บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1382

เมื่อเธอเห็นไรอัน เธอก็จะนึกถึงความโหดร้ายที่เขาปฏิบัติต่อเธอในตอนนั้น

“ลินนี่ กลับบ้านกันเถอะ”

เมเดลีนคว้าแขนของเจเรมี่เอาไว้ “ค่ะ”

ทว่าก่อนที่พวกเขาจะหันหลังกลับ พ่อของไรอันก็คว้าข้อมือเธอไว้ในทันที

“คุณนายวิทแมน!”

แม่ของไรอันเองก็เข้ามาหาเมเดลีนอย่างลนลาน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยการวิงวอนและคำขอโทษ

“ได้โปรด ได้โปรดเข้าไปหาไรย์อีกครั้งเถอะนะ!”

เมเดลีนเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ดี แต่เธอไม่ต้องการเห็นหน้าไรอันจริง ๆ

“เอวลีน ฉันรู้ว่าตอนนั้นฉันพูดเรื่องแย่ ๆ กับคุณมากมาย ในฐานะแม่และลูกสะใภ้ในอดีต ฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉันที่หยาบคายและใจร้อนเกินไป

“ไรย์ผิดไปแล้ว เขาไม่ควรทำร้ายคุณแบบนั้น ไม่ว่าเขาจะต้องเผชิญกับการลงโทษอะไรก็ตาม ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นคือผลจากการกระทำของเขาเอง ฉันขอร้อง ตอนนี้ช่วยรักษาชีวิตของไรย์เอาไว้อีกสักครั้งได้ไหม?”

แม่ของไรอันโวยวายเสียงดังและจับมือเมเดลีนแน่นไม่ยอมปล่อย “เธอเป็นคนใจดีเอวลีน เธอเคยช่วยเขามาแล้วครั้งหนึ่ง ดังนั้นได้โปรดช่วยเขาอีกครั้งได้ไหม ฉันขอร้องจากใจเลยจริง ๆ นะ!”

คำขอร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าออกมาจากปากคุณนายโจนส์ ท่าทางของเธอแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง และเห็นได้ชัดว่าเธอเอ่ยออกมาด้วยความจริงใจ

“ได้โปรด ช่วยเข้าไปดูไรย์หน่อยได้ไหม?”

“ผมขอร้องคุณเหมือนกัน ได้โปรดทำให้ลูกชายของผมมีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยเถอะนะ” พ่อของไรอันเดินเข้ามาอ้อนวอน