เมื่อเห็นภาพนี้เมเดลีนก็หยุดชะงักไปชั่วครู่
ฉากที่ไรอันถูกยิงและล้มลงต่อหน้าเธอปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ความอุ่นของเลือดที่สาดกระเซ็นโดนหน้า ดูเหมือนจะยังคงอุ่นจนแทบจะร้อนและแผดเผาไปทั้งหน้าของเธอ
เจเรมี่เองก็รู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่ลดลงอย่างเห็นได้ชัดของฝ่ามือเธอ
“ลินนี่ คุณโอเคไหม?” เจเรมี่ถามอย่างเป็นห่วง
เมเดลีนกลับมามีสติอีกครั้งหลังจากที่เธอได้ยินเสียงเขา เธอส่ายหัวเบา ๆ “ฉันไม่เป็นไร จู่ ๆ ฉันก็นึกถึงคืนนั้น เขาบอกว่าเขาต้องพาฉันไป แต่ฉันแค่อยากกลับไปหาคุณ แล้วเขาก็…”
“เอวลีน มอนต์โกเมอรี!”
ก่อนที่จะพูดจบ แม่ของไรอันก็พุ่งเข้ามาหาเธอด้วยความโกรธจัด เธอพยายามเข้ามาจับตัวของเมเดลีน
ทว่าเจเรมี่ดึงร่างบางเข้ามาหลบในอ้อมแขนของเขาเสียก่อนด้วยแววตาที่คุกรุ่นอยู่ภายใน
เมื่อคว้าตัวเมเดลีนไม่สำเร็จ แม่ของไรอันก็เดือดดาล
“เอวลีน คนชั่ว! ไรย์ต้องกลายเป็นแบบนี้ก็เพราะแก! ทีแรกแกคิดว่าสามีตัวเองตายแล้วก็เลยมาคบกับลูกชายฉัน แต่พอเจเรมี่กลับมาแกก็ทิ้งไรย์อีกครั้ง ฉันไม่เชื่อแม้แต่วินาทีเดียวว่ามันคือภารกิจจากอินเตอร์โพล!”
เธอคำรามอย่างไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีก “เอวลีน แกเป็นคนฆ่าไรย์!”
เมเดลีนฟังขณะที่ยังงุนงง และไม่ตอบสนองอะไร
แน่นอนว่าเจเรมี่ทนไม่ได้ “ฉันจะพูดอีกครั้ง แม้ว่าไรอันจะตายจริง ๆ เขาก็ต้องโทษตัวเอง!”
เจเรมี่จึงถามเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่ข้าง ๆ “สถานการณ์ของเขาตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”
เจ้าหน้าที่ตำรวจรู้จักเจเรมี่จึงตอบอย่างตรงไปตรงมา “อาการของนักโทษแย่ลงกระทันหันครับ แพทย์เพิ่งเข้ามาได้ไม่นาน และทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับเขา แต่ก็ดูอาการจะไม่ค่อยดีนัก”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ แม่ของไรอันก็สาปแช่งเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วยความโกรธ “หมายถึงอะไร ‘นักโทษ’ งั้นเหรอ? ไรย์ของเรายังไม่ถูกตัดสินด้วยซ้ำ! คุณเป็นใครถึงได้กล้าพูดว่าเขาเป็นอาชญากร? นอกจากนี้ไรย์ยังหายใจ แพทย์กำลังช่วยชีวิตเขาอยู่ในนั้น คุณกำลังพยายามสาปแช่งไรย์ด้วยการพูดอย่างนั้นงั้นเหรอ?”
“เขาคือนักโทษ” เจ้าหน้าที่ตำรวจพูดอย่างไม่เร่งรีบ “ตำรวจได้รับหลักฐานเพียงพอที่จะพิสูจน์อาชญากรรมของไรอันแล้ว เพียงเพราะคุณบอกว่าเขาไม่ได้ทำ มันไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้ทำ”
“คุณ…”
คนฟังโกรธจัด แต่เมื่อกำลังจะโต้กลับ ประตูห้องไอซียูก็เปิดออก
พยาบาลวิ่งออกมาอย่างกระวนกระวาย พลางสอบถาม “มีคนชื่อเอวลีนในบรรดาคนที่คนไข้รู้จักไหมคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...