หลังจากที่เธอได้ยินแบบนั้น มาเดลีนเองรู้ดีว่าเธอคงจบสิ้นแล้วกับผลงานชิ้นนี้
เธอไม่ใส่ใจเลยสักนิดหากถูกทำให้อับอายหรือเข้าใจเธอผิด แต่สำหรับงานนี้มันสำคัญมากสำหรับเธอ
"แบบร่าง? แมดดี้ เธอเป็นนักออกแบบตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” เมเรดิธ ดูตกใจมาก “นี่เธอคัดลอกงานออกแบบทางอินเทอร์เน็ตแล้วอ้างว่าเป็นของตัวเองเหมือนสมัยตอนเรียนจบหรือเปล่า? แมดดี้ ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองไปในทางที่ผิดได้ขนาดนี้?” เมเรดิธมองเธอด้วยความผิดหวัง
เมื่อเอโลอิสได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของเธอก็ดูแย่ลงทันที เธอจ้องมองมาเดลีนด้วยความขุ่นเคืองใจและจากไปพร้อมกับลูกสาวของเธอ
มาเดลีนรู้สึกเจ็บปวดในใจหลังจากที่เอโลอิสมองเธอด้วยสีหน้ารังเกียจ
เธอต้องการที่จะตามหล่อนไปเพื่ออธิบายตัวเอง แต่มีใครบางคนดึงเธอกลับมา
เมเรดิธนั่นเองเมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่รอบๆตัว หล่อนก็ยิ้มเยาะเย้ยอย่างน่ากลัว “เธอเห็นใช่ไหมว่าเธอเป็นแค่คนต่ำต้อย อย่าได้คิดมาเทียบเคียงกับฉันเพื่อชิงตำแหน่งนายหญิงแห่งวิทแมน มาเดลีนเธอจะได้รับรู้ว่าผลของการต่อสู้เพื่อแย่งชิงผู้ชายของฉันมันจะจบลงในไม่ช้านี้”
มาเดลีนกำแบบร่างไว้ในมือของเธออย่างแน่นก่อนจะจ้องมองไปที่การยิ้มเยาะเย้ยอย่างพึงพอใจของเมเรดิธ เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ไม่นานเกินรอเธอยกมือขึ้นตบเมเรดิธอย่างแรงที่แก้ม
“มันยังไม่มีอะไรแน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน แต่ฉันเห็นได้ชัดว่าตอนนี้ใบหน้าเธอมีรอยนิ้วมือทั้งห้าของฉันที่แก้ม”
“มาเดลีน! เธอกล้าดียังไงมาตบฉัน นังสารเลว!” เมเรดิธ มีอาการโกรธลมออกหู
มาเดลีนยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันจะตบเธอทุกครั้งที่ฉันต้องการ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อย เธอสามารถฟ้องเกี่ยวกับฉันกับเจเรมี่ได้เลยหลังจากที่เธอแต่งเรื่องขึ้นมาใหม่ เขารักการแสดงแบบผู้หญิงสารเลวอย่างเธอมาก”
“ ... ”
เมเรดิธแตะแก้มและขบฟันด้วยความโกรธ
เมเรดิธเองต้องการที่จะตบมาเดลีนกลับ แต่เธอกลับหลบได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเธอหันหลังและเดินจากไป
มาเดลีนรู้ว่าหญิงสารเลวคนนั้น จะฟ้องร้องเรื่องเธอกับเจเรมี่อย่างแน่นอน ถึงอย่างนั้น เธอไม่ได้คิดหวังว่าเจเรมี่จะโทรกลับหาเธอเร็วขนาดนี้
“กลับมาที่คฤหาสน์ครอว์ฟอร์ด เดี๋ยวนี้”
น้ำเสียงของชายคนนั้นฟังดูสงบ อย่างไรก็ตาม มาเดลีนรู้ว่ามันเป็นความสงบก่อนเกิดพายุ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...