บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1286

สรุปบท บทที่ 1286: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ

ตอน บทที่ 1286 จาก บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1286 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ที่เขียนโดย เด็กลำดับที่สิบหก เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ไรอันทิ้งอีกฝ่ายไว้อย่างนั้นก่อนจะเดินออกมา

เขาล่อให้เจเรมี่ออกมาเพื่อที่จะได้เตือนและระบายความแค้นใจที่เขามี

ชายหนุ่มก้าวไปได้เพียงสองก้าว ก่อนที่เสียงของเจเรมี่จะดังมาจากด้านหลัง

“ภรรยาของฉันอยู่ที่ไหนไรอัน?”

ไรอันชะงักเท้าและหันไปมองใบหน้าไร้สีของเจเรมี่ ก่อนจะส่งรอยยิ้มตอบกลับมา

“เธอเป็นภรรยาของฉันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เธอจะอยู่ที่ไหนได้ถ้าไม่ใช่บ้านฉัน? พักผ่อนเถอะ มีพ่อตาแม่ยายคอยดูแลเอง เธอจะไม่เป็นไร”

พ่อตาแม่ยาย?

เจเรมี่รู้ได้ทันทีว่าหมายถึงเอโลอิสและฌอน

แต่ทำไมพวกเขาถึงยอมรับไรอันเป็นลูกเขยได้?

ลินนี่เป็นภรรยาของเขาเท่านั้น

อารมณ์ของไรอันดีขึ้นมากเมื่อพบรอยความโกรธในแววตาของเจเรมี่

“ฉันต้องขอบคุณแกเรื่องนั้น เจเรมี่ ขอบคุณที่ส่งพ่อกับแม่ของเอวลีนให้กับฉัน”

เจเรมี่กำหมัดแน่นและขมวดคิ้วด้วยความโกรธ “ไรอัน โจนส์…”

“เก็บแรงไว้โทรเรียกรถพยาบาลไม่ดีกว่าหรือไง หืม? ยิ่งแกเสียเลือดมาเท่าไหร่ร่างกายก็จะยิ่งอ่อนแรงลงเท่านั้น น่าเสียดายนะถ้าคู่ต่อสู้ต้องมาตายเร็วขนาดนี้”

ไรอันกล่าวขัดจังหวะก่อนจะหันหลังกลับไปด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ

การมองเห็นของเจเรมี่เริ่มพร่ามัว ก่อนที่เขาจะทรุดตัวลงคุกเข่าข้างหนึ่ง ร่างกายเริ่มไม่มีเรี่ยวแรงที่จะพยุงร่างเอาไว้ได้อีกต่อไป

เลือดสด ๆ ไหลออกมาจากไหล่ของเขาเรื่อย ๆ จนเปื้อนแหวนแต่งงานเป็นสีแดงสด

“ลินนี่…”

เจเรมี่ทรุดลงกับพื้นด้วยความอ่อนล้า และไม่สามารถอดทนยืนต่อไปได้อีก

‘ผมอยากจะกอดและปลอบโยนคุณ ผมอยากกจะปกป้องให้คุณรู้สึกปลอดภัย’

เจเรมี่ถอนหายใจออกมาเงียบ ๆ ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ และได้แต่กังวลว่าตอนนี้เมเดลีนจะเป็นอย่างไรบ้าง

ไม่รู้ว่าไรอันจะทำร้ายเธอหรือเปล่า

ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้นหมอคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในห้อง

เขาถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นว่าเจเรมี่ฟื้นแล้ว “ขอบคุณที่มีคนช่วยปฐมพยาบาลให้คุณอย่างทันท่วงที ไม่อย่างนั้นทุกอย่างคงจะสายเกินไป”

จากนั้นเจเรมี่ก็จำได้ราง ๆ ว่ามีร่างหนึ่งมัว ๆ ปรากฏตัวขึ้นก่อนที่เขาจะหมดสติ

“ใครมาส่งผมที่โรงพยาบาลครับหมอ? พวกเขายังอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”

“เขาไปแล้วครับ แต่เขาทิ้งข้อความนี้ไว้ให้คุณ” จากนั้นหมอก็ยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้เจเรมี่

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ