คาเลนและวินส์ตันต่างก็ตกใจทั้งคู่ จากนั้นพวกเขาก็มองไปที่เมเดลีนซึ่งยังคงใจเย็นด้วยความงุนงง
“คุณอย่าทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีกเลยนะ เอวลีน ตอนนี้เรากำลังอยู่ในศาลนะ” ดูเหมือนว่าไรอันกำลังเกลี้ยกล่อมเธอด้วยท่าทีอ่อนโยนและใจดี
เมเดลีนเองก็แสร้งยิ้มอย่างซึ้งใจ “ไรอัน ฉันทำต่อไปไม่ไหวแล้ว และคุณก็ไม่ต้องทนทำมันเช่นกันนะคะ”
“...” ไรอันตกตะลึง ในขณะที่มองใบหน้าเย่อหยิ่งของเมเดลีน เขาแปลกใจและสับสนกับการกระทำของเธอที่ไม่เข้ากับคืนนั้นที่เธอเมามายจากฤทธิ์แอลกอฮอล์
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการแสดงอย่างนั้นหรือ?
ด้านที่เปราะบางและความโศกเศร้าของเธอในคืนนั้นเป็นเพียงสิ่งจอมปลอมเท่านั้นใช่ไหม?
“ไรอัน ฉันรู้ว่าคุณคงจะบอกว่าฉันปลอมแปลงหลักฐานเพื่อเจเรมี่ แต่คำโกหกก็คือคำโกหกอยู่วันยังค่ำ ยังไงการโกหกก็ไม่มีทางชนะความจริงได้หรอกนะ”
ไรอันมองเธอออย่างสิ้นหวัง จากนั้นก็เห็นเธอก้มลงไปหยิบกระเป๋าจากด้านข้างของเคน
รูม่านตาเขาหดลงขณะมองไปยังกระเป๋าที่เมเดลีนหยิบขึ้นมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เมื่อเห็นใบหน้าที่ตกใจของไรอัน เมเดลีนก็ถือกระเป๋าไปยังจุดให้การของพยาน ก่อนจะเปิดกระเป๋าและหยิบชุดสูทออกมาต่อหน้าไรอัน
“ไรอัน คุณคงจะคุ้นเคยกับมันดีใช่ไหม?”
“...”
“นี่เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญที่สุดว่าคุณคือฆาตกรที่ฆ่าลาน่า”
“...”
ไรอันมองชุดสูทที่เขาโยนลงแม่น้ำพลางตระหนักขึ้นได้ว่า
วันนั้นเมเดลีนคงไม่ได้นอนหลับอย่างที่เขาเข้าใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...