สรุปเนื้อหา บทที่ 254 – บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก
บท บทที่ 254 ของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เด็กลำดับที่สิบหก อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“คุณแม่คะ คุณแม่ต้องเชื่อหนูนะ วิดีโอนั้นไม่ใช่ของจริงเลยสักนิด!” เมเรดิธมองผู้เป็นแม่ของเจเรมี่หลังจากที่เธอพูด “คุณนายวิทแมน คุณควรทราบว่ามาเดลีนเป็นคนแบบไหนกัน ทำไมฉันถึงอยากทำร้ายเธอ? เธอไม่ใช่คนที่มีศีลธรรมเลยสักนิด!”
“เมอร์อย่าร้องไห้เลยลูก แม่เชื่อหนู” เอโลอิสเลือกที่จะเชื่อเมเรดิธโดยไม่ลังเลใจอีกครัง จากนั้นเธอมองไปที่มาเดลีนและเฟลิเป้ด้วยสายตาเเห่งความเกลียดชัง “เฟลิเป้ นายกล่าวหาลูกสาวของฉันต่อหน้าสาธารณชนแบบไม่ถูกต้องเพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ ฉันจะไม่ปล่อยนายไปง่าย ๆ แน่นอน!”
“ลูกสาวของคุณ?” เฟลิเป้ตะคอก “เพียงเเค่เธอเป็นลูกสาวของคุณ คุณก็เต็มใจที่จะทำเมินแม้ว่าเธอจะทำอะไรที่เลวร้ายขนาดนั้นก็ตามงั้นหรอ?”
“นาย…”
“คุณเองก็เห็นมันในวิดีโออย่างชัดเจนแล้ว ทุกคนที่อยู่ที่นี่จะรู้ว่ามันเป็นของปลอมหากมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เมเรดิธ ที่เธอบอกว่าวิดีโอนี้ถูกถ่ายเมื่อไม่นานมานี้ ผมขอถามหน่อยนะว่า แม้ว่า วีล่าจะแอบอ้างเป็นมาเดลีนได้ในวิดีโอ แล้วผู้หญิงคนนั้นที่ดูเหมือนคุณใครแน่? นอกจากนี้ ใครยังแอบอ้างเป็นแขกรับเชิญเหล่านั้นอีกและแม่ของเจเรมี่อีกด้วย?”
“...” เมเรดิธแยกริมฝีปากของเธอและไม่พูดอะไรเมื่อต้องสบกับคำถามของเฟลิเป้
เธอไม่เจอข้อแก้ตัวใด ๆ ที่จะทำให้คนที่นี่เปลี่ยนความคิดไปในทางที่เธอต้องการได้
เหตุผลก็คือเฟลิเป้พูดความจริง
“พอ!” เอโลอิสจ้องเขม่งไปที่เฟลิเป้ “มาเดลีนขโมยแฟนของเมอร์มาและอีกทั้งยังทำร้ายเธอนับครั้งไม่ถ้วน หล่อนสมควรได้รับกรรมสิ่งที่เกิดขึ้นกับหล่อนแล้ว มันไม่มีอะไรที่จะต้องมากล่าวโทษลูกสาวฉัน! หล่อนสมควรถูกกล่าวหาอย่างผิด ๆ ใครบอกให้หล่อนเป็นคนไม่ดีเองล่ะ?”
“ถ้าเช่นนั้นฉันขอเดาว่าความจริงไม่มีความสำคัญอะไรเลยสำหรับคุณ คุณนายมอนต์โกเมอรี สินะ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือทุกสิ่งที่ลูกสาวของคุณทำนั้นถูกต้องและสมเหตุสมใช่ไหม?” เสียงไพเราะของมาเดลีนดังขึ้น
เอโลอิสมองเธอด้วยความดูถูก “มันเกี่ยวอะไรกับเธอ?”
“มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันเลย ฉันก็แค่สงสารมาเดลีน เธอตายไปแล้วและยังต้องแบกรับภาระข้อกล่าวหาของการเป็นผู้ร้ายเช่นนี้” มาเดลีนรู้สึกเสียใจขณะที่เธอมองตรงไปที่เอโลอิส
“คุณนายมอนต์โกเมอรี คุณปกป้องลูกสาวของคุณมากเกินไป แต่คุณเองเคยคิดบ้างไหมว่ามาเดลีนเองก็มีพ่อมีแม่เช่นกัน? หากพ่อแม่ของเธอต้องเจอกับความคับแค้นใจที่เธอต้องทนทุกข์ พวกเขาจะเสียใจขนาดไหนกัน? หรือบางที คุณนายมอนต์โกเมอรีเอง คุณก็สามารถสวมบทบาทของพวกเขาได้ถ้ามาเดลีนเป็นลูกสาวของคุณ —”
“ฉันไม่มีลูกสาวที่ไร้ยางอายเช่นนั้น!”
คำพูดของเอโลอิสให้ความรู้สึกเหมือนมีดแหลมคมนับพันเล่มเข้าเฉือนหัวใจของมาเดลีนในคราเดียว
มันคงจะเป็นเพียงเรื่องโกหกหากเธอบอกว่าเธอไม่สนใจในคำพูดนั้น
สายตาของเจเรมี่จ้องเธอ มีวังวนในดวงตาที่หรี่แคบของเขา และมันทำให้รู้สึกราวกับว่าเธอจะถูกดูดเข้าไปในนั้นหากเธอมองเขานานเกินกว่าสองถึงสามวินาที
เมเรดิธรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดไป เธอปล่อยมือของเอโลอิสและวิ่งไปหาเจเรมี่ เธอจับแขนเขาไว้โดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
“เจเรมี่ ให้ฉันได้อธิบายก่อน—”
เจเรมี่ชะงัก “คุณไม่ต้องอธิบายอะไร”
“เจเรมี่…”
“มันเป็นเรื่องยากมากที่จะมีคนจากชนชั้นสูงและสื่อมวลชนทั่วสารทิศมารวมอยู่ห้องเดียวกันได้ ผมต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อประกาศอะไรบางอย่าง” เขากล่าวขณะที่สายตาของเขายังไม่ละไปจากมาเดลีน เขามีการแสดงออกที่แปลก ๆ ทางสายตา
“คุณวีล่า คุณไม่รังเกียจที่ผมจะพูดอะไรสักสองสามคำในงานของคุณ ใช่ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...