ในเมื่อเธอเพิ่งเริ่มวางแผนแก้แค้นไปเอง ดังนั้นเธอจะไม่ยอมให้มีอะไรมาขัดขวางได้ทั้งนั้น
เจเรมี่กดรับสายแต่เขายังไม่ยอมปล่อยมาเดลีนไป เธอเองก็ไม่สามารหลบหลีกเขาไปได้แม้ว่าเธอจะต้องการมันมากแค่ไหนก็ตาม
เธอมองเจเรมี่ขณะที่คิ้วเขาเริ่มขมวด จากนั้นน้ำเสียงของเขาได้เย็นลงกว่าเดิม “ว่าไงนะ? แจ็คสันหายไป?”
เมื่อมาเดลีนได้ยินดังนั้น เธอรู้สึกว่าใจเธอกำลังเต้นระส่ำ
‘แจ็คสันหายไปอีกแล้ว?’
เธอเองก้เริ่มกังวลเช่นกัน
ในขณะที่เธอกำลังเหม่อลอยนั้น เจเรมี่ได้เดินมาหาเธอพร้อมกับขมวดคิ้ว “ลูกชายของผมหายไปอีกแล้ว แต่ผมคิดว่าคุณจะหาเขาเจอ”
“ฉัน?” มาเดลีนประหลาดใจ ทว่า เธอไม่ต้องการโต้เถียงอะไรกับเขาต่อ หัวใจที่เต้นแรงกำลังบอกเธอว่าเธอเองก็อยากรู้ว่าที่ที่แจ็คสันอยู่ในตอนนี่เช่นกัน “ฉันจะช่วยคุณตามหาเขาด้วนก็ได้”
“รีบไปกัน” เขาพูด พลางปล่อยมือ จากนั้น เขาเอาเสื้อโค้ทของเขามาคลุมทับเสื้อคลุมบาง ๆ ของมาเดลีน
ท่าทีที่อ่อนโยนแบบนี้ทำให้มาเดลีนตกใจ ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว เจเรมี่ได้นำเธอลงไปชั้นล่าง
ในระหว่างทาง มาเดลีนส่งข้อความหาเฟลิเป้เพื่อบอกให้เขารู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
เช่นเคยเฟลิเป้สนับสนุนทุกการตัดสินใจของเธอ
เจเรมี่ขับรถเข้าไปในบ้านของตัวเอง มาเดลีนไม่มีเวลาหวนระลึกถึงอดีตเมื่อเธอได้กลับไปยังสถานที่คุ้นเคยที่เคยอยู่มาก่อน แค่ในตอนนี้ เธออยากรู้ว่าแจ็คสันอยู่ที่ไหน
เธอเดินตามเจเรมี่เข้าไปในบ้าน และเมื่อพวกเขาเดินเข้าไป สาวใช้ก็รีบวิ่งเข้ามาและอธิบายอย่างร้อนรนว่า “นายน้อยแจ็คสันอยู่ในห้อง เแต่ตอนที่ฉันเดินขึ้นไปชั้นบนหลังจากทำอาหารเสร็จแล้ว เขาก็หายไป! ฉันค้นหาทั่วทุกที่แล้วแต่ก็ไม่พบเขา!”
เจเรมี่ได้ฟังที่สาวใช้อธิบายด้วยสีหน้าเย็นชา จากนั้น เขาก็มองมาเดลีนที่ทำหน้าคิ้วขมวด “เขาคงจะไปได้ไม่ไกล ไปค้นหาที่ใกล้ ๆ ก่อนละกัน”
“ฉันคิดว่าเด็กคนนั้นคงยังอยู่ในบ้านหลังนี้” มาเดลีนเอ่ยขึ้นอย่างใจเย็น เกิดความเจ็บปวดในใจเมื่อนึกถึงครั้งที่แล้วตอนที่เธอไปพบแจ็คสันเข้า เธอจำได้ว่าเธอเจอเขากอดตัวเองแน่นขณะที่ตัวสั่นอย่างเกรี้ยวกราด
“ไม่นะคะ เป็นไปไม่ได้! ฉันดูจนทั่วหมดแล้ว ฉันเรียกชื่อเขาซ้ำ ๆ ด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่มีอะไรตอบสนอง” สาวใช้ไม่สนใจในการเดาของมาเดลีน
กระนั้น มาเดลีนได้แต่ส่ายหัวและมองตรงทางเดินข้างหน้าก่อนที่จะเดินขึ้นไปชั้นบน
เธอสวมรองเท้าส้นสูงและชุดเดรสยาวมาก เธอจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างสบาย แต่ว่า มันไม่ได้ขัดขวางความรู้สึกอันแรงกล้าที่เธอมีกับการอยากหาแจ็คสันให้เจอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...