เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1306

ไรอันมองด้วยความไม่พอใจอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะตะโกนเรียกสาวใช้ “ไปเรียกหมอบราวน์มาที่นี่ เร็วเข้า!”

สาวใช้พยักหน้ารับคำสั่งแล้ววิ่งไปหาอดัมที่ตอนนี้อยู่ในห้องแล็บใต้ดินอย่างลนลาน

เมื่อเข้ามาในห้อง อดัมก็เห็นเมเดลีนนั่งอยู่บนเตียง โดยที่ทั้งมือและขามีเลือดไหลออกมาเปรอะเปื้อนฟูกนอนเป็นรอยขนาดใหญ่ ภาพที่เห็นทำให้หนาวสะท้านไปถึงกระดูก

“ทำแผลให้เธอ” ไรอันกดมือบนหน้าผากแล้วเดินออกจากห้องไปด้วยท่าทางโกรธจัด

อดัมเอื้อมมือไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลในทันทีจากนั้นก็ขมวดคิ้วนิ่ง ขณะที่มองเมเดลีนซึ่งดูเหนื่อยล้า แต่ก็แสดงความตึงเครียดออกมา

“ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าวู่วาม?” อดัมจงใจลดเสียงลงต่ำแล้วเหลือบมองประตูจากหางตา “ทำไมคุณกับสามีของคุณถึงเลิกดื้อไม่ได้สักทีนะ?”

สายตาของเมเดลีนเบือนไปมองที่อดัมอย่างเฉยเมย เธอไม่แน่ใจว่า ‘สามี’ ของเธอที่อดัมกำลังพูดถึงนั้นคือใคร

อดัมสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าของเมเดลีย แต่ไม่ได้ตอบสนองอะไร

“อย่าให้น้ำโดนแผล เพราะจะเป็นคุณเองที่ต้องทรมานถ้าแผลติดเชื้อ”

หลังจากกล่าวเตือนเสร็จ ไรอันก็กลับมาที่หน้าประตู

เมเดลีนดูระวังตัวเป็นอย่างมากเมื่อไรอันเดินเข้ามาหา เธอไม่ต้องการอะไรมาก นอกจากต้องการอยู่ให้ห่างจากผู้ชายคนนี้ให้มากที่สุด

แต่ไรอันก็ยังคงเดินเข้าไปหาและอุ้มเธอไว้ในท่าเจ้าหญิง

“คุณจะทำอะไร? ปล่อยฉันนะ ไรอัน!” เมเดลีนกลัวว่าเขาจะบังคับขืนใจเธออีก เธอจึงพยายามดิ้นเพื่อที่จะหลบหนี

ไรอันยังคงอุ้มเธอไปที่ห้องของเขาเงียบ ๆ ก่อนจะโยนร่างบางลงบนเตียงแล้วหันหลังกลับเดินออกไปด้วยสีหน้าเย็นชา

เมเดลีนรีบตามไปเพื่อจะหนีด้วยท่าเขย่งเท้าขณะที่ขาของเธอมีผ้าพันแผล แต่ไรอันกลับล็อคประตูไปแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ