ใบหน้าของแทนเนอร์ซีดลงขณะที่เขาชี้นิ้วไปยังทิศทางที่มาเดลีนกำลังล้างมืออยู่ ด้วยความตกใจ เขาคลานขึ้นจากพื้นโดยใช้มือเกาะกำแพงด้วยความแข็งแกร่งของผู้ชายนั้นแรงทั้งหมดที่จะพยุงขึ้นกับกลายเป็นดูเหมือนว่าแรงทั้งหมดของเขาจะหายไปจากการทรงตัวที่จะยืน
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเข้าร่วมในงานเฉลิมฉลองกับคนชั้นสูงเช่นนี้ เป็นเหตุผล ทำให้เขาเมาในปริมาณที่มากเพื่อกอบโกยประโยชน์จากงานนี้อย่างเต็มที่
ภายใต้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ รอยยิ้มอันน่าหลงใหลของมาเดลีนลอยอยู่ในม่านตาเขา ใบหน้าของเธอเป็นภาพซ้อนกันขณะที่ร่างนั้นเริ่มขยับเข้ามาใกล้เขา เขาหายใจไม่ออก!
ความกลัวเกินกว่าที่จะสบตาเธอได้ เขาเริ่มพูดติดอ่างปนพึมพำ
“มา มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด! ทำไมเธอไม่ปล่อยผมไป? คนที่เธอต้องจัดการคือเมเรดิธ! ไม่ใช่ผม!”
เมื่อมองดูแทนเนอร์ตัวสั่นด้วยความกลัวต่อหน้าเธอ มาเดลีนก้าวไปพร้อมกับรองเท้าส้นสูงที่กระทบกันกับพื้นพร้อมเผยรอยยิ้มบนริมฝีปากที่โค้งงอของเธอ
“คุณกำลังถามฉันว่าทำไมวิญญาณของมาเดลีนถึงตามหลอกหลอนคุณ? ฉันแน่ใจว่าคุณรู้ว่าทำไม?”
“อ้ากก!” แทนเนอร์พุ่งเข้าไปในห้องน้ำชาย อย่างหวาดผวา “ผมไม่รู้! ผมไม่รู้อะไรเลย! ไปหาเมเรดิธโน้นหากเธอต้องการแก้แค้น! ไปจากผมซะ! ไปให้พ้น!”
เขาพึมพำ หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความกลัวอย่างสุดขีด
หลังจากนั้นไม่นาน เสียงจากภายนอกได้เงียบลง แทนเนอร์ทำการตรวจสอบเบื้องต้นเพื่อจะได้รู้ว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นอีกเลย!
มันกระตุ้นต่อมความกลัวเขา เขาเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างหน้าด้วยความหวังที่ว่าจะทำให้สร่างเมา แต่ไม่ว่าเขาจะสาดกระเซ็นกระทบใบหน้าแค่ไหน ภาพของรอยยิ้มที่กระตุ้นสมองของมาเดลีน ยังคงสะท้อนอยู่ในใจเขาอยู่ดี ...
มาเดลีนกลับไปที่ห้องจัดเลี้ยง บรรยากาศภายในสว่างขึ้นอย่างมากแขกเริ่มดื่มและรับประทานอาหารอย่างเพลิดเพลิน ในขณะที่พวกเขาพูดคุยกัน
เมื่อเธอสบตากับอาวุโสวิทแมน มาเดลีนอดกลั้นที่จะทักทายเขาเพราะเธอรู้ว่าการหุนหันพลันแล่นจะทำให้เธอดำเนินแผนได้ไม่ราบรื่น
เมเรดิธรู้สึกท้อแท้และโกรธเป็นอย่างมากที่แผนของเธอพังพินาศไป เธอต้องการอาละวาดระบายอารามณ์ความโกรธออก แต่นี่เป็นสภาพแวดล้อมที่เธอยังต้องทำตัวเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและใจดีต่อไป
ถ้าจะให้เอ่ยพูดให้ดีที่สุดในตอนนี้มาเดลีนกำลังสร้างปัญหาในหัวให้เมเรดิธเพราะในตอนนี้ที่อีกฝ่ายกลับมาจากห้องน้ำ เธอเฝ้าดูเจเรมี่เดินเข้าหามาเดลีนและเขาโน้มตัวไปกระซิบข้างหูเธอ
หลังจากนั้น เธอเห็นเจเรมี่ยกแขนขึ้นมาให้เธอคล้องด้วยความเต็มใจจากนั้นทั้งคู่ได้เชื่อมโยงแขนเข้าด้วยกัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...