กุหลาบสีเหลืองงั้นเหรอ?
จู่ ๆ เมเดลีนก็นึกถึงผู้หญิงกับเด็กสองคนซึ่งถือช่อดอกกุหลาบสีเหลืองที่เธอเห็นอยู่ข้างถนนในวันนั้น
แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือเสียงของผู้หญิงคนนั้น
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นเสียงของเคธี่!
เมเดลีนหันกลับมาทันทีเพื่อมองหาเจ้าของเสียง ก่อนจะบังเอิญไปเห็นหญิงสาวถือช่อดอกกุหลาบสีเหลืองเดินไปที่ประตูร้านดอกไม้
รูปร่างผอมบางนี้เป็นของผู้หญิงที่เธอเห็นตรงประตูร้านดอกไม้ในวันนั้น
‘นี่คือเคธี่หรือเปล่า?’
ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในหัวของเมเดลีนอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เคธี่!”
เธอตะโกนเรียกจากด้านหลัง แต่ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะไม่ได้ยินแล้วเดินตรงออกจากประตูร้านทันที
เมเดลีนพยายามตามให้ทัน แต่พนักงานขายในร้านรีบเรียกเธอเอาไว้ “คุณผู้หญิงคะ คุณลืมดอกไม้ค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ!” เมเดลีนหยิบช่อดอกไม้แล้วรีบออกจากร้านดอกไม้ทันที
เจเรมี่มองไปทางร้านอยู่ตลอด แต่ในขณะนี้เขาบังเอิญได้รับโทรศัพท์จากที่บ้าน เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง เขาก็เห็นเมเดลีนวิ่งออกมาจากร้านดอกไม้อย่างเร่งรีบ
เขาไม่สบายใจจึงรีบลงจากรถแล้ววิ่งไปหาเธอโดยไม่ลังเล
“ลินนี่ มีอะไรหรือเปล่า?”
เมเดลีนมองทั้งสองฝั่งของร้านดอกไม้ “เจเรมี่ คุณเห็นผู้หญิงที่ออกมาจากร้านก่อนหน้าฉันไหม?”
เจเรมี่ขมวดคิ้วและพยายามนึก “แม่ของผมเพิ่งโทรมาเมื่อกี้ ผมเลยไม่ทันได้สังเกต เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“ฉันคิดว่าฉันเห็นเคธี่”
“เคธี่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...