เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 208

เมเรดิธไม่สนใจว่าตาแก่วิทแมนจะคิดอย่างไร สิ่งสำคัญสำหรับเธอคือการที่เจเรมี่คิดยังไง

ดวงตาที่วาววับของเธอหันไปมองชายผู้เย็นชา “คุณเชื่อใจฉัน ใช่มั้ย เจเรมี่?”

น้ำเสียงของเมเรดิธนุ่มนวลขณะที่เธอเอื้อมมือไปจับมือเจเรมี่ พยายามให้เขาเชื่อในตัวเธอ

แต่สิ่งที่เธอได้รับคือสายตาที่เย็นชาเต็มไปด้วยความสงสัยซึ่งกวาดมองใบหน้าของเมเรดิธ อย่างรวดเร็วจากมุมตาของเขา เขาเดินจากไป โดยไม่ให้คำตอบกับเธอ

“เจเรมี่ เจเรมี่…”

ความรู้สึกเจ็บปวดทำให้น้ำตาของเธอเริ่มไหลออกมาอย่างพร้อมเพียงกันขณะที่เมเรดิธเฝ้ามองร่างที่กำลังเดินหนีไปของเจเรมี่

เอโลอิสเริ่มปลอบโยนเธออย่างเห็นอกเห็นใจ “ไม่เป็นไร เมเรดิธ เจเรมี่เป็นคนฉลาด แม่แน่ใจว่าเขาจะไม่ตกหลุมพรางคำโกหกแบบนี้!”

เมเรดิธพยักหน้าและเช็ดน้ำตา “หนูจะตามไปดูเขาค่ะคุณแม่”

“เมเรดิธ” เอโลอิสถอนหายใจอย่างเศร้า ๆ เธอส่งสายตา ไปทางมาเดลีนด้วยความไม่พอใจ

เมื่อสิ้นสุดการจ้องมองที่น่ารังเกียจของเอโลอิส มาเดลีนพบว่าตัวเองยิ้มและเดินผ่านไปโดยไม่สนใจ “ถ้าสิ่งที่อยู่ในความทรงจำของฉันยังดีอยู่ คุณเองมั่นใจมากว่าคุณได้เห็นว่ามาเดลีนหน้าด้านและโหดเหี้ยมแค่ไหน ใช่ไหม คุณนายมอนต์โกเมอรี? แต่ความจริงได้ถูกเปิดเผยออกมาเป็นอย่างอื่น ลูกสาวที่มีค่าของคุณคนนี้ดูเหมือนคนน่ากลัวที่คุณกล่าวหาไว้มากกว่าอีกนะคะ”

“เธอ…อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ วีล่า ควินน์ หรือจะให้ฉันจะฟ้องเธอในข้อหาหมิ่นประมาท!”

“มาเดลีนไม่ควรเป็นคนที่ฟ้องร้องเหรอหากมีเรื่องอะไรเช่นนี้? ลูกสาวของคุณเป็นคนที่จ้างคนอื่นมาใส่ร้ายความบริสุทธิ์ของเธอและตีกรอบสร้างเรื่องให้เธอเป็นคนลักพาตัว”

“เธอ…”

มาเดลีนรู้สึกว่าตัวเองไม่อยากแก้แค้นหรือพูดอะไรต่อหลังจากเห็นเอโลอิสปลอบโยนและยืนหยัดเพื่อปกป้องเมเรดิธ

ทั้งที่ความจริงถูกเปิดเผย แต่เอโลอิสยังคงเลือกที่จะปกป้องและเชื่อมั่นในตัวเมเรดิธอยู่ดี

ทุกคนชอบบอกตัวเองว่ามีเหตุผล แต่ความรู้สึกก็เป็นสิ่งที่เห็นแก่ตัวมาโดยตลอด สิ่งที่เห็นแก่ตัวมากจนอาจทำให้คุณตาบอดจากขาวเป็นดำ จากสิ่งผิดเป็นถูก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ