เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1341

เมื่อพูดจบเมเดลีนก็มุ่งความสนใจไปกับสิ่งที่อยู่ในมือของเจเรมี่

แสงจันทร์ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกบาง ๆ แสงสว่างนวล ๆ เพียงเล็กน้อยนั้นทำให้ใบหน้าของเมเดลีนดูอ่อนโยนขึ้นมา

ในตอนนั้นเธอยืนนิ่งราวกับตุ๊กตาที่สงบเงียบและเชื่อฟัง ขณะที่แววตาก็สะท้อนไปด้วยสีสันที่หลากหลาย

“เจเรมี่” มือเรียวค่อย ๆ ยื่นไปจับเปลือกหอยหลากสีสันที่สีเริ่มจางไปตามกาลเวลาจากมือของเจเรมี่

ความทรงจำในวัยเด็กของเธอผุดเข้ามาในความคิดอย่างแจ่มชัด

“นี่มันเปลือกหอยที่ฉันให้เจเรมี่” เธอเอ่ยเบา ๆ สภาวะอารมณ์ของเธอไม่แปรปรวนอย่างก่อนหน้านี้แล้ว “ทำไมมันอยู่ที่คุณ? พวกคุณจับเจเรมี่ไปจริง ๆ ใช่ไหม? คุณขโมยมันมาจากเขา!”

เจเรมี่จับมือเย็นของเธอเอาไว้แน่น “ลินนี่ นี่คือของขวัญที่คุณมอบให้ผมเพื่อเป็นตัวแทนความรักของเรา ผมไม่เคยให้ใคร และไม่มีใครเอามันไปจากผมได้ ฟังผมนะ ผมคือเจสของคุณ”

ดวงตาของเมเดลีนเป็นประกายขณะจดจ้องไปที่เจเรมี่อย่างครุ่นคิด และเมื่อยิ่งครุ่นคิดเธอก็ยิ่งต้องขมวดคิ้ว

“เจเรมี่? คุณคือเจเรมี่งั้นเหรอ? คุณคือเจเรมี่จริง ๆ ใช่ไหม?!” เธอพึมพำแล้วยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของเขา

ความรู้สึกอบอุ่นที่คุ้นเคยค่อย ๆ ไล่จากปลายนิ้วไปจนถึงหัวใจ ตอนนี้ดวงตาของเมเดลีนดูอ่อนโยนขึ้นมาก แต่ในขณะเดียวกันก็ยังดูเป็นทุกข์

“ทำไมฉันถึงจำคุณไม่ได้ล่ะ? เป็นไปได้ยังไงที่ฉันจำคุณไม่ได้เลย?”

เมเดลีนคิดว่ามันยากที่จะเชื่อ แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งเธอก็แน่ใจแล้วว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคือผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด

เจเรมี่รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายโทษตัวเอง

“มันไม่ใช่ความผิดคุณ ลินนี่ คุณแค่ป่วย ถ้าหายดีแล้ว คุณจะไม่มีทางลืมผมอีก”

“ฉันป่วยเหรอคะ?” เมเดลีนถามด้วยความงงงวย และนั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่ “ความเจ็บป่วยอะไรที่ทำให้ฉันถึงกับจำคุณไม่ได้ด้วยซ้ำ? ฮึก...” เธอกำมือทุบขมับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ฉันเป็นอะไรไป? มันทรมานมากเลย เจเรมี่ มันยากเกินไปสำหรับฉัน…”

เจเรมี่กังวลและกอดเธอเอาไว้แน่น “อย่าทำแบบนั้น ลินนี่ อย่าทำร้ายตัวเอง”

เมื่อรู้สึกถึงความห่วงใยที่เขามีต่อเธอ จู่ ๆ เมเดลีนก็กระวนกระวายและพยายามดิ้นหนีจากอ้อมกอดของเขา เธอจับแขนของเขาแล้วเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “เจเรมี่ เร็วเข้า พาฉันไปเร็ว! ไรอันเขาบ้าไปแล้ว ตอนนี้เขาจะทำอะไรก็ได้!

“พ่อ แม่… เขาควบคุมพ่อแม่ฉัน แล้วสั่งให้คนยิงพ่อของฉันด้วย”

“ทุกอย่างเรียบร้อยดี ลินนี่ พ่อกับแม่ของคุณสบายดี” เจเรมี่รีบปลอบ เมื่อเห็นว่าเมเดลีนเริ่มควบคุมอารมณ์ของเธอไม่ได้อีกครั้ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ