บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 204

‘การเริ่มต้นทั้งหมดใหม่มันพูดง่ายเกินกว่าที่จะทำ เจเรมี่

‘สำหรับความเจ็บปวดทั้งหมดที่คุณสร้างให้ฉันที่ผ่านมาแผลเป็นร้ายแรงและบาดแผลทั้งหมดที่คุณทิ้งไว้ฉันจะไม่มีวันถูกลบออก!

‘ความจริงที่ว่าฉันรักคุณเป็นเพียงหนึ่งในอดีตเท่านั้น

‘และทั้งหมดที่ฉันทิ้งไว้ให้คุณ ตอนนี้คือความเกลียดชัง!’

ในขณะนั้น เอโลอิสเดินมากับเมเรดิธ “ท่านกำลังดูมีความสุขเหลือเกินนะ ท่านอาวุโสวิทแมน ปู่กับผู้หญิงคนนี้กำลังคุยอะไรกันอยู่”

“อะไรกัน ‘ผู้หญิงคนนี้’ หมายความว่าไง? ก็นี่มาเดลีน” อาวุโสย้ำด้วยความไม่พอใจ

“เธอไม่ใช่ค่ะ คุณปู่ นี่ไม่ใช่ มาเดลีน มาเดลีนเสียชีวิตเมื่อสามปีก่อน ผู้หญิงคนนี้คือ วีล่า ควินน์ เธอแค่ดูเหมือนมาเดลีน “เมเรดิธอธิบายด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอหันไปมองเจเรมี่ “ฉันพูดไม่ถูกหรือไง เจเรมี่?”

เธอยิ้มอย่างมั่นใจ เธอคิดว่าเจเรมี่จะโน้มตัวไปพูดข้างหูเธอ ในทางกลับกัน เขากลับขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

อาวุโสโกรธเกรี้ยวขมวดคิ้วขณะจ้องไปที่มาเดลีน “ไร้สาระ! เธอคือมาเดลีน!”

“เธอไม่ใช่มาเดลีนจริง ๆ นะคะ คุณพ่อ!" คุณนายวิทแมนมาร่วมวงพูดคุยด้วย เธอมองไปที่เจเรมี่ อย่างคุมเชิง ขณะอ้าปากพูด “ลองคิดดูสิ คุณพ่อ เราจะปล่อยให้เธอเข้ามาร่วมงานได้ไหมถ้าเธอเป็นมาเดลีน?”

“คุณพูดถูก คุณนายวิทแมน!” เอโลอิสเห็นด้วย เธอช่วยพูดผลักดันการดูถูกมาเดลีน “เราคงจะโยนเธอออกไปแล้วถ้าเธอเป็นมาเดลีน ครอว์ฟอร์ด ผู้หญิงที่ไร้ยางอายและไร้ความปราณีคนนั้นตายไปแล้วเมื่อสามปีก่อน!”

เมื่อได้ยินที่เธอพูด ใบหน้าของอาวุโสเริ่มแดงขึ้นด้วยความโกรธขณะที่พลังงานและจิตวิญญาณของเขาเหี่ยวเฉาลง

มาเดลีนเผชิญหน้ากับเจเรมี่และขมวดคิ้วด้วยความกังวล

ใบหน้าของเจเรมี่กลายเป็นน้ำแข็งอย่างน่ากลัว “ทุกคนพูดจบแล้วหรือยัง?”

“อย่าโทษคุณแม่เลยนะ เจเรมี่” เมเรดิธขมวดคิ้วและจับแขนของเจเรมี่เพื่อเกลี้ยกล่อมเขา “คุณนายวิทแมนกับคุณแม่พูดถูก เธอไม่ใช่มาเดลีน คุณปู่ต้องรู้ความจริงสักวัน”

เมเรดิธมองมาเดลีนอย่างล้ำลึก “เธอไม่จำเป็นต้องแสร้งทำเป็นมาเดลีนเพื่อให้คุณปู่มีความสุข คุณควินน์ ของปลอมจะไม่มีวันเป็นของจริง! วันหนึ่งคุณปู่จะรู้และการชะลอความจริงก็มีแต่จะทำให้เขารู้สึกแย่ลงเท่านั้น”

เมเรดิธดึงเขาด้วยน้ำเสียงตุ้งติ้งเพื่อพยายามตอบสนองที่ดูเหมือนว่าเจเรมี่จะไม่สนใจเธอให้กลับมาสนใจบ้าง “ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลย เจเรมี่? เว้นแต่คุณต้องการให้คุณควินน์มาแทนที่มาเดลีนใช่ไหม? แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าชื่อเสียงของคุณควินน์มัวหมองเพราะแสร้งทำเป็นว่าตัวเองเป็นผู้หญิงชั่วคนนั้น?”

เพล้ง!

เมื่อเมเรดิธพูดจบเสียงแก้วไวน์ที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ ดังขึ้นในห้อง

“คุณไม่เป็นไร ใช่ไหมครับ?”

“ผี! มันเป็นผี!”

สำหรับสิ่งที่เขาพูด สายตาของทุกคนหันไปยังทิศทางของชายคนนั้น ภาพที่พวกเขาเห็นกับตาคือภาพของพนักงานเสิร์ฟที่ช่วยเหลือชายคนหนึ่งที่ลื่นล้ม

เมเรดิธเหลือบมองไปยังทิศทางนั้นสำหรับท่าทีของเธอเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเธอรู้ว่าคนที่ตกลงไปคือแทนเนอร์ และ ‘ผี’ ที่เขาชี้ไปคือวีล่า ควินน์!