บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1342

เมื่อใกล้จะเช้า เจเรมี่ก็ได้ยินเสียงความวุ่นวายดังมาจากข้างนอก เขาจึงออกมาบอกให้คาเลนช่วยดูแลเมเดลีนไว้เผื่อเธอตื่นขึ้นมา

คาเลนงง แต่ก็พยักหน้ารับ และในตอนที่เธออยากจะถามเหตุผล เจเรมี่ก็กลับเข้าไปในห้องแล้ว

ในขณะที่เมเดลีนยังคงหลับอยู่นั้น เจเรมี่ก็สามารถหลับตางีบได้บ้าง

แต่หลังจากที่หลับไปได้ไม่นานเขาก็เริ่มฝันร้าย เขาฝันว่าเมเดลีนจะหนีเขาไปอีก ซึ่งสร้างความกระวนกระวายใจให้กับเขาไม่น้อย

ทันใดนั้นเขาก็ต้องตกใจตื่น และเห็นว่าเตียงอีกฝั่งว่างเปล่า

“ลินนี่”

เจเรมี่ลุกจากเตียงและรีบออกจากห้องไป ขณะที่จะลงไปตามหาเมเดลีนที่ชั้นล่าง เขาก็เห็นเธอกำลังคุยกับลูก ๆ ทั้งสองอยู่ที่โถงชั้นล่างเสียก่อน สิ่งนี้ทำให้หัวใจที่กระวนกระวายนั้นสงบลงในทันที

เขาเดินกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำและแต่งตัวให้เรียบร้อย จากนั้นก็รีบลงมาหาเมเดลีน เขาต้องการคอยอยู่ข้าง ๆ เพื่อปกป้องและดูแลเธอ

“ลินนี่” เขาเรียก

เมเดลีนที่กำลังดูการวาดภาพของลิเลียนเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเห็นว่าเป็นเจเรมี่เธอก็คลี่ยิ้มจาง ๆ

“ตื่นแล้วเหรอคะ เจเรมี่”

เจเรมี่ประหลาดใจ “คุณจำผมได้แล้วใช่ไหม ลินนี่?”

เมเดลีนยิ้มและมองมาที่เขา “คุณจะพาฉันไปพบนักจิตวิทยาใช่ไหมคะ? ฉันพร้อมแล้วค่ะ หลังจากที่คุณทานอะไรเสร็จเราก็ไปกันเถอะ”

“...” เจเรมี่ตะลึงอีกครั้ง

‘เมเดลีนเป็นฝ่ายที่พูดเรื่องไปพบนักจิตวิทยาก่อน

‘เธอรู้ว่าตัวเองกำลังป่วยงั้นเหรอ?’

เจเรมี่ทานอาหารเช้าง่าย ๆ ก่อนจะพาเมเดลีนไปพบนักจิตวิทยา

เขาไม่คิดว่าเมเดลีนจะให้ความร่วมมือและยอมรับการรักษาแต่โดยดี ซึ่งนักจิตวิทยาก็ยังชี้แจงอีกว่าทัศนคติเชิงบวกแบบนี้จะช่วยทำให้เมเดลีนฟื้นตัวได้ดีมากขึ้น

คำตอบนั้นทำให้เจเรมี่มีความมั่นใจมากขึ้น

เจเรมี่รู้สึกบีบคั้นหัวใจ แต่ก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ได้สิ ไปเดทกัน”

เมเดลีนยิ้มอย่างสดใส ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะอารมณ์ดีขึ้นแล้ว

เจเรมี่พาเมเดลีนไปที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ เพื่อซื้อของ แต่ก่อนที่จะกลับออกไปเมเดลีนก็ชี้ไปที่ร้านหนังสือ “เด็กคนที่ชื่อแจ็คบอกว่าเขาอยากอ่านหนังสือเรื่องนี้ ฉันอยากซื้อให้เขา”

เจเรมี่ได้ฟังดังนั้นจึงจับมือเธอเดินเข้าไปในร้านหนังสือ

เมื่อกำลังมองหาหนังสือ เจเรมี่ก็สนใจหนังสือเกี่ยวกับการบำบัดรักษาทางจิต เขาหยิบมันขึ้นมาดูแล้วเงยหน้าขึ้นมองเมเดลีนที่กำลังมองหาหนังสืออยู่ไม่ไกล พลางสังเกตอาการของเธอเป็นครั้งคราว

เมเดลีนมองหาหนังสือให้แจ็คอย่างจริงจัง หลังจากวนรอบชั้นหนังสือที่อยู่ใกล้เจเรมี่ไปสองรอบ ในที่สุดเธอก็เจอหนังสือที่แจ็คสันต้องการ มันถูกวางไว้ที่จุดสูงสุดบนชั้นหนังสือ

แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตัวเตี้ยขนาดนั้น แต่ก็เป็นเรื่องยากที่เธอจะเอื้อมหยิบหนังสือเล่มนั้นได้

ในไม่นานเธอก็นึกถึงเจเรมี่ เมเดลีนไม่รอช้าที่จะเรียกเขา ทว่าทันทีที่กำลังจะหันหลังไปเธอก็รู้สึกว่ามีเงาสูงใหญ่ยืนอยู่ข้างหลัง ในวินาทีถัดมาเสียงที่เอ่ยขึ้นก็ทำให้เธอตกใจราวกับฝันร้ายที่ดังกึกก้องอยู่ในหู

“นี่คือหนังสือที่คุณอยากได้เหรอ? เดี๋ยวผมช่วยหยิบให้”