เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 138

เนื่องจากโดนผลของยากล่อมประสาทเล่นงาน มาเดลีนไม่รู้ว่าเธอหมดสติไปนานแค่ไหนแล้ว

เมเธอฟื้นขึ้นมาในที่สุด แต่เธอกลับรู้สึกชาที่แขน จากนั้นดวงตาของเธอเริ่มแสดงอาการปวดทันที

เธอลืมตาขึ้นช้าๆและเธอรู้สึกว่าการมองเห็นของเธอพร่ามัว มันใกล้จะมืดสนิทแล้วสินะ

นี่เป็นตอนกลางคืนหรือเปล่า?

เมื่อเธอนึกถึงสิ่งสุดท้ายที่เมเรดิธพูดก่อนที่จะหมดสติไป มาเดลีนลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วและไม่สนใจบาดแผลของเธอ มาเดลีนกวาดมือไปตามพื้นอย่างบ้าคลั้งในความมืด

ภาพถ่าย…

รูปลูกของเธอ!

มาเดลีนเริ่มค้นหามันในความมืด กระนั้น เธอไม่เห็นอะไรและไม่รู้สึกถึงอะไรเลย

เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาจากกระเป๋าเสื้อและกดที่หน้าจออย่างเร่งรีบ แต่ทว่า หน้าจอกลับไม่สว่างขึ้น แบตเตอรี่หมดงั้นหรือ?

ในขณะที่เธอครุ่นคิดถึงสิ่งนั้น เธอก็รู้สึกถึงบางอย่างที่ช่างคล้ายคลึงกับไพ่ด้วยปลายนิ้วสัมผัสของเธอ เธอแน่ใจว่านี่เป็นภาพถ่ายที่ถูกเมเรดิธโยนใส่ก่อนที่จะเดินออกไป

มาเดลีนหยิบมันขึ้นมาอย่างมีความสุข เธอยกมันขึ้นมาในระดับสายตาแต่เธอไม่เห็นอะไรเลย

เธอพยุงร่างที่สั่นเทาของเธอขณะที่เธอยืนขึ้น เธอต้องการหาแสงสว่าง แต่ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอมืดและพร่ามัว นอกจากนี้ดวงตาของเธอยังเจ็บอีกด้วย

เธอพบทางออกโดยใช้การคลำไปตามกำแพง เธอสามารถมองเห็นแสงบางส่วนจากมุมตาของเธออย่างคลุมเครือ

มาเดลีนพยายามลืมตาขึ้นเพื่อมองภาพถ่ายในมือของเธอ แต่เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอลงในทันที

เธอนึกถึงเสียงที่น่ากลัวของเมเรดิธและในเวลาหลังจากนั้นเพียงไม่นานร่างกายของเธอเย็นลง เธอยกมือในขณะที่ตัวสั่นเทาด้วยความไม่เชื่อและเธอสัมผัสดวงตาของเธอทันที

เธอยกมือขึ้นตรงหน้าแต่เห็นเพียงภาพเงาที่พร่ามัว ภาพคมที่ชัดเจนที่เธอเคยมีมันหายไปอย่างสิ้นเชิง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ