เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1322

ด้วยความเร่งรีบของชายคนดังกล่าว และเห็นว่าเมเดลีนเพิกเฉยต่อเขา เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกเสียจากหักจักรยานของเขาลงข้างทาง ก่อนจะพุ่งไปชนกับต้นไม้แล้วล้มลง

เมเดลีนชะงักทันทีที่เห็นชายแปลกหน้าล้มลงต่อหน้าต่อตา

ชายหนุ่มร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองแล้วก่นด่าเมเดลีนด้วยความโมโห

“เธอไม่ได้ยินที่บอกหรือไงว่าออกไปให้พ้นทางน่ะ? หน้าตาก็สะสวย นี่ตาบอดหรือหูหนวกกันแน่แม่คุณ? เธอทำฉันล้มเลยเนี่ย!”

“คิดว่ากำลังพูดอยู่กับใคร? ถ้าแน่ก็พูดอีกทีสิวะ!” เจเรมี่ก้าวเข้ามาแล้วดึงเมเดลีนไว้ด้านหลังเขา จากนั้นก็มองชายตรงหน้าด้วยแววตาเย็นชาจนทำให้อีกฝ่ายตัวสั่น

เขาก้มลงไปจับเสื้อของอีกฝ่ายแล้วเตือนเสียงเย็น “ขี่บนทางเท้าแล้วยังย้อนศรแบบนี้อีก ยังกล้ามาต่อว่าคนอื่นอีกเหรอ? ขอโทษภรรยาฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นอย่าคิดเลยว่าจะได้ยืนขึ้นมาอีก”

เจเรมี่เต็มไปด้วยความโกรธและไม่มีที่ระบาย พอดีกับที่ชายคนดังกล่าวเข้ามาสร้างเรื่องโดยบังเอิญแบบนี้ จึงไม่แปลกที่จะโดนหางเลขไปด้วย

เขาไม่เคยเห็นท่าทางที่น่ากลัวแบบนี้มาก่อน จึงเริ่มขอโทษเมเดลีนด้วยความขลาดกลัว

“ฉัน… ฉันขอโทษ! มันเป็นความผิดของฉันเอง! ฉันขอโทษจริง ๆ!” เขาขอโทษอย่างตะกุกตะกัก

เจเรมี่ผลักชายคนนั้นและขับไล่ไสส่ง “ไสหัวไปซะ!”

ชายคนนั้นกลัวว่าไฟแห่งความโกรธในตัวเจเรมี่จะแผดเผาหากเขายังอยู่ตรงนี้ต่อ ร่างสูงจึงลุกขึ้นแล้วขี่รถจักรยานไฟฟ้าจากไปอย่างรวดเร็ว

แม้เจเรมี่จะสอนบทเรียนชายคนนั้นไปแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกคันไม้คันมืออยู่

ยิ่งคิดว่าเมเดลีนต้องถูกไรอันข่มขู่และบังคับอย่างไร ความโกรธของเขาก็ยิ่งพุ่งสูงขึ้น

เขาพยายามข่มอารมณ์ไว้แล้วหันกลับมายิ้มอ่อนโยนให้ร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหลัง

ทว่าเมื่อหันกลับมา เมเดลีนกลับหายตัวไปแล้ว!

เขามองไปรอบ ๆ แล้วก็พบร่างบางข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามด้วยตัวเองแล้ว

ซ้ำเธอยังมีอาการสั่นเทาราวกับว่ากำลังจะล้มลงในอีกไม่ช้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ