บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 220

เจเรมี่ยิ้มเยาะแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ด้วยเสียงต่ำ ดวงตาเรียวแวววาวของเขามองไปที่หลังอันสง่างามของมาเดลีน “นี่เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นมาเดลีนจริง ๆ งั้นเหรอ?”

“ไร้สาระ! แน่นอน เธอคือเเมดดี้!” เอวาตอบยืนยันโดยไม่ต้องสงสัย “เจเรมี่ ฉันจะบอกกับนายว่าอย่าคิดที่จะทำร้ายแมดดี้ต่อไป ถ้าเเมดดี้ได้รับบาดเจ็บอีกครั้งนึงล่ะก็ ฉันจะสู้กับนายด้วยชีวิตของฉันในครั้งนี้!”

หลังได้ยินคำเตือนขู่ของเอวา ริมฝีปากของเจเรมี่แสดงอย่างเยาะเย้ยตัวเอง

เพื่อนคนหนึ่งที่จะต่อสู้ด้วยชีวิตเพื่อเธอ

ถ้างั้น แล้วสามีคนนี้ล่ะ?

เจเรมี่ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับ จากนั้นเขาเข้าไปในรถและสตาร์ทเครื่องยนต์

มาเดลีนนั่งอยู่ในรถ เธอเหลือบไปเห็นร่างอันหดหู่ใจของเอวานอกกระจกรถ เอวาค่อย ๆ ตัวเล็กลงเรื่อย ๆ ภายในกระจกมองหลัง หัวใจของเธอเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ

‘ฉันขอโทษนะ เอวา’

‘ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะทำเป็นว่ารู้จักเธอ’’

‘ฉันจะขอโทษเธออย่างนอบน้อมหลังจากที่ฉันแก้แค้นสำเร้จเสร็จแล้ว’

มาเดลีนเรียกความสนใจของเธอกลับมาอีกครั้ง เมื่อรถขับผ่านสี่แยกไปเธอร้องขอให้ “หยุดรถ”

เจเรมี่มองไปที่เธอ ด้วยความงง แต่เขาดันเห็นใบหน้าที่เคร่งขรึมของมาเดลีน

จังหวะที่เขาหยุดรถ มาเดลีนเปิดประตูรถและรีบลงไป

ท่าทางของเจเรมี่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารีบลงจากรถเพื่อวิ่งไล่ตามเธอและเขาคว้าข้อมือเรียวของเธอไว้ “คุณจะไปไหน?”

หลังจากที่หยุดเธอไว้ได้ มีการมองอย่างเบื่อหน่ายจากใบที่สง่างามของเธอ “ตอนนี้ฉันจงใจช่วยกอบกู้ชื่อเสียงของคุณกับผู้คนรอบตัวคุณมากมายหลายครั้งมาก คุณวิทแมน แต่ฉันเบื่อมากที่คุณพยายามทดสอบว่าฉันเป็นมาเดลีน ครอว์ฟอร์ด ครั้งแล้วครั้งเล่า”

เธอขมวดคิ้ว และดูไม่มีความสุขบนใบหน้า “ฉันแทบไม่ต้องเดาเลย ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากพาฉันไปทานอาหารเช้าเลยสักนิด คุณรู้มาว่าเพื่อนของมาเดลีนจะมาปรากฏตัวที่นั่นในเวลานั้น ดังนั้นคุณจึงพาฉันไปที่นั่นด้วยความตั้งใจ ไม่ใช่หรือไงกัน?”

“ใช่” เจเรมี่ยอมรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาจ้องมาเดลีนลึกลงไป “เธอดูเหมือนอดีตภรรยาของฉันมาก ซึ่งเหมือนทุกอย่าง แต่เธอเป็นผู้หญิงที่ดูเหมือนภรรยาเก่าของฉันและยังเกี่ยวข้องเป็นคู่หมั้นของเฟลิเป้ มันยากสำหรับฉันนะที่จะไม่สงสัยในตัวเธอ”

มาเดลีนหัวเราะเบา ๆ หลังจากรับฟัง “โลกนี้กว้างใหญ่มันเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์มากมาย คุณ วิทแมน คุณไม่ได้กระทำการนอกใจคู่สมรสของตัวเองแถมยังสมคบคิดกับภรรยาลับของคุณเพื่อผลักไสภรรยาคนแรกของคุณไปสู่ความตายไม่ใช่หรือไง? ในกรณีนี้ มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีกหรือไง?”

สายตาของของเจเรมี่ค่อย ๆ ดิ่งลง

ใบหน้านี้ไม่ได้เพียงคล้ายกัน แต่มันเหมือนกันทุกประการ!

กระนั้น คำพูดและการกระทำของเธอกลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับสิ่งที่เธอเคยเป็นมาก่อนนี้

เธอรอบคอบด้อยค่า และขี้ขลาดมาโดยตลอด เธอไม่เคยพูดเก่งขนาดนี้และสายตาของเธอก็เคยสดใสไม่เหมือนคบเพลิงในตอนนี้

“จะปล่อยฉันได้หรือยัง?” มาเดลีนมองไปยังข้อมือที่ถูกเจเรมี่จับไว้แน่น

เธอไม่เคยคิดเลยว่าไม่เพียงแต่เจเรมี่จะไม่ปล่อยเธอไปเท่านั้น แต่เขากลับจับข้อมือของเธอแน่นขึ้นพร้อมกับที่เขาจับเธอดึงเข้ามาไว้ในอ้อมกอดตัวเอง

เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ กลิ่นคุ้นเคยที่อบอวลอยู่รอบตัวเธอในทันที และนั่นคือกลิ่นของเจเรมี่

มาเดลีนดูสติแตก “คุณจะทำอะไร?”

เจเรมี่เพียงแค่เม้มริมฝีปาก “ในสายตาของเธอแล้ว วีล่า ฉันเป็นคนสารเลวสินะ”

เขาดึงมุมปากบางเซ็กซี่ของเขาเผย่อขึ้นยิ้มอย่างชั่วร้าย “เนื่องจากเธอได้เห็นนิสัยชั่วช้าของฉันแล้ว วีล่า ฉันก็ควรระวังตัวให้ดีนะเพราะฉันชอบความท้าทายในความสัมพันธ์ที่ละเมิสามัญสำนึก คุณน้าสะใภ้ในอนาคต”

“…”

เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยุที่รุนแรงของเจเรมี่ มาเดลีนผลักเขาออกอย่างโกรธเกรี้ยว เธอหันหลังกลับเพื่อจะเดินข้ามถนนไป เธอพยายามหลีกหนีจากเจเรมี่ให้ได้เร็วที่สุด

เธอก้าวไปเพียงไม่กี่ก้าวแต่แล้วจู่ ๆ เธอได้ยินเสียงบีบแตร ถี่ ๆ ดังไปทั่วอย่างรวดเร็ว

มาเดลีนหยุดกะทันหันและมองไปยังด้านข้าง เธอเห็นรถคันหนึ่งพุ่งเข้าหาเธอและมันกำลังจะชนเธอในวินาทีถัดไป

เจเรมี่ ที่เห็นฉากนี้ถึงกับใจหายวูบ

“มาเดลีน—”