เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1405

เมเดลีนจับพวงมาลัยแน่นขณะมองดูใบหน้าคุ้นเคยซึ่งอยู่ห่างออกไปเล็กน้อยกำลังเดินผ่านไป...

ปรี๊น ปรี๊น ปรี๊น!

เสียงรถที่บีบแตรเร่งดังขึ้นจากด้านหลังทำให้เมเดลีนได้สติกลับมา แต่เมื่อมองไปเบื้องหน้าอีกครั้งเธอก็ไม่เห็นใครแล้ว

‘ฉันคิดไปเองเหรอ?’

เมเดลีนตกอยู่ในความงุนงงเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้คิดมากไปกว่านั้น และเหยียบคันเร่งต่อ

เมื่อพบกับเจเรมี่ เธอก็ได้รู้ว่าเขาจองตั๋วเครื่องบินสำหรับเดินทางพักผ่อนในวันหยุดเอาไว้ และพวกเขาจะเดินทางกันในวันพรุ่งนี้

เพราะเข้าใจเจตนาของเจเรมี่ เมเดลีนจึงไม่ได้ปฏิเสธความคิดนี้ของเขา

เมื่อมองย้อนกลับไป เธอและเจเรมี่ไม่เคยไปฮันนีมูนที่ดี ๆ เลยสักครั้ง ตลอดหลายปีที่ผ่านมาพวกเขามักจะเจอแต่เรื่องการแยกจากและความวุ่นวาย

เมื่อตัดสินใจที่จะเดินทาง ทั้งเมเดลีนและเจเรมี่ก็ได้ไปเยี่ยมเอโลอิสที่โรงพยาบาลด้วยกัน

พวกเขากำลังจะเดินทางในวันพรุ่งนี้ ทำให้เมเดลีนเป็นห่วงแม่เธอมาก

“ไปพักผ่อนกับเจเรมี่เถอะเอวลีน พ่อจะดูแลแม่ของลูกเป็นอย่างดี ไม่ต้องกังวลแล้วไปพักผ่อนเถอะนะ” ฌอนตบไหล่ของเมเดลีนเบา ๆ และสัญญาเพราะไม่อยากให้เธอต้องกังวล

เมเดลีนจึงวางใจและไว้ใจให้ฌอนช่วยดูแลเอโลอิส แต่เธอก็อดคิดถึงแม่ไม่ได้

เพราะไม่ว่ายังไงเอโลอิสก็บาดเจ็บสาหัสเพราะต้องการปกป้องเมเดลีน

เธอนั่งข้างเตียงและจับมือเอโลอิสเบา ๆ มองดูท่าทางสงบและใจดีของแม่เธอ

“เอวลีน จะไม่หายไปนานหรอกนะคะแม่ แม่ต้องฟังพ่อและดูแลตัวเองให้ดีนะ โอเคไหม?”

เมเดลีนสะกิดเบา ๆ แต่ก็เห็นเอโลอิสหันมามองด้วยความสับสน ทำให้หัวใจของเธอหม่นหมองลงเล็กน้อย

เจเรมี่เห็นความผิดหวังในแววตาเมเดลีนจึงเดินเข้าไปหาแล้ววางมือลงตบไหล่ปลอบเธอเบา ๆ

“ไม่เป็นไรลินนี่ ผมแน่ใจว่าแม่จะจำได้ว่าคุณคือลูกสาวที่ท่านคิดถึงอยู่ทุกวันนะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ