สรุปตอน บทที่ 256 – จากเรื่อง บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก
ตอน บทที่ 256 ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดยนักเขียน เด็กลำดับที่สิบหก เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เสียงมาเดลีนหัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ
ขณะที่เจเรมี่เห็นผู้หญิงตรงหน้า นั่นทำให้เขาหยุดเดินทันที เขาดูประหลาดใจที่เห็นเธอ “ทำไมคุณมาที่นี่?”
“คุณไม่อยากเจอฉันงั้นหรอ คุณวิทแมน?” มาเดลีนเอ่ยถามด้วยร้อยยิ้มปลอม ๆ บนใบหน้าก่อนเธอเอ่ยเสริมว่า “ที่จริงแล้ว ฉันเป็นห่วงนะ แต่ว่า ฉันไม่กังวลอะไรเกี่ยวกับเมเรดิธหรอกนะ ที่ฉันกังวลมันเกี่ยวกับคุณมากกว่า”
เจเรมี่ผงะ เขามองผู้หญิงที่กำลังยืนยิ้มให้เขาภายใต้แสงไฟสลัวมีแววตาที่เป็นลางร้ายในขณะที่เขาเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ “มากับผมหน่อย”
เขาจับมือของมาเดลีนในทันใด ความเย็นจากมือของเขาเดินทางมุ่งหน้าเข้าสู่หัวใจของเธอทันที
เธอไม่ได้สบัดมือที่ถูกจับไว้ แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลับไม่รู้สึกต่อต้านเเบบเมื่อก่อน
เจเรมี่พามาเดลีนมาที่ดาดฟ้าของโรงพยาบาล และเมื่อไม่มีใครอยู่ที่นั่นสักคน สถานที่แห่งนี้จึงดูเงียบสงบและน่าขนลุกในเวลานี้
ดวงดาวพากันกระจัดกระจายบนท้องฟ้ายามค่ำคืนขณะที่พวกเขากระพริบตา สายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงอันแสนเย็นสบายพัดผ่านหยอกเย้าทั้งคู่อย่างแผ่วเบา
“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม คุณวิทแมน?” มาเดลีนมองชายผู้เงียบขรึมอย่างสงสัย
แสงจันทร์นวลผ่องเย็น ๆ ส่องลงมากระทบใบหน้าอันหล่อเหลาอันทรงสเหน่ห์ของเจเรมี่ ไม่มีใครอ่านสีหน้าและความคิดของเขาออก
“ถ้าคุณไม่มีอะไรจะพูด งั้นฉันไปก่อนนะ” มาเดลีนพูดก่อนจะหันหลังกลับ
กระนั้น ก่อนที่เธอจะเดินหนีไปดื้อ ๆ เจเรมี่คว้ามือเธอไว้ “อย่า”
เขาหยุดเธอไว้ เสียงของเขาฟังดูเหมือนว่ากำลังขอร้องเธอ
มาเดลีนโค้งงอมุมริมฝีปากของเธอเป็นรอยยิ้มลับ ๆ ตอนนี้เธอสามารถเล่นไปตามน้ำก็เพื่อให้ได้เปรียบเขาเท่านั้นแหละ
“คุณอยู่กับผมก่อนได้ไหม?”
“อยู่กับคุณนะหรอ?”
มาเดลีนหันหน้ากลับมาและเธอมองเห็นดวงตาแคบลึกอันเป็นเอกลักษณ์ของเจเรมี่ที่กำลังจ้องเธอ
และหลังจากจ้องตากันสักพัก เจเรมี่ได้เคลื่อนย้ายสายตาไปทางอื่นก่อนที่เขาจะปล่อยมือที่จับเธอไว้
เขาเดินไปอีกด้านจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ สายลมพัดผ่านบุหรี่ที่ถูกจุด เขาสูบบุหรี่ที่จุดขึ้นและพ่นกลิ่นยาสูบจาง ๆ ไปข้างหลัง
ในขณะที่มาเดลีนมองเขา เธอมีความคิดว่าร่างสูงโปร่งของเขาดูอ้างว้างและโดดเดี่ยวภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องลงมาขณะนี้
“ทำไมคุณถึงสนใจในเรื่องของอดีตภรรยาของผมมากขนาดนี้กัน?”
มาเดลีนยิ้มอกมาอย่างนิ่งเฉย “ฉันอาจสนใจเธอนั่นก็เป็นเพราะฉันดูเหมือนเธอไงล่ะ”
“แล้ว คุณสนใจผมไหม?”
“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไรกันแน่?” มาเดลีนมองทะลุไปในดวงตาเขาด้วยสายตาที่งุนงงไม่แพ้กัน
เจเรมี่ไม่ได้พูดอะไรต่อ ทันใดนั้น เขาเอามือขึ้นมาลูบไล้แก้มนวลของมาเดลีน
มาเดลีนตกใจมาก เธอรีบหลบหนีการกระทำของเขาอย่างรวดเร็ว แต่เจเรมี่ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้หลบหนีไปง่าย ๆ เช่นนั้น
เขาจับใบหน้าของเธอไว้และกำมือของตัวเองแน่น หรือบางทีเขาอาจกลัวที่จะทำให้เธอเจ็บ เขาจึงคลายการกักขังเล็กน้อย
หัวใจของมาเดลีนเริ่มเต้นแรงเมื่อเธอรู้สึกถึงความอบอุ่นจากมือของเขาที่ซึมเข้าสู่ผิวหนังของเธอ “คุณวิทแมน คุณกำลังพยายามทำอะไรกันแน่?”
“ผมแค่อยากทำอะไรบางอย่างที่ไม่เคยทำกับอดีตภรรยาคนนั้นมาก่อน”
“...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...