มาเดลีนรู้สึกแปลกใจกับท่าทีของเจเรมี่ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้พยายามประจบประแจงเขาเหมือนที่เคยทำ เธอถามอย่างใจเย็นว่า “คุณอยากจะคุยอะไร คุณชาย วิทแมน?”
เจเรมี่ไม่พอใจกับการที่เธอพูดกับเขาแบบนั้น “เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ?”
“แปลกตรงไหนเหรอ? คุณไม่เคยสนใจอะไรฉันอยู่แล้วนี่ คุณชายวิทแมน”
เจเรมี่ขมวดคิ้ว และหลังจากที่เขาเงียบอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้นว่า “ท้องของแมร์ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ฉันอยากจะให้สถานะกับเธอ”
ทั้งที่มาเดลีนก็รู้ดีว่าเจเรมี่จะบังคับให้เธอหย่ากับเขาในสักวัน แต่มันก็ยังรู้สึกเหมือนถูกสายฟ้าฟาดลงมา ตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้ว
มาเดลีนมองไปที่ชายผู้เยือกเย็นตรงหน้าเธอ เธอหัวเราะเยาะเย้ยตนเอง “แล้วฉันล่ะ?”
เธอถามขึ้น จู่ ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนว่าเธอกับลูกในท้องเป็นแค่เรื่องตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก
การจ้องมองที่รุนแรงและเจาะลึกของเจเรมี่ถูกส่งไปยังใบหน้าของมาเดลีน “ถ้าเธอยังคงเชื่อฟังเรา เราสามารถอยู่แบบนี้ต่อไปได้”
มาเดลีนหัวเราะออกมาหลังจากที่มึนงงอยู่ "คุณวิทแมน คุณกำลังบอกว่า คุณต้องการให้ภรรยาที่แต่งงานแล้วถูกต้องตามกฎหมายมาเป็นเมียน้อยของคุณงั้นเหรอ? คุณต้องการให้นางเมียน้อยหน้าด้านคนนั้นมาอยู่ในตำแหน่งของฉันใช่ไหม?”
หลังจากที่เธอพูดออกมาแบบนั้น ใบหน้าของเจเรมี่ก็เข้มขึ้น มันช่างดูน่ากลัว
มาเดลีนรู้สึกเจ็บปวดในใจ เธอกัดริมฝีปากและกำหมัดแน่น “เจเรมี่ แม้ฉันจะตาย ฉันก็จะไม่ปล่อยให้นางผู้หญิงสองหน้าอย่างเมเรดิธได้ในสิ่งที่เธอต้องการหรอก!”
หลังจากที่มาเดลีนพูดอย่างนั้น เธอก็หันกลับไปและขึ้นไปชั้นบนเพื่อขังตัวเองในห้องของเธอ
หัวใจของเธอเต้นแรง เธอกลัวเหลือเกินว่าเธอจะขอร้องให้เขาอย่าหย่ากับเธอ ทถ้าเธอช้าลงกว่านี้
ท้ายที่สุด เธอไม่เคยเปลี่ยนความปรารถนาของเธอได้ ตราบเท่าที่เธอสามารถอยู่กับเขาได้ เธอก็จะมีความสุขและพอใจ
อย่างไรก็ตาม ความใจร้ายของเขามันเกินการจินตนาการของเธอ ทั้ง ๆ ที่เขาสัญญาว่าจะอยู่กับเธอตลอดไปแท้ ๆ
…
มาเดลีนย้ายออกมา เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจเรมี่อีก เธอกลัวว่าเขาจะยื่นเอกสารหย่าให้เธออีกครั้ง และไม่ต้องพูดถึงเรื่องเธอยังกลัวว่าเขาจะพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อฆ่าลูกในท้องของเธอเพราะเห็นแก่เมเรดิธ
เธอคิดว่าเจเรมี่จะถามเกี่ยวกับเธอหลังจากที่เธอย้ายออกมา อย่างไรก็ตาม ไม่กี่วันผ่านไป เขาไม่เคยโทรหาเธอเลย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้อยู่บ้านในช่วงสองสามวันนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...