บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1321

เจเรมี่เอ่ยราวกับกำลังอ้อนวอนเธออยู่ เขากอดเธอแน่นขึ้นเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะหลุดมือไปอีก แต่ดูเหมือนนี่จะเป็นการกระตุ้นเมเดลีนให้พยายามดิ้นรนด้วยเรี่ยวแรงสุดท้ายที่เหลืออยู่

“ปล่อยฉัน ฉันต้องรอเจเรมี่! เขาจะมารับฉันแล้ว!”

เจเรมี่รู้สึกปวดใจ ดวงตาเริ่มแดงขณะที่เขากำลังสะอื้น จากนั้นเขาก็จับใบหน้าตื่นตระหนกของเมเดลีนให้เงยขึ้น “ลินนี่ ผมชื่อเจเรมี่! ผมมาที่นี่เพื่อรับคุณ”

เมเดลีนหยุดลงชั่วคราวแล้วจ้องมองแววตาที่อ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรักของอีกฝ่าย

เธอมองเจเรมี่อย่างจริงจังอีกครั้งราวกับว่ากำลังสำรวจอะไรบางอย่าง

เมื่อเห็นว่าเมเดลีนเริ่มไม่ได้ใช้อารมณ์อีก เขาจึงลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ลินนี่ คุณลองดูดี ๆ สิ ผมเป็นเจเรมี่ คนรักของคุณไง”

“เจเรมี่…”

“ใช่ ลินนี่ ผมเอง” เจเรมี่ตอบโดยไม่มีความลังเลใด ๆ

เมื่อเขาคิดว่าเมเดลีนจะค่อย ๆ จำความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาได้ ไม่นานหลังจากนั้นใบหน้าเล็กก็ปรากฎอารมณ์ไม่พอใจและต่อต้านขึ้นมาอีกครั้ง

“คุณโกหกฉันอีกแล้ว เจเรมี่ยังไม่มา เขาขอให้ฉันรอเขา แต่เขายังไม่มา ฉันเลยต้องรอเขาต่อไป” หลังจากที่พูดจบ เมเดลีนก็ผลักเจเรมี่ออกแล้วเดินไปที่ประตู

ร่างสูงรีบเดินไปจับมือของเธอเอาไว้ แต่ทันทีที่แตะนิ้วของเธอ ความโกรธของเมเดลีนก็ดูเหมือนจะปะทุขึ้น “เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว!” เธอดุและมองตาขวาง

จากนั้นเธอก็ปัดมือของเจเรมี่ออกด้วยความหงุดหงิด ดวงตากลมที่สวยงามเต็มไปด้วยความไม่พอใจและโกรธเกรี้ยว

เมเดลีนจ้องมองเขาแล้วเตือนอย่างจริงจัง “หยุดตามฉันมาสักที! คุณน่ารำคาญมากจริง ๆ!”

น่ารำคาญ

คำพูดนั้นแทรกซึมเข้าไปในหัวใจที่บอบช้ำของเจเรมี่อย่างรุนแรง

แม้จะรู้ว่าเมเดลีนไม่ได้ตั้งใจจะเป็นแบบนี้ แต่เขาจะไม่รู้สึกทุกข์ใจได้อย่างไร?

เขาเกลียดไรอันมากจริง ๆ ที่บังคับให้ผู้หญิงซึ่งเป็นคนแข็งแกร่งคนหนึ่งต้องกลายเป็นแบบนี้

เจเรมี่ยังคงเดินตามเมเดลีนไปเงียบ ๆ และรักษาระยะห่างเอาไว้ แต่หากเมเดลีนตกอยู่ในอันตรายเขาก็มั่นใจว่าจะเข้าไปช่วยเหลือเธอได้ทันท่วงที

ถึงอย่างนั้นเพราะไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม เมเดลีนจึงมองไปรอบ ๆ ด้วยอาการตื่นตระหนกเล็กน้อย

เจเรมี่เห็นการกระทำนั้นทุกอย่างและเริ่มรู้สึกว่ามีน้ำใส ๆ คลออยู่ในตาของเขาอีกครั้ง

หญิงสาวสวมเพียงเสื้อผ้าบาง ๆ และไม่ได้กินอะไรมาเกือบสองวันแล้ว สิ่งที่กำลังหล่อเลี้ยงร่างกายของเธอในตอนนี้คือวิตามินและสารอาหารที่อดัมฉีดให้เธอ

เขากังวลมากว่าเธอจะล้มลงเพราะความเหนื่อยล้า

แต่ขณะที่เขากำลังกังวลเรื่องนี้ ชายคนหนึ่งก็ได้ขี่จักรยานไฟฟ้ามาจากทิศทางตรงกันข้ามแล้วมุ่งหน้าไปที่เมเดลีน

“ออกไปให้พ้นทาง!” ชายคนนั้นตะโกนสั่งให้เมเดลีนหลีกทาง

ดวงตาของเจเรมี่ขุ่นขึ้งเมื่อได้ยินชายคนนั้นพูดกับเธอแบบนี้ เขาจะปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นพูดกับเธอแบบนี้ได้ยังไง?