เขาจับข้อมือของไรอันแล้วดันออก ก่อนจะค่อย ๆ จัดปกเสื้อโค้ทสีขาวของตัวเองให้เรียบอย่างเดิม
“ภารกิจของหมอหรือพยาบาลคือการช่วยชีวิตผู้คนมาตลอดนะ ไรอัน”
คำตอบของอดัมทำให้ไรอันตกใจ “แกกำลังพูดถึงอะไร อดัม?”
อดัมยังคงสงบนิ่ง ทว่าในแววตาก็มีความไม่พอใจปนอยู่เช่นกัน “ผมไม่อยากจะเปิดโปงเรื่องของคุณหรอกนะ แต่สิ่งที่แย่ที่สุดที่คุณเคยทำ คือการทำร้ายผู้คนครั้งแล้วครั้งเล่าต่อหน้าคนเป็นหมอ”
“ว่าไงนะ?" ไรอันหัวเราะอย่างประชดประชัน “เพราะอย่างนั้น แกเลยบอกเจเรมี่ว่าฉันอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?”
“ใช่” อดัมยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ไม่ใช่แค่บอกเขาเกี่ยวกับที่นี่ แต่ผมยังช่วยชีวิตเขาและส่งเขาไปโรงพยาบาลหลังจากที่โดนคุณทำร้ายอย่างสาหัสอีกด้วย ตอนคุณเอาเอวลีนมาขู่เขา ผมยังบอกเขาด้วยว่าเธอจะไม่เป็นไร”
อดัมเล่าทุกอย่างที่เขาทำ
ทั้งหมดนี้เป็นไปตามที่เจเรมี่คิดเอาไว้
ชายลึกลับที่ช่วยเขาคือ อดัม บราวน์ จริง ๆ!
ทว่าไรอันกลับรู้สึกตกตะลึงอย่างมากหลังจากได้ฟังสิ่งเหล่านี้
เขามองท่าทางสงบของอดัมด้วยสีหน้าชวนหัวเราะ แล้วจู่ ๆ แววตาของเขาก็ดำดิ่งลง
“ที่แท้คนที่เป็นหนอนบ่อนไส้ใกล้ตัวฉันคือแกสินะ อดัม!”
“ไม่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ใช่หนอนบ่อนไส้” อดัมยังคงนิ่งสงบขณะตอบ “ผมแค่ทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง”
“ว่าไงนะ?" ไรอันพูดลอดไรฟัน
“ไรอัน คุณรู้ไหมว่าทำไมหลังจากที่ผมให้ยาเอวลีนไปหลายโดสแล้ว แต่ทำไมเธอกลับไม่มีอาการอะไรเลย?” อดัมเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ