มาเดลีน มีอาการฮึดฮัดในความเจ็บปวดทันที จอห์นใช้กำลังทั้งหมดเพื่อทรมานเธอ ราวกับว่าเขาต้องการที่จะทำลายกระดูกของเธอให้แหลกสลาย หลังจากนั้นไม่นาน มาเดลีนได้ยินเหตุผลอันเป็นข้ออ้างของเขา
“เจเรมี่ อย่าคิดว่าผมทำเกินกว่าเหตุกับเธอนะ ผมเป็นพ่อคนผมทนไม่ได้ที่เห็นลูกสาวของตัวเองถูกรังแกแบบนี้! หลังจากที่เมอร์ให้กำเนิดลูก นายจะรู้ว่าการเป็นพ่อแม่ของใครบางคนจะรู้สึกอย่างไร”
เมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาก็ถูเท้าของเขาที่หลังมือของมาเดลีนคล้ายกับระบายอารมณ์
มือของมาเดลีนเริ่มมีเลือดออกอีกครั้งจากแผลที่ถูกเศษแก้วแทง
เธอไม่ได้ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดและไม่ได้ร้องขอความเมตตา
เจเรมี่ไม่ได้พูดอะไร ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง สำหรับมาเดลีนแล้ว นั่นคือ เขาเห็นด้วยกับการกระทำของจอห์นซึ่งเข้าใจโดยไม่ต้องพูดออกมาเลย
“เจเรมี่ ฉันเจ็บหน้าที่สุดเลย ฉันกลัวมากว่าใบหน้าของฉันจะไม่มีวันหาย” เมเรดิธสะอื้นเบาๆในขณะที่เหตุการณ์กำลังดำเนินต่อไป
เจเรมี่ขมวดคิ้วและมองไปที่มาเดลีนด้วยความขยะแขยง “เธอสมควรได้รับความเจ็บปวดนี้แล้ว”
จากนั้นเขาก็อุ้มเมเรดิธขึ้นและพูดว่า“เด็กโง่ ผมสัญญาว่าใบหน้าของคุณจะสวยเหมือนเดิม มาเถอะ ผมจะพาคุณไปพักผ่อนในห้องของคุณ” คำพูดปลอบโยนของเขาทำให้เมเรดิธหัวเราะออกมา ในขณะเดียวกัน ก็ผลักให้มาเดลีนล้มลงได้สำเร็จ
“ไม่ คุณควรไปกับแมดดี้ ฉันกังวลว่าแมดดี้จะหึง” เมเรดิธผลักเจเรมี่ออกไปด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“ฉันจะไม่สนใจด้วยซ้ำว่าผู้หญิงชั่วคนนี้จะตายเพราะความหึงหวง” เจเรมี่เดินผ่านมาเดลีนด้วยหน้าตาที่ไม่สนใจใยดี
เขาหันกลับมาขณะที่จอห์นยกเท้าขึ้น จากนั้น เขาก็กระทืบข้อมือของมาเดลีนสองสามครั้ง
มาเดลีนกัดฟันแน่นขณะที่ดวงตาเป็นสีแดงด้วยน้ำตาของเธอมองไปที่ด้านหลังของเจเรมี่และเมเรดิธ ขณะที่พวกเขาขึ้นไปชั้นบนในอ้อมแขนของกันและกัน ความเจ็บปวดพุ่งเข้ามาในใจของเธอ
หลังจากเจเรมี่เดินเข้าไปในห้อง จอห์นก็ยกขาขึ้นและถีบมาเดลีนที่ไหล่ เขาไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆเลย
“วันนี้ฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆ! ถ้าเธอกล้ารังแกเมอร์อีก ฉันจะให้คนอื่นตัดมือเธอออก! ไปให้พ้น!”
มาเดลีนกัดฟันตะเกียดตะกายขึ้นจากพื้นอย่างท้าทาย อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ยินยอมสิ่งที่เขาพูด “ถ้าเมเรดิธกล้ายั่วโมโหฉันอีกล่ะก็จะกี่ครั้งฉันก็จะตบเธอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...