกไหม? หากไม่มี เราก็สามารถสันนิษฐานได้ว่าคุณอาจจะปลอมแปลงหลักฐานขึ้นมา เพื่อให้เจเรมี่ วิทแมนพ้นจากความผิดทั้งหมดที่เขาก่อ”
“บนผนังยังมีคราบเลือดอยู่ด้วย ฉันจึงเชื่อว่าจะยังมีลายนิ้วมือของลาน่าอยู่บนผนังด้วยเช่นกันค่ะ ถ้าฉันเป็นคนทำสิ่งนี้ขึ้นมาเอง ฉันคงต้องลบรอยนิ้วมือทั้งหมดทิ้งไป รวมถึงลายนิ้วมือของลาน่าด้วย แต่ฉันมั่นใจว่าลายมือของลาน่าจะยังไม่สลายไปค่ะ”
“เอ่อ…” อัยการตกใจและเห็นว่าผลการประเมินทางนิติวิทยาศาสตร์ของเมเดลีนนั้นตรงไปตรงมาตามที่เธอพูดทุกประการ
ไรอันไม่รู้ว่าตอนนี้เรื่องมันเลยเถิดไปถึงไหนแล้ว แต่ที่แน่ใจคือตอนนี้เขาจะเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ไม่ได้
เขาขมวดคิ้วและมองไปยังเมเดลีนอย่างอ่อนโยน “เอวลีน ผมรู้ว่าคุณยังมีความรู้สึกดี ๆ ต่อเจเรมี่และคุณอยากช่วยเขาจริงๆ แต่เขาฆ่าคนคนหนึ่ง มันไม่คุ้มหรอกที่คุณจะสร้างหลักฐานปลอมขึ้นมาเพื่อช่วยให้เขาพ้นผิด คุณจะทำลายชีวิตของคุณเองนะถ้าคุณทำแบบนี้”
ชาวเน็ตส่วนใหญ่เอนเอียงไปตามสิ่งที่ไรอันพูด ก่อนจะเริ่มก่นด่าเมเดลีนอย่างรุนแรงที่เธอส่งหลักฐานเท็จในชั้นศาล เพียงเพื่อช่วยเจเรมี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...