บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1362

หลังจากที่พูดอย่างนั้น ทุกสายตาก็จับจ้องเมเดลีน และในเวลาเดียวกันหญิงสาวเองก็ผงะไป

แม่ไรอันปาดน้ำตาจากใบหน้าแล้วรีบถาม “คุณพยาบาล ลูกชายของฉันเป็นยังไงบ้าง? เขาจะฟื้นไหม?”

“อาการบาดเจ็บของเขาสาหัสมากค่ะ ตอนนี้เขายังไม่พ้นขีดอันตราย ดูเหมือนว่าเขาไม่มีความต้องการที่จะอยากมีชีวิตรอดด้วย เขาเพียงแค่เรียกชื่อเอวลีนบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้นค่ะ”

พยาบาลมองไปที่เมเดลีนขณะเอ่ยอย่างนั้น

“ผู้หญิงคนนี้คือคุณเอวลีนที่คนไข้เรียกหาใช่ไหมคะ?”

เมเดลีนพยักหน้า “ใช่ค่ะ ฉันเอง”

“คุณเป็นเพื่อนของผู้ป่วยหรือเปล่าคะ? ตอนนี้เขาแทบไม่มีใจอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อเลย และดูเหมือนว่าเขาจะปล่อยคุณไปไม่ได้ด้วยเหมือนกัน ฉันไม่แน่ใจว่าคุณอยากจะเข้าไปช่วยเขาไหม…”

“คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? ลูกฉันเป็นแบบนี้เพราะผู้หญิงคนนี้ เขาจะยังต้องการพบเธอได้ยังไง?” แม่ของไรอันแย้งและไม่สามารถยอมรับข้อเท็จจริงนี้ได้

เมื่อนางพยาบาลได้ยินเช่นนั้น เธอก็มองคุณนายโจนส์ด้วยความประหลาดใจ “คุณคะ นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตและความเป็นความตายของผู้ป่วย ลูกชายของคุณเรียกหาแต่คุณเอวลีน หากเธอเต็มใจที่จะให้กำลังใจลูกชายของคุณ เขาก็อาจจะยังมีโอกาสในชีวิตนะคะ”

“เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!” ได้ยินอย่างนั้นเธอก็ปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าเริ่มซีดเผือดลงเรื่อย ๆ “ฉันจะไม่ให้ผู้หญิงคนนี้เข้าใกล้ลูกชายของฉันไม่ว่ายังไงก็ตาม!”

“ฮึ” เจเรมี่เย้ยหยันขณะที่เขาโอบเมเดลีนแน่นขึ้น “แล้วคุณคิดว่าผมจะให้ภรรยาของผมเข้าไปข้างในงั้นเหรอ? ไรอันสมควรได้รับผลกรรมทุกอย่างที่ตัวเขาก่อ ผมยังไม่ได้สะสางบัญชีเรื่องของลินนี่กับเขาเลย แล้วเขายังต้องการใช้ลินนี่เพื่อช่วยให้ตัวเขาเองมีชีวิตอยู่อีกงั้นเหรอ? ไม่มีทาง”

เจเรมี่ปฏิเสธเสียงแข็ง

ได้ยินอย่างนั้นแม่ของไรอันก็ยังมั่นใจ เธอก็วิตกเล็กน้อย ทว่าก็ยังดื้อรั้น “ฉันจะไม่ให้ผู้หญิงคนนี้เข้าไปพบลูกชายของฉันอีก!”

พยาบาลไม่เข้าใจว่าคุณนายโจนส์คิดอะไรอยู่ เธอจึงย้ำอีกครั้ง “คุณคะ ตกลงว่าอยากจะให้ลูกชายคุณรอด หรือตายกันแน่คะ? คุณรู้หรือเปล่าว่าโอกาสรอดเพียงทางเดียวของลูกชายคุณอาจจะเป็นคุณเอวลีนก็ได้นะคะ เราไม่ได้ล้อเล่น! ถ้าคุณคิดว่าความเป็นหรือความตายของลูกชายไม่สำคัญก็แล้วแต่คุณเถอะค่ะ!”

“ลินนี่ พวกเขาไม่คู่ควรกับสิ่งนี้ ไปกันเถอะ”

เมเดลีนมองไปเจเรมี่แล้วเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “เจเรมี่ ฉันคิดว่า…”

“เอวลีน ถ้าไรย์ตาย เธอจะเป็นฆาตกร! เธอจะถูกประณามไปตลอดชีวิต!” คำพูดที่น่ารังเกียจกว่าครั้งล่าสุดของแม่ไรอันเอ่ยราวกับคำสั่ง แน่นอนว่าเธอไม่ขอร้อง และถ้าสถานการณ์เลวร้ายกว่านี้เธอก็แค่จะพูดกระตุ้นจนอีกฝ่ายยอมทำตาม

“เอวลีน ฉันจะถามเธออีกครั้ง ว่าเธอจะ...”

คุณนายโจนส์ต้องการจะใช้คำพูดกระตุ้นเมเดลีนอีกครั้ง แต่ก่อนที่จะพูดจบ แพทย์ในเสื้อคลุมสีขาวก็เดินออกมาจากห้อง คุณนายโจนส์รีบวิ่งเข้าไปถาม “คุณหมอ ลูกชายของฉันเป็นยังไงบ้าง? เขาอยากจะเจอผู้หญิงที่ชื่อเอวลีนจริง ๆ งั้นเหรอ? ลูกชายของฉันจะมีโอกาสรอดไหมถ้าผู้หญิงคนนี้ได้เข้าไปพบกับเขา?”

หมอขมวดคิ้ว “ตอนแรกก็เป็นอย่างนั้น แต่ตอนนี้มันสายเกินไปแล้วครับ”

ได้ยินอย่างนั้นทั้งนายท่านแลคุณนายโจนส์ก็เย็นยะเยือกทั้งปลายมือปลายเท้าในทันที ก่อนที่พวกเขาจะตะโกนออกมาอย่างน่ากลัวและสับสน “คุณหมายความว่ายังไง อะไรที่สายเกินไป?”