บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1348

“เอวลีนอยู่ไหน? เธอไม่ได้กลับมาด้วยเหรอ?” แววตาของเอโลอิสเต็มไปด้วยคำถามและความโหยหา

เจเรมี่ขมวดคิ้วด้วยความไม่สบายใจ ก่อนจะมองไปที่คนถามแล้วเอ่ย “ผมจะรีบพาเอวลีนกลับบ้าน คุณพ่อคุณแม่สบายใจได้ ผมจะต้องพาเธอกลับมาให้ได้”

หลังจากที่พูดจบ เขาก็เดินออกไปทันที แม้ว่าเดิมทีจะอยากสอบถามอะไรบางอย่างกับผู้อาวุโสวิทแมน แต่ตอนนี้เขาไม่อยากทำอย่างนั้นแล้ว

เขารู้ว่าการที่ฌอนดุเขานั้นถูกต้องแล้วเพราะตอนนี้ไรอันคลั่งไปแล้วจริง ๆ

ไรอันมาถึงทางตันแล้ว และมีเพียงเมเดลีนเท่านั้นที่จะทำให้เขากลับมาชนะได้

เจเรมี่ใช้เส้นสายเกือบทั้งหมดในเกลนเดลเพื่อตามหาเมเดลีน ผ่านไปครึ่งชั่วโมงในที่สุดเขาก็ได้เบาะแส...

บนถนนที่อาบไปด้วยแสงสีทองของพระอาทิตย์ที่กำลังตกดิน ไรอันถือไอศกรีมราดด้วยวิปครีมยื่นให้เมเดลีนด้วยรอยยิ้ม

ดูเหมือนเธอจะไม่ต้องการ ไรอันจึงจัดการยัดไอศกรีมไว้ในมือเธอ “ผมซื้อมาให้ คุณต้องกินให้หมด”

เขาออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชาแล้วสวมหมวก ก่อนจะจับมือพาเมเดลีนเดินไปที่สวนสนุกขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ไกล

ที่นี่เป็นสวนสนุกขนาดใหญ่ซึ่งได้รับความนิยมมากที่สุดในเกลนเดล และไฮไลท์ของที่นี่คือจะมีการแสดงดอกไม้ไฟอันสวยงามในทุกคืนวันอาทิตย์ เวลา 19.00 น.

วันนี้เป็นวันอาทิตย์

เมเดลีนโดนบังคับให้ตามเข้าไปในสวนสนุกอย่างไม่เต็มใจนัก

มองแวบเดียวก็พบว่าที่นี่เต็มไปด้วยคู่รักที่หวานชื่น

แน่นอนว่าไรอันกับเมเดลีนก็ถูกเข้าใจผิดไปแบบนั้นในสายตาของคนแปลกหน้าด้วยเช่นกัน

“คุณขอให้ฉันเดินไปกับคุณแล้วเราก็เดินกันมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้คุณพาฉันมาที่นี่อีก คุณต้องการอะไรกันแน่?” เมเดลีนรู้สึกสับสน

ไรอันชำเลืองมองไอศกรีมในมือของเธอแล้วเอ่ย “คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าผมต้องการทำอะไร คุณแค่ต้องทำในสิ่งที่ผมต้องการก็พอ และถ้ามันทำให้ผมพอใจ ผมก็จะทำตามความต้องการของคุณ”

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เอ่ยออกมา

แม้ไม่รู้ว่าเมเดลีนจะเข้าใจหรือไม่ แต่เขาก็ยังอยากที่จะเล่าเรื่องราวที่อยู่ในใจออกมาให้เธอฟัง

“ตั้งแต่เกิด พ่อกับแม่ฝากผมไว้ให้คุณปู่ช่วยดูแล เพราะพวกเขางานยุ่งมาก ตั้งแต่เด็กจนกระทั่งโตขึ้นมา คุณปู่เป็นคนเดียวที่อยู่ในทุกช่วงเวลาชีวิตที่สำคัญของผม ท่านเป็นคนที่สำคัญมากกว่าพ่อและแม่ด้วยซ้ำ”

หลังจากฟังเรื่องนี้ เมเดลีนก็กะพริบตาและมองไปที่ไรอันด้วยแววตามีความหมาย

เธอเห็นความเหงาอันไร้ที่สิ้นสุดและความเสียใจบนใบหน้าหล่อเหลานั้นอย่างชัดเจน จากนั้นก็สังเกตเห็นสีหน้าที่เริ่มเศร้าหมองลงเรื่อย ๆ

“ท่านเป็นคนที่ผมเคารพและรักมากที่สุด แต่แล้วท่านก็จากโลกนี้ไปตลอดกาล เพราะแผนการเมื่อ 15 ปีก่อน”

เขามองเมเดลีนอย่างมืดมน ขณะที่เธอกำลังกินไอศกรีม

“และคนที่ฆ่าท่านก็คือปู่ของเจเรมี่”