เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1340

‘ไม่ มันเพิ่งผ่านไปไม่นาน เธอคงยังไปไหนได้ไม่ไกล’

เจเรมี่บอกกับตัวเองราวกับกำลังพยายามปลอบใจ

เขากลัวเกินกว่าจะปล่อยให้เธอหายไปอีก

เขาเคยเป็นคนที่ไม่กลัวความตาย แต่ตอนนี้เขากลับตัวสั่นด้วยความกลัวจนฝ่ามือชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ

“ลินนี่!”

เจเรมี่ตะโกนเรียกชื่อเมเดลีนในอากาศ แต่การตอบกลับเดียวที่เขาได้รับกลับมาคือเสียงกิ่งไม้ที่ปลิวไปตามแรงลมยามค่ำคืน

‘คุณอยู่ที่ไหนลินนี่?

‘คนโง่ เจเรมี่ของคุณอยู่นี่ไง’

เจเรมี่รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกจุดไฟเผาและมอดไหม้

ในขณะนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องของใครบางคนล้มลงบนพื้นมาจากระยะไกล

“ลินนี่!”

เจเรมี่รีบตรงไปตามทิศทางของเสียงและเห็นว่าเป็นเมเดลีนที่สะดุดล้ม

ร่างบางวิ่งไปที่แม่น้ำด้านหลังวิลล่าอย่างไม่มีเหตุผล ภายใต้แสงไฟบนท้องถนนนั้น เจเรมี่มองเห็นเมเดลีนล้มลงกับพื้นได้อย่างชัดเจน

เขาวิ่งไปหาเธอ แต่อีกฝ่ายก็พยายามที่จะลุกขึ้นหนี

“ลินนี่”

เขาพุ่งเข้ามาหาเธอด้วยความเร็วแสง ก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว

ทันทีที่ผิวสัมผัสกัน เจเรมี่ก็รับรู้ได้ทันทีว่าเมเดลีนกำลังตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

เมื่อเธอได้สติอีกครั้ง เธอก็รีบผลักเจเรมี่ออกไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ