เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1270

เป็นอีกครั้งที่เมเดลีนรู้สึกเซื่องซึม แต่เธอก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง

ถ้าเธอรู้ว่ายานี้จะจบลงด้วยการลบความทรงจำของเธอ เธอคงจะขัดขืนไปแล้ว

‘พ่อคะ แม่คะ...’

ใบหน้าของฌอนและเอโลอิสยังคงสะท้อนอยู่ในใจของเธอตลอดเวลา เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไรอันโกหกหรือเปล่า แต่เธอก็ต้องลองดู

‘แต่ฉันจะลืมคุณได้ยังไง เจเรมี่?

‘ไม่ ฉันจะไม่มีวันลืมคุณ ไม่มีทาง…’

สุดท้ายเมเดลีนก็หมดสติไป ไรอันจึงอุ้มเธอไปที่เตียงแล้วห่มผ้าให้อย่างเบามือ

“ต้องใช้ยาอีกเท่าไหร่ที่จะสามารถลบความทรงจำของเธอได้” ไรอันถามอดัม

“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความตั้งใจของเธอ”

ไรอันไม่พอใจกับคำตอบของอดัมสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น

ชายหนุ่มออกไปจากห้องแล้วพบนาโอมิยืนอยู่ตรงประตู สายตาคมกริบและไร้อารมณ์ของเขาจับจ้องมาที่เธอนิ่ง

“ฉันยิงผู้หญิงที่เข้ามาสร้างปัญหาให้เมเดลีนตายไปแล้วคนหนึ่ง เธออยากลองสัมผัสประสบการณ์กระสุนเจาะทะลุหัวใจดูบ้างไหม?”

นาโอมิรู้สึกได้ถึงความเย็นที่คืบคลานเข้ามาจากปลายเท้า

เธอรู้ว่าไรอันกำลังพูดถึงลาน่า

เขาเป็นคนยิงลาน่าตาย

เมื่อก่อนตอนที่อยู่กับไรอัน เธอรู้สึกได้เพียงว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษที่สง่างามและสุภาพต่อผู้อื่นเสมอ

ไม่เคยคิดว่าอีกด้านหนึ่งของเขามันจะตรงกันข้ามกับสิ่งที่เธอรู้จักโดยสิ้นเชิง

ความแตกต่างระหว่างด้านร้ายและด้านดีของเขาค่อนข้างมาก แม้จะงุนงงแต่เธอก็ยังอยากอยู่กับเขาอยู่ดี

นอกจากนี้หลังจากใช้เวลาคบกันอยู่สองปี เธอก็มั่นใจว่าเธอหลงรักผู้ชายคนนี้อย่างจริงใจ ยิ่งตอนนี้เธอยังไม่สามารถครองหัวใจของเขาได้ มันก็ยิ่งทำให้เธอกระหายอยากจะได้ความรักจากเขามาครอบครองมากเท่านั้น

เมื่อเห็นนาโอมิก้มมองพื้นไม่พูดอะไร ไรอันก็เบือนสายตาไปอย่างเย็นชา “ถ้าเริ่มรู้สึกเสียใจแล้ว ตอนนี้เธอยังถอยได้นะ”

“ไม่ ไรย์ ฉันจะไม่มีวันเสียใจ!” นาโอมิแสดงความมุ่งมั่น นั่นเป็นเพราะเธอได้คิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว แม้ว่าไรอันจะร้องขอเช่นนั้นและดูไม่มีเหตุผล แต่ก็ยังเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ