บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 278

“ถ้ามาเดลีนเป็นแม่มด แล้วลูกสาวของคุณล่ะคืออะไร?” มันช่วยไม่ได้เลยที่มาเดลีนจะหัวเราะเยอะออกมา “คนร่วมมือกับคนนอกแล้วลักพาตัวลูกชายของตัวเองซ้ำยังโยนความผิดไปให้มาเดลีนอีก? เพื่อที่จะทำให้เจเรมี่เกลียดมาเดลีน เธอถึงกับเอาสร้อยของคนอื่นไปใส่ไว้ในกระเป๋าของมาเดลีนและเธอต้องการที่จะใส่ร้าย นี่คุณลืมเรื่องนี้ไปแล้วหรือเปล่า? คุณนายมอนต์โกเมอรี ลองถามตัวเองดูอีกที ว่าใครคือแม่มดตัวจริงกันแน่?”

“เธอ…” เอโลอิสถึงกับพูดไม่ออกหลังจากที่เธอตอกกลับมาแบบนี้

“ฉันไม่ได้ ฉันไม่ได้ทำสิ่งเหล่านั้นนะ…” เมเรดิธใช้ลูกเล่นขณะร้องไห้ เธอกัดริดปากด้วยความเจ็บปวด ตอนนี้เธอดูน่าสงสารเป็นอย่างมาก “วีล่า ควินน์ ทำไมเธอต้องใส่ร้ายฉันด้วย? เธอยุยงให้ฉันไม่ลงรอยกับเจเรมี่สำเร็จแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังทำให้ฉันเสียโฉมด้วยอีก การที่เธอจะมีความสุขได้ต้องเป็นหลังจากที่ฉันตายไปแล้วแค่นั้นงั้นสินะ? เอาล่ะ ถ้างั้นฉันจะทำตามความปรารถนาของเธอ ฉันจะกระโดดเดี๋ยวนี้!”

“ไม่นะ เมอร์!”

“เมอร์!”

เอโลอิสและณอนหยุดเธออย่างลนลาน ทว่า มาเดลีนยังดูถูกเหยียดหยามเธอต่อไป

“ถ้างั้น ก็รีบหน่อยสิ อย่ามาถ่วงเวลาอยู่เลย” มาเดลีนยิ้มขณะมองดูท่าทางที่เปลี่ยนไปของเมเรดิธ “เมเรดิธ กระโดดสิ รออะไรอยู่?”

“เธอ…”

“นี่เธอคิดว่าฉันโง่เหมือนพวกเขาหรือเปล่า? เธอคิดว่าฉันดูไม่ออกหรือไงว่าเธอกำลังแสดงอยู่? ฉันรู้ว่าคนอย่างเธอจะไม่ปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับตัวเอง เธอก็แค่กำลังรอเจเรมี่เพื่อที่จะได้รับผลลัพธ์ที่ตัวเองต้องการ”

“... ”

เมเรดิธคิดไม่ถึงว่ามาเดลีนจะรู้ว่าเธอกำลังวางแผนอะไร ใบหน้าของเธอเริ่มซีดทันที จากนั้นก็กลายเป็นสีขาว หลังจากนั้นเพียงชั่วครู่หนึ่ง มุมปากของเธอกระตุกเล็กน้อย

ทันทีที่เอโลอิสและณอนเห็นการกระทำของมาเดลีน พวกเขาผลักมาเดลีนกระเด็นออกไปอย่างแรงด้วยควมโกรธ “วีล่า ควินน์ นี่เธอกล้าดียังไงมายั่วโมโหเมอร์อีก? เธอมันไร้มนุษยธรรม!”

ฌอนเดือดดาลมาก และเขาสบัดมือตบหน้ามาเดลีน

ทว่า ในตอนนี้ มาเดลีนเห็นเมเรดิธจ้องโรส จากนั้น เธอเริ่มสะอื้นออกมาพร้อมกับตะโกนว่า “คุณพ่อ คุณแม่คะ คิดซะว่าหนูเป็นลูกที่เนรคุณก็แล้วกัน หนูจะรอมาเกิดเป็นลูกของพ่อกับเเม่อีกครั้งในชาติหน้านะคะ!”

“เมอร์!” ในวินาทีถัดมา เสียงกรีดร้องของโรสทำลายความเงียบลง

ฌอนไม่ทันได้ตบเธอ ทั้งเขาและเอโลอิสหันหน้าไปมองในจุดที่เมเรดิธยืนอยู่ กระนั้น พวกเขาเห็นเพียงผ้าสีขาวลอยออกไป

เมเรดิธกระโดดลงไปจริง ๆ!

“เมอร์!” เอโลอิสส์และฌอนกรีดร้องอย่างน่าสยองขณะวิ่งไป

เเละเมื่อเธอเห็นเช่นนี้ มาเดลีนกังวลว่าเอโลอิสและณอนจะตกลงไปด้วย

หลังจากที่เห็นเมเรดิธสบตากับโรสอย่างมีนัยก่อนหน้านี้ มาเดลีนมั่นใจว่านี่เป็นแค่อุบายเท่านั้น ผู้หญิงคนนั้นจะไม่ปล่อยให้ตัวเองตายง่าย ๆ แบบนี้

เธอแน่ใจมาก

กระนั้น ขณะที่เธอกำลังใช้สายตาของตัวเองตามหา เธอได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นข้างหลัง

เธอหมุนตัวกลับไปมองและเห็นดวงตาที่ลึกล้ำของเจเรมี่

ทันใดนั้น โรสรีบวิ่งเข้ามาประจัญหน้าเจเรมี่ เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นพูดว่า “เจเรมี่ นายมาสายเกินไป! เมเรดิธกระโดดไปแล้ว! เพราะผู้หญิงคนนี้ที่เป็นต้นเหตุทั้งหมด! ผู้หญิงที่ชื่อ วีล่า ควินน์! เธอคือคนที่บังคับให้เมอร์กระโดดลงไป! เมอร์ลูกของฉัน! เมเรดิธลูกรักของฉัน!”

มาเดลีนเห็นข้างในตาเจเรมี่ดิ่งมืดลงท่าทีของเขาเปลี่ยนไป “คุณพูดเรื่องอะไร? เมเรดิธถึงได้กระโดด?”

“ผู้หญิงคนนี้เป็นต้นเหตุทั้งหมด!” โรสชี้ไปที่มาเดลีน

เจเรมี่มองมาเดลีนที่ยังมีสีหน้าสงบนิ่งอยู่ จากนั้น เขาหลบสายตาที่จ้องเธอและรีบเดินไปยังจุดที่เอโลอิสและฌอนยืนอยู่