บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1286

ไรอันทิ้งอีกฝ่ายไว้อย่างนั้นก่อนจะเดินออกมา

เขาล่อให้เจเรมี่ออกมาเพื่อที่จะได้เตือนและระบายความแค้นใจที่เขามี

ชายหนุ่มก้าวไปได้เพียงสองก้าว ก่อนที่เสียงของเจเรมี่จะดังมาจากด้านหลัง

“ภรรยาของฉันอยู่ที่ไหนไรอัน?”

ไรอันชะงักเท้าและหันไปมองใบหน้าไร้สีของเจเรมี่ ก่อนจะส่งรอยยิ้มตอบกลับมา

“เธอเป็นภรรยาของฉันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เธอจะอยู่ที่ไหนได้ถ้าไม่ใช่บ้านฉัน? พักผ่อนเถอะ มีพ่อตาแม่ยายคอยดูแลเอง เธอจะไม่เป็นไร”

พ่อตาแม่ยาย?

เจเรมี่รู้ได้ทันทีว่าหมายถึงเอโลอิสและฌอน

แต่ทำไมพวกเขาถึงยอมรับไรอันเป็นลูกเขยได้?

ลินนี่เป็นภรรยาของเขาเท่านั้น

อารมณ์ของไรอันดีขึ้นมากเมื่อพบรอยความโกรธในแววตาของเจเรมี่

“ฉันต้องขอบคุณแกเรื่องนั้น เจเรมี่ ขอบคุณที่ส่งพ่อกับแม่ของเอวลีนให้กับฉัน”

เจเรมี่กำหมัดแน่นและขมวดคิ้วด้วยความโกรธ “ไรอัน โจนส์…”

“เก็บแรงไว้โทรเรียกรถพยาบาลไม่ดีกว่าหรือไง หืม? ยิ่งแกเสียเลือดมาเท่าไหร่ร่างกายก็จะยิ่งอ่อนแรงลงเท่านั้น น่าเสียดายนะถ้าคู่ต่อสู้ต้องมาตายเร็วขนาดนี้”

ไรอันกล่าวขัดจังหวะก่อนจะหันหลังกลับไปด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ

การมองเห็นของเจเรมี่เริ่มพร่ามัว ก่อนที่เขาจะทรุดตัวลงคุกเข่าข้างหนึ่ง ร่างกายเริ่มไม่มีเรี่ยวแรงที่จะพยุงร่างเอาไว้ได้อีกต่อไป

เลือดสด ๆ ไหลออกมาจากไหล่ของเขาเรื่อย ๆ จนเปื้อนแหวนแต่งงานเป็นสีแดงสด

“ลินนี่…”

เจเรมี่ทรุดลงกับพื้นด้วยความอ่อนล้า และไม่สามารถอดทนยืนต่อไปได้อีก