เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1312

เจเรมี่เฝ้าดูอดัมเตรียมเข็มแล้วฉีดยาให้กับเมเดลีน

เพียงไม่กี่วินาที แต่ให้ความรู้สึกยาวนานมากเหลือเกิน

ในขณะที่เมเดลีนเองก็ยังไม่ได้สติอยู่ตลอดเวลา

เจเรมี่เริ่มสติเลือนราง ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากเฝ้าดู เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านไปทั่วทุกประสาทสัมผัสของเขาอีกครั้ง

“เธอจะตกอยู่ในอันตรายจนถึงแก่ชีวิตหรือเปล่า?” ไรอันถามอย่างตรงไปตรงมา

เจเรมี่เองก็รอคำตอบเช่นกัน เขามองดูอดัมที่นั่งยอง ๆ อยู่กับพื้นแล้วเริ่มเก็บอุปกรณ์ทางการแพทย์ “หลอดเลือดแดงใหญ่ของเธอไม่เป็นไร ไม่อย่างนั้นผมก็คงช่วยอะไรไม่ได้”

จากนั้นไรอันก็หันกล้องมาที่ตัวเอง

“แกได้ยินแล้วใช่ไหม เจเรมี่? ทำตามที่ฉันสั่งไปก่อนหน้านี้ ไม่อย่างนั้นแกจะไม่ได้เจอเอวลีนอีกเลย”

จากนั้นไรอันก็วางสายไป

เมื่อเห็นหน้าจอดับลง เจเรมี่ก็นึกถึงข้อมูลที่เขาเพิ่งได้รับมาเมื่อสักครู่นี้ทันที

จากนั้นเขาก็หันหลังกลับไปโดยไม่ลังเลเลยสักนิด

…

เมเดลีนหลับไปตลอดทั้งคืน และในตอนที่ตื่นขึ้นแสงแดดอันอบอุ่นก็ส่องกระทบหางตาของเธอ

เธอกะพริบตาอย่างเหนื่อยล้าและรู้ว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ จากนั้นจิตใจของเธอก็รู้สึกหนักอึ้งและยุ่งเหยิงไปด้วยความคิดมากมาย

เมเดลีนหันไปเห็นไรอันที่ยืนอยู่ข้างเตียง ความเย็นยะเยือกก็แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายของเธอตามสัญชาตญาณ

ไรอันเยาะเย้ยกับปฏิกิริยาของเมเดลีน “คุณไม่กลัวตาย แต่กลัวผมสินะ?”

เธอจ้องชายตรงหน้าด้วยความว่างเปล่า ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่สบายใจและหวาดกลัว

เธอกลัวเขาจริง ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ