เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 221

อุบัติเหตุที่กำลังจะเกิดขึ้นข้างหน้าในอีกไม่กี่วินาที เจเรมี่ตัดสินใจเอื้อมมือไปคว้าข้อแขนของ มาเดลีน เขาออกแรงกระชากดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง

รถคันดังกล่าวิ่งผ่าไฟสีเหลืองเฉียดด้านข้างของมาเดลีนไป

เนื่องจากเจเรมี่ใช้กำลังที่มีมากเกินไป เขาเสียการทรงตัวก้าวถอยหลังไป คนที่อยู่ในอ้อมแขนล้มลงกับพื้นพร้อมกับเขา ทำให้เกิดแรงกระแทกอย่างรุนแรง

“ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เป็นไรแล้วตอนนี้”

มาเดลีนได้ยินที่เจเรมี่พูด

เธอคิดอยากจะลุกขึ้นแต่กลับถูกกอดรัดไว้อย่างแน่นหนาในอ้อมกอดเจเรมี่ มือขวาของเขากดที่ด้านหลังศีรษะเธอราวกับว่ามันเป็นการกระทำของจิตใต้สำนึกที่ต้องปกป้องเธอ

มาเดลีนนอนแผ่อยู่บนร่างของเจเรมี่ จมูกของเธอได้กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์บนร่างกายของเขา มันเป็นกลิ่นคุ้นเคยมากในความทรงจำของเธอ

หัวใจเต้นเร็วขึ้นและมีอาการหายใจผิดปกติเล็กน้อยจนเธอรู้สึกได้ เธอไม่แน่ใจว่าเป็ผลจากอาการตกใจที่เกือบจะถูกรถชนหรือเปล่าในตอนนี้

เมื่อสายลมพัดมา มาเดลีนก็หายใจปรับการเต้นของหัวใจโดยปรับลมหายใจให้เป็นปกติ “คุณวิทแมน คุณปล่อยฉันลงได้แล้ว”

เสียงเรียกของเธอ เจเรมี่ดูเหมือนจะถูกปลุกเขาให้กลับมามีสติอีกครั้งเมื่อได้ยิน

เขาค่อย ๆ คลายมือที่ประสานกันออกและนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้นี้เขาเรียกเธอว่า ‘มาเดลีน’ ได้ไงกัน

“ขอบคุณมากค่ะ คุณวิทแมน” มาเดลีนยืนขึ้นและขอบคุณเขา

เจเรมี่เองลุกขึ้นยืนเช่นกัน เขามองไปที่ผู้หญิงคนตรงหน้าที่ไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เขาก็รู้สึกโล่งใจอย่างอธิบายไม่ได้

มาเดลีนต้องการหาเหตุผลที่จะไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แต่แล้วเธอก็เห็นว่ามีเลือดออกที่ฝ่ามือเจเรมี่

เลือดสีสดไหลออกมาจากผ้าพันแผลที่เธอพันไว้เมื่อคืนนี้อีกครั้ง

มาเดลีนหยิบแผ่นทำความสะอาดแผลออกจากกระเป๋า เธอจับฝ่ามือของเจเรมี่แบออกและปฐมพยาบาลเขาอย่างไม่พิถีพิถัน จากนั้น เธอใช้ผ้าเช็ดหน้าพันมันไว้เบา ๆ

เจเรมี่นิ่งเงียบ นั่งดูมาเดลีนปฐมพยาบาลให้เขาอย่างระมัดระวัง

เขามองคิ้วบอบบางของเธอที่ดูจริงจังขณะทำแผล ขนตาของเธอกระพือเบา ๆ เหมือนขนนกเส้นเล็ก ๆ ได้ตกลงบนหัวใจเขา ทิ้งรอยขีดข่วนที่มองไม่เห็นหลังจากมันบินผ่านไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ