ทั้งสองเงียบลงในเวลาเดียวกันและทำให้บรรยากาศรอบตัววังเวงอย่างผิดปกติ แต่ว่ามันไม่ใช่ความอึดอัด
ศูนย์กลางของชุมชนอยู่ห่างออกไป 500 เมตร เจเรมี่ใช้เวลประมาณสามนาทีในการอุ้มมาเดลีนมาที่นี่
เป็นเวลาเกือบ 20 ปีแล้วและสถานีอนามัยแห่งนั้นยังตั้งอยู่ที่เดิม แม้ว่าจะถูกปรับปรุงเปลี่ยนโครงสร้างใหม่
ทั้งสองไม่คิดว่าจะพบกับหมอคนเดิมที่เคยช่วยเธอไว้เมื่อ 12 ปีก่อนหน้านั้น ซึ่งถึงแม้คุณหมอท่านนั้นจะอยู่ในวัยเกษียณและมีผมขาวเต็มศีรษะ แต่เธอก็ยังคงอยู่ที่สถานีของเธอเนื่องจากความหลงใหลในงานของเธอและอยากที่จะดูแลผู้ป่วยที่นี่
คุณหมอหญิงชราคนนั้นจำเจเรมี่ได้เมื่อเธอเห็นเขาพามาเดลีนเดินเข้าไป
“ฉันจำเธอได้ พ่อหนุ่ม ใบหน้าและรูปลักษณ์ของคุณโดดเด่นกว่าใคร” หมอยิ้มออกมาอย่างอบอุ่นขณะที่เธอรักษาแผลของมาเดลีน แผลนั้นใช้เวลารักษาอยู่ไม่นานก็เสร็จ
มาเดลีนยิ้มอย่างพอใจ “ขอบคุณค่ะ คุณหมอ”
“ด้วยความยินดี” เธอเหล่และปรับแว่นอ่านหนังสือของเธอใหม่ในขณะที่เธอวิเคราะห์มาเดลีน
“ฉันคิดไว้อยู่แล้วว่าทั้งสองจะต้องลงเอยด้วยการอยู่ด้วยกัน”
มาเดลีนตะลึงค้าง กำจัดความรู้สึกถึงความเศร้าหมองของเธอออกไป เปลี่ยนเป็นความสับสนบนสีหน้าแทน “คุณคิดแบบนั้นเหรอคะ?”
“ใช่! หนุ่มคนนั้นกอดเธอไว้ด้วยความกระวนกระวายอย่างตอนนี้เช่นกัน เธอสามารถมองห็นความกังวลบนใบหน้าของเขาได้เลยนะ เหงื่อแตกเต็มไปหมดในระยะทางที่วิ่งผ่าแดดฤดูร้อนกลางแสงแดดจ้ามาที่นี่! ฉันคิดเสมอว่าเธอทั้งสองคนนั้นดูเหมาะสมทั้งที่ตอนนั้นยังเป็นเด็ก นี่ก็ผ่านมานานหลายปีแล้วแต่ว่าทั้งคู่ก็ยังทิ้งความประทับใจให้กับฉัน!”
มาเดลีนคิดไม่ถึงว่าจะพบคนอื่นที่จำอดีตได้
อย่างไรก็ตาม คน ๆนี้ไม่ใช่เจเรมี่หรอก
เจเรมี่ลืมเรื่องนี้ไปนานแล้ว
เธอเหลือบมองเจเรมี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ และต้องตกใจเมื่อเห็นคิ้วของชายคนนั้นขมวดอย่างแรง สีหน้าของเขาแสดงออกมาว่าเขากำลังใช้ความคิดอย่างหนัก
‘นี่มันอะไรกัน? จำอดีตที่ตัวเองเกลียดไม่ได้หรือไง เจเรมี่?
‘คุณยังจำอดีตภรรยาที่คุณสัญญาว่าจะปกป้องตลอดไปได้ไหม?’
“เอาล่ะ พ่อหนุ่ม ได้เวลาพาภรรยากลับบ้าน ตอนนี้เธอไม่เป็นไรแล้ว พวกคุแต่งงานกันแล้ว ใช่ไหม? คงจะดีไม่น้อยถ้าได้ลงเอยอยู่ด้วยกันกับเพื่อนสมัยเด็ก”
เพื่อนในวัยเด็ก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...