เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1339

ในขณะนั้นเจเรมี่รู้สึกราวกับว่าถูกกระชากหัวใจออกมาอย่างแรง

เขารีบเปิดโคมไฟตั้งโต๊ะ ภายใต้แสงไฟอ่อน ๆ เขาเห็นเมเดลีนกำลังตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ เธอกำผ้าห่มแน่น ดวงตาของเธอปิดสนิท ขณะที่ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยขอความช่วยเหลือด้วยความรู้สึกหวาดกลัว

“เจเรมี่ อย่าไป อย่าไป...”

เธอกำลังฝัน ทว่าน้ำเสียงฟังดูเหมือนเธอกำลังร้องไห้ออกมาจริง ๆ แล้วเจเรมี่ก็เห็นหยดน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาจากปลายหางตานั้น

เดาได้ไม่ยากว่าอีกฝ่ายคงจะกำลังฝันร้าย เขาจึงกุมมือเธอเอาไว้ด้วยความปวดใจ “ลินนี่”

ทว่าในทันทีที่เขาเรียก เมเดลีนก็สะบัดมือออกอย่างแรง และถามขึ้นในทันใด “ไรอัน คุณต้องการอะไร?”

เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังฝันถึงไรอัน ในความฝันนั้นไรอันพยายามบังคับให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ

เจเรมี่ยื่นมือออกไปจับมือที่เย็นจัดของเมเดลีนอีกครั้งด้วยความเจ็บปวดในหัวใจ

“ตื่นสิ ลินนี่”

“ไม่ ไม่…”

“ลินนี่”

“ไรอัน ปล่อยพ่อแม่ฉันนะ! ฉันจะไม่หนีอีกแล้ว ฉันจะทำตามที่คุณพูด ฉันขอร้องล่ะ...”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็ยิ่งทำให้หัวใจของเจเรมี่แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

‘ลินนี่ คนสารเลวนั่นบังคับและข่มขู่คุณใช่ไหม?

‘มันต้องใจร้ายขนาดไหนถึงทำให้คุณฝันร้ายแบบนี้?’

เจเรมี่เอนตัวไปหาเมเดลีนแล้วยกมือขึ้นแตะหน้าผากของเธอ เขารู้สึกได้ถึงเหงื่อชื้นบนหน้าผากของเธอ และใบหน้าของเธอเองก็เย็นยะเยือกด้วยเช่นกัน เท่านี้ก็สามารถรับรู้ได้ว่าภายในใจของเมเดลีนรู้สึกหวาดกลัวและไม่ปลอดภัยมากเพียงใด

“ลินนี่ ตื่นสิ ลินนี่”

เจเรมี่ขมวดคิ้วและเรียกเมเดลีน สีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าไม่อยากจะให้เธอจมอยู่กับฝันร้ายอีกต่อไป

“ลินนี่ ผมอยู่ตรงนี้ ไม่ต้องกลัวนะ ตื่นสิ ดูสิ นี่เจเรมี่ของคุณไง เขาอยู่ที่นี่ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้ไรอันทำร้ายคุณอีกนะ ลินนี่…”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ